حب و بغض للّه محکم ترین رشته ایمان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سیدان در چهارمین جلسه از سلسله جلسات ماه مبارک رمضان که در منزل این عالم دینی برگزار می شود، در مورد نماز انسانی که دائم متوجه خداست، گفت: نماز آن قدر فوق العاده است که انسان باتقوا در آن خود را غرق در الطاف الهی می بیند و دوست ندارد از آن بیرون بیاید و خداوند در نماز به بنده می گوید که من خود مستمع تو هستم، پس هر چه می خواهی بگو.

وی همچنین در مورد جایگاه زکات در جامعه اسلامی به روایت «إنَّ مَثَلَ هذا الدِّينِ كَمَثَلِ شَجَرَةٍ ثابِتَةٍ، الإيمانُ أصلُها، و الصلاةُ عُروقُها، و الزكاةُ ماؤها...» از بحار الانوار اشاره کرد و توضیح داد: زکات، رسیدگی به فقرا و پرداخت حقوق مالی به جامعه حلاوت می دهد و آن را بانشاط می کند و برعکس بی توجهی به این مسائل منجربه افزایش افسردگی می شود.

استاد حوزه علمیه خراسان اظهار کرد: هر چند نماز، زکات، روزه و سایر اعمال جایگاه مهمی در دین ما دارند اما محکم ترین رشته ایمان حب و بغض لله است؛ یعنی همه دوستی ها و دشمنی های ما، ناراحتی ها و خوشحالی های ما برای خدا باشد. برای مثال اگر فرزندم خلافی مرتکب می شود نمی گویم اشکالی ندارد بلکه باید خداوند و دستورات او را در اولویت قرار دهم.

آیت الله سیدان افزود: انسان عارف از مراحل عبادت و زهد گذشته است و همیشه ذوق و شوق به خدا دارد.

وی با اشاره به عبارت «نزلت انفسهم منهم فی البلاء کالتی نزلت فی الرّخاء» در خطبه متقین امیرالمومنین (علیه السلام)، ابراز کرد: یکی از نشانه های محب این است که وقتی خداوند عزیزش را از او می گیرد، گله نکند و حالت تسلیم داشته باشد، به عبارت دیگر درخت محبت در باغستان روح او رسوخ پیدا کرده و حالتش در برابر خدا در اتفاقات مختلف یکسان باشد.

استاد حوزه علمیه خراسان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: انسان مومن سخت به بهشت علاقه مند و از جهنم هراسان و بیزار است، اما عبادتش به خاطر این دو نیست، بلکه از سر محبت است. یک نکته مهم در اینجا این است که نباید منکر عبادت برای بهشت یا دوری از جهنم شویم، بلکه بهتر آن است که بگوییم چنین عبادتی عبادت کامل نیست.

آیت الله سیدان عنوان کرد: اولیای خدا شوق و ذوق دائمی به خداوند دارند و به محض این که گوشه خلوتی پیدا کنند، به راز و نیاز مشغول می شوند. آن ها مانند نوکری هستند که هیچ گاه نوکری خود را به طمع به دست آوردن نعمت های دنیایی رها نمی کنند، بلکه همین نوکری را بالاترین نعمت و خواستن غیرخدا از خدا را خلاف محبت می دانند.

وی گفت: ظرفیت رشد و تکامل انسان ها بسیار شگفت انگیز است و او استعدادی بهت آور در ترقی و پیشرفت دارد، اما متأسفانه به طور معمول کمتر به این ظرفیت وجودی توجه می کند و همین عاملی برای از دست دادن فرصت پیشرفت و تکامل است.

استاد حوزه علمیه خراسان با اشاره به روایت «من لم یعرف الزیادةَ فی نفسه فهو فی نقصانٍ و مَن کان الی النقصان فالموت خیرٌ له من الحیاة»، عنوان کرد: شخصی که در جا بزند بیچاره است و بیچاره تر از او شخصی است که سرمایه عمر را هدر دهد، به عقب برگردد و بار گناهش سنگین تر شود.

آیت الله سیدان اضافه کرد: انسانی که از رشد و تکامل بازمانده مانند درختی است که کم کم پژمرده می شود و قطع کردن آن بهتر است، یا مانند شخصی است که درسش را خوب خوانده و اگر امتحان بدهد نمره قبولی را می گیرد، اما امتحان عقب می افتد و او محفوظاتش را از دست داده و نمره اش پایین تر می آید.

وی با بیان این که اگر در دنیا به فکر خودمان نباشیم بسیار ضرر خواهیم کرد، گفت: به فکر خود بودن نه به این معنا که تلاش کنیم به جهنم نرویم و بهشتی باشیم، بلکه سعی کنیم به مقامات، درجات و کمالات بهشتی برسیم.

استاد حوزه علمیه خراسان تأکید کرد: اگر بخواهیم به ظرفیت های وجودی خود توجه داشته باشیم و در این مسیر دچار غفلت نشویم باید نشانه های انسان کامل که از ظرفیت هستی و خلقتشان به خوبی استفاده کرده اند را بررسی و روی آن کار کنیم./۸۶۱/پ202/ب1