جنگ روانی دشمن

به گزارش خبرگزاری رسا، در اینکه آمریکایی‌ها دشمن قسم‌خورده و دیرینه ملت ایران هستند و متحدان اروپایی و منطقه‌ای آن‌ها ازجمله قبیله سعودی و رژیم صهیونیستی نیز در این کینه‌توزی با کاخ سفید اشتراک نظر دارند، تردیدی نیست. شدت و حدت این دشمنی‌ها تا جایی است که برخی خوش‌بین‌های وطنی پس از نقض عهدها و خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها، بر این واقعیت غیرقابل‌انکار صحه گذاشته‌اند و حتی مسئولین پیشین آمریکایی مثل «جان کری» نیز نسبت به «سیاست‌های آکنده از اتهام و تهاجم» آمریکا انتقاد کرده‌اند. 

این دشمنی‌ها از روز نخست تشکیل شجره طیبه انقلاب اسلامی تا به امروز، علی‌الدوام ساری و جاری بوده و به روش‌های مختلفی آن را عملیاتی کرده‌اند. تهدید، تحریم، تفرقه‌افکنی، نفوذ، زیر پاگذاشتن توافقات بین‌المللی، عهدشکنی، تهاجم نظامی و ... بخشی از مصادیق خصومت کدخدا با ایران اسلامی است اما در میان همه این موارد، اعمال «تحریم‌های وحشیانه اقتصادی» یا به‌اصطلاح طراحان این پروژه، «تحریم‌های فلج‌کننده»، موضوعی است که نظام سلطه حساب ویژه‌ای روی آن بازکرده و گمان می‌برد که از این طریق قادر است خللی در عزم مردم و ملت ایران به وجود بیاورد.

بر این مبنا، وزارت خزانه‌داری آمریکا یا به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، «اتاق جنگ» کاخ سفید در نظر دارد که از رهگذر جنگ اقتصادی، مردم انقلابی ایران را از پیمودن راه روشنی که در پیش‌گرفته‌اند، خسته کرده، آن‌ها را در جهت اهدافشان به صحنه بیاورند و در مقابل حاکمیت قرار دهند. به‌عنوان‌مثال، وقتی اغتشاشات سال گذشته کلید خورد، رئیس‌جمهور آمریکا در همان ساعات اولیه با دستپاچگی چندین توئیت در حمایت از مطالبات معترضین به رشته تحریر درآورد و پس از فروکش کردن آن غائله، قانون‌گذاران سنا و کنگره، در خصوص وضع تحریم‌های جدید و پیگیری خواسته‌های عواملشان که به نام مردم دست به آشوب‌زده بودند، داد سخن دادند. 

ترامپ و همفکرانش که در کوک‌کردن ساز «ایران ستیزی» و «ایران هراسی» یدطولایی دارند، به‌ویژه از زمستان سال گذشته، لباس میش به تن کرده‌اند و هر از گاهی در مقابل دوربین‌ها و مجامع خبری، ژست دلسوزی برای ملت استکبارستیز ایران می‌گیرند و فریاد «وا مردما» سر می‌دهند! این در حالی است که مسبب تحریم‌های بین‌المللی خود نانجیب آن‌ها هستند اما در تلاش‌اند که کلیت نظام را سبب‌ساز تحریم‌ها نشان دهند و مردم را پیاده‌نظام و هواخواه کاخ سفید معرفی کنند، همچنان که ترامپ چندی پیش، طی مصاحبه‌ای با برنامه «فاکس اند فرندز» مدعی شد: «ایرانی‌ها عادت داشتند که فریاد "مرگ بر آمریکا" سر دهند. آن‌ها الان این شعار را سر نمی‌دهند»!

نکته اینجاست که بعضی گراهای اشتباه داخلی به خارج از مرزها، در شکل‌گیری چنین توهماتی در میان کلیدداران حال و گذشته کاخ سفید مؤثر بوده است. برخی بدون توجه به مسئولیت‌های اساسی خود، در برابر مشکلات اظهار عجز کرده و به‌گونه‌ای سخن می‌گویند که باطل‌السحر همه تحریم‌ها در کف دشمن است. 

پای استدلال آن‌ها چون ذخایر کشور رو به اتمام است، باید به هر ترتیبی به‌تلافی خروج آمریکا از برجام، با طرف‌های بدعهد اروپایی به توافق برسیم تا از این وضعیت نجات یابیم !! نه دشمن، بلکه هر شنونده‌ای آنچه از این اظهارات مشعشع دریافت می‌کند، پیام عجز و ناتوانی است و چنین رویکردی از قضا، بازی در پازل جنگ روانی دشمن محسوب می‌شود.

به نوشته روزنامه لبنانی «الاخبار»، «سیاست کنونی دولت فعلی آمریکا تا به امروز بر اصل کاهش توانایی‌ها و ظرفیت‌های اقتصادی ایران و محاصره آن باهدف ایجاد تعدیل در سیاست‌های خارجی‌اش متمرکز بوده است. دولت ترامپ تا زمان عقب‌نشینی ایران در برابر خواسته‌های آمریکا از هر وسیله‌ای برای فشار بر جمهوری اسلامی استفاده خواهد کرد.» بنابراین، شبهه‌ای در این واقعیت وجود ندارد که هدف غایی از جنجال بازگشت تحریم‌های یک‌جانبه و غیر مشروع آمریکا علیه ایران اسلامی، افزون بر ایجاد تقابل موهوم مردم با نظام، تشکیک در میان مسئولین نسبت به چشم‌انداز آرمان‌های نظام و تغییر در محاسبات آنان را تعقیب می‌کند که هوشیاری همه ارکان انقلاب اسلامی را در برابر این سناریو می‌طلبد.

حال که نقشه راه دشمن عیان شده، باید پرسید که پادزهر تحریم‌ها چیست و باید به کدام سو حرکت کرد ؟ چه اتفاقی رخ‌داده که ایران اسلامی در کوران جنگ تحمیلی با انبوه مشکلاتی که درصدی از آن‌ها در حال حاضر وجود ندارند، گردنه‌های دشوار آن دوران را پشت سر گذاشت اما در برهه فعلی، با وجود ظرفیت‌های فراوان برای قرار گرفتن در سلک 12 اقتصاد برتر دنیا، به درجه مطلوب نرسیده است ؟!  پاسخ این است که متأسفانه برخی از مسئولین امروز، همان آدم‌های دهه 60 نیستند که با قطع آخرین کور سوهای امید از بیگانگان، کمر همت را ببندند، فارغ از تجمل‌گرایی، اندوخته‌هایمان را به میدان بیاورند و از ظرفیت نسل جوان و غیور انقلابی استفاده کنند. 

این قدر که بعضی از مسئولین به غرب اعتماد دارند، چنانچه اندکی از آن را متوجه ظرفیت‌های داخلی می‌کردیم، امروز هیچ مشکل لاینحلی در کشور نداشتیم. گرچه تبعات گرفتار آمدن در جنگ روانی و نقشه دشمن را در گذشته پیش‌بینی کرده بودیم، اما امروز، روز وحدت و یکپارچگی است و نباید بر طبل تفرقه کوبید و انتقام گرفت، بلکه زمان محکم کردن صفوف داخلی در برابر دشمنان خارجی و عزم پولادین برای تحقق اقتصاد مقاومتی به دور از شعارزدگی است./۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: حمایت