لزوم بهره بردن از عالمان دینی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه تفسیر قرآن امروز که در مدرسه صدر بازار برگزار شد، گفت: علم حضرت خضر(ع) علم ولایت معصومین(ع) بود.
وی در ادامه تفسیر سوره کهف، آیه شصتم که می فرماید«وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا» را تلاوت کرد و افزود: از این آیه داستان حضرت موسی(ع) و حضرت خضر(ع) شروع می شود، حضرت موسی(ع) به همراه وصی خود یوشع بن نون به سوی حضرت خضر(ع) رفتند، حضرت موسی به آن جوانمردی که همراهش بود گفت من دست از جست و جو برنمیدارم تا به مجمع البحرین برسم و حضرت خضر(ع) را پیدا کنم حتی اگر سالهای زیادی به طول بینجامد.
آیت الله مهدوی ابراز کرد: نام حضرت موسی(ع) 136 مرتبه و بیشتر از تمام انبیا در قرآن تکرار شده است و علتش هم این است که تمام انبیا در گذشته به طور مرتب معصومین(ع) را در مقاطع مختلف یاد می کردند ولی حضرت موسی(ع) بیشترین ارتباط با معصومین(ع) در زندگیشان اتفاق افتاده است.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: داستان گاو که در زمان ایشان بوده است نیز به معصومین(ع) مربوط می شود، بنی اسرائیل که به دنبال گاوی بودند تا مشخص کند که قاتل شخصی که کشته شده بود کیست، ارجاع داده می شوند به یک نوع گاو خاصی که صاحب آن گاو جوانی بود که علاقه زیادی به پیغمبر(ص) و آل پیغمبر(ع) داشت و مرتب بر ایشان صلوات می فرستاد و خداوند اراده کرده بود که به مردم نشان دهد که این جوان را در همین دنیا ثروتمند می کند، بنی اسرائیل هم از روی ناچاری هرچقدر طلایی که صاحب گاو در قبال فروش گاو می خواست را به او دادند.
امام جمعه موقت اصفهان گفت: روزی حضرت موسی(ع) در حال سخنرانی بودند که شخصی از ایشان پرسید که عالم ترین فرد در کره زمین چه کسی است و حضرت موسی(ع) هم گفتند من هستم، در همان لحظه جبرئیل بر ایشان نازل شد و فرمود چرا اینگونه گفتی و باید می گفتی که خدا می داند، البته شخصی به نام خضر(ع) هست که عالم تر از تو است و حال باید او را بیابی و دیدارش کنی و از علمش بهره ببری.
استاد اخلاق حوزه علمیه تشریح کرد: علم حضرت خضر(ع) علم ولایت بود و ایشان در این باره هم اطلاعات بیشتری داشتند و هم محبت و علاقه شان به معصومین(ع) بیشتر بود، حضرت خضر(ع) برای حضرت موسی(ع) از ولایت چهارده معصوم(ع) و حتی از واقعه کربلا سخن گفتند.
آیت الله مهدوی ادامه داد: کلمه فتی به جوانی اطلاق می شود که در قدرت بدنی و تفکر بالغ و کامل است، حقبا در لغت به معنای سالهای طولانی و یک زمان مستمر مابین هفتاد یا هشتاد سال است.
وی در ادامه تفسیر، آیه شصت و یکم که می فرماید«فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَبًا» را تلاوت کرد و افزود: حضرت موسی(ع) و یوشع در طی مسیر به همراه خود یک ماهی نیز برده بودند و روایت می فرماید، حضرت موسی(ع) یک ماهی بزرگ برای غذا در مسیر آماده کرده بودند و نمک هم به آن زده بودند تا از بین نرود و اگر به این ماهی آبی برخورد کند و زنده شود همان جا حضرت خضر(ع) هستند.
آیت الله مهدوی ابراز کرد: حضرت موسی(ع) در جایی از مسیر که همان مجمع البحرین بود کمی استراحت نمودند و خوابشان برده بود، یوشع به سراغ ماهی رفت تا آن را در آب دریا بشوید، همین که آب دریا به ماهی رسید ماهی زنده شد و راه خود را در دریا گرفت و رفت، یوشع می خواست زمانی که حضرت موسی(ع) از خواب بیدار شوند به ایشان ماجرا را بگوید ولی بعد از آن فراموش کرد و آن دو مسیری طولانی را طی کردند و بعد از آن که گرسنه شدند یوشع به یاد ماهی افتاد و ماجرا را تعریف کرد و در نتیجه هردو آن مسیر طولانی را بازگشتند تا به همان مکان برسند و در همان جا بود که حضرت خضر(ع) را ملاقات کردند.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: نتیجه ای که از این داستان می گیریم جدیتی است که برای رسیدن به استاد باید به کار ببریم و برای رسیدن به آن مرتب تلاش کنیم، این جدیتی که لازم است به ارزش فوق العاده علم برمی گردد.
وی در پایان گفت: مَثل عالم مثل کعبه است و ما باید به سراغش برویم و در این راستا تلاش کنیم، سختی راه به این دلیل است که بیشتر قدر آن عالم و استاد را بدانیم، حضرت موسی(ع) زمانی که متوجه شدند که فردی عالم تر از ایشان وجود دارد حاضر شدند تمام سختی راه را تحمل کنند تا به حضرت خضر(ع) دست پیدا کنند./867/پ۲۰۳/ب۱