مطالبه‌گری جواب می‌دهد اگر ترور نشود
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، تجمع اخیر طلاب در مدرسه فیضیه با دو موضوع برجسته شد. اول بخشی از صحبت های حسن رحیم پور ازغدی که به مسئله سکولاریزم در حوزه علمیه مربوط می شد و دوم هم یک حاشیه جنجالی که بر هدف اصلی تأثیر گذاشت و بسیار جنجالی شد. موضوع اول محور یادداشت دیگری خواهد بود و در این مجال موضوع دوم مورد بررسی قرار می گیرد.
ماجرا این است که عده ای دغدغه مند نسبت به مسائل اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی وارد میدان می شوند تا ضمن اعلام همدردی و همزیستی با مردم ، اعتراض خود را نسبت به وضعیت معیشتی و گرانی های اخیر نشان بدهند و بر طبق قاعده باید دولتی ها این مطالبه و انتقاد های دلسوزانه را جدی بگیرند و برای حل مشکل چاره اندیشی کنند.
اما با یک اشتباه محاسباتی یا به دلیل نفوذ جریان ضد عدالت خواهی و مطالبه گری، ورق اندکی برمی گردد و اصل ماجرا تحت تأثیر قرار می گیرد و محصول این اجتماع بزرگ آفت می گیرد.
حالا سخن این است که چرا مطالبه گری طلاب به چشم رئیس جمهور نیامده و تنها بر روی یک مسئله حاشیه ای دست می گذارد؟
آیا نباید مسؤل اجرایی و نفر دوم این کشور مطالبه و صداهای به حق را بشنود و ببیند؟
مگر رئیس دولت از لزوم شنیدن صدای مردم و خواسته های آنها سخن نمی گفت؟ مگر نه این است که از بستن دهان منتقدین به خدا پناه برده شد؟
مطابق اصل یکصد و بیست و دوم قانون اساسی"رئیس جمهور در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی و یا قوانین عادی به عهده دارد در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است "و نمی تواند سخن درست و قانونی را نادیده بگیرد. فرقی نمی کند که این سخن از دهان کدامیک از شهروندان خارج می شود چون همه حق اظهار نظر و انتقاد صحیح را دارند و منشور حقوق شهروندی نیز که مصوب دولت حسن روحانی است این مسئله را تأیید و تأکید می کند. در ماده 28 منشور چنین آماده است" شهروندان از حق نقد، ابراز نارضایتی، دعوت به خیر، نصیحت در مورد عملکرد حکومت و نهادهای عمومی برخوردارند. دولت موظف به ترویج و گسترش فرهنگ انتقادپذیری، تحمل و مداراست."
اگر مطالبه گری و عدالت خواهی نبود، شاید شاهد حضور رئیس دولت در جایگاه پاسخگویی به وکلای ملت نمی بودیم و پیداست که گفتن ها و نوشتن ها مؤثر است و مسؤلین را وادار به پاسخگویی می کند.هرچند این پاسخگویی های گاهی ناقص و غیر منصفانه است؛ اما اصل هدف که حضور و جواب‌دهی است اهمیت بالایی دارد و نباید سخن و رفتار صحیح و قانونی و شرعی را با سوء استفاده از حاشیه ها نادیده گرفت.
اگر مسئولان محترم نظام اسلامی واقعا بر این اعتقاد هستند که فیضیه مرکز انقلاب است پس حتما می دانند که از مرکز انقلاب باید صدای دادخواهی بلند شود و هرکسی که عدالت خواه باشد این ندا را به گوش جان خواهد خرید و نمی توان از مرکز انقلاب توقع سکوت یا همراهی در روش های غلط را داشت.
مدیران و متولیان امور مردم به ویژه رییس جمهور اعلام می‌کنند که پاسخگویی مسؤلان نقطه قوت است. مفهومش باید این باشد که پرسشگری نیز نقطه قوت برای نظام اسلامی است پس چرا از پرسشگران تجلیل نمی شود و گاهی هم آنها را مشتی بیکار به شمار می آیند.
آن تابلوی حاشیه ساز شاید می خواست راه را گم کند؛ اما شایسته است دیگر شعارهای تجمعات امسال طلاب و فضلا از سوی مسئولان دیده می شد و همچنین از مطالبه گران تجلیل می شد، زیرا که مطالبه کلید نجات است حتی برای مسئولان یک نظام اسلامی./۹۱۸/ی۷۰۳/س
محمدهادی سمتی