خواب، خوابیدن و خواب‌زدگان
به گزارش خبرگزاری رسا، ایران در چین و هند سفیر ندارد؛ دولت هم سه وزیر اقتصادی ندارد: اقتصاد، کار و صنعت. نرخ روانی دلار به شکل سرسام‌آوری افزایش یافته و تراز تضعیف پول ملی را بالاتر برده است؛ رییس پیشین بانک مرکزی ممنوع‌الخروج شده و رییس جدید هم در پاسخ به نگرانی‌ها می‌گوید که دعا کنید. و البته که مردم و مسوولان همه باید دعا کنند اما مسوولان بنا به وعده‌هایی که داده‌اند باید پاسخگو باشند.
اینکه معاون اول رییس‌جمهوری و رییس برنامه و بودجه و... اطمینان می‌دهند که کشور دچار مشکلی در تأمین کالاهای اساسی و دارو نیست، حرف مناسب و البته ناقصی است؛ چه اینکه گویا در شرایط ماقبل قحطی قرار داریم و این گفتار، در ضمیر ناخودآگاه مخاطب، بذر بدگمانی را بارورتر می‌کند (سربسته بماند که وزرایی مانند بهداشت هم با رفتارهای نادرست خویش، زمینه‌های بی‌اعتمادی عمومی را تقویت می‌کنند).
در یک سطح بالاتر و آن هم عمل سیاسی، گویا دولت کنونی بنای پذیرش ضعف‌ها و کاستی‌های خود و ترمیم کابینه و بهبود نظام تصمیم‌گیری خود را ندارد و آشکارا و پنهان، باز حل‌و‌فصل مشکلات اقتصادی را متوجه افزایش ارتباطات با ینگه دنیا کرده و می‌کند؛ این اتفاق جز ندیدن مشکل، فرار از راه‌حل و نداشتن توان مدیریتی، می‌تواند علل دیگری نیز داشته باشد که باز هم خاستگاه سیاسی دارد ولی حلال مسائل نیست.
گویا اکنون مصداق ما تفاوت بین آدم خوابیده با فردی است که خود را به خواب زده؛ دومی را چگونه می‌بایست بیدار کرد؟/۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: صبح‌نو