وضعیت فقرا پس از ظهور
به گزارش خبرگزاری رسا، حکومت اگر پشتوانه ای از سوی خداوند داشت و احکام و مقررات الهی را در جامعه اجرا کرد، مردم نیز به برکت آن دگرگون می گردند و به تقوا و نیکی روی می آورند و در نتیجه نعمت های خداوند، از همه سوی بر بندگان سرازیر می شود.
در حکومت مهدی عجل الله تعالی فرجه مردم به اطاعت خداوند روی می آورند و بر فرمان حجت خدا گردن می نهند، دیگر دلیلی ندارد که زمین و آسمان از برکاتش بر بندگان خدا مضایقه کنند. از این رو، باران های موسمی شروع به باریدن می کند، رودخانه ها پر از آب می شود، زمین ها حاصلخیز می گردد و کشاورزی شکوفا می شود، باغ ها سرسبز و پر از میوه می شود، بیابان هایی مانند مکه و مدینه که هرگز سبزی را به خود ندیده است، به یک باره به نخلستان تبدیل می گردد و دامداری گسترش می یابد.
اقتصاد جامعه شکوفا گشته، فقر و تنگدستی رخت بربسته، آبادانی همه جا به چشم می خورد و بازرگانی رونقی شایان توجه می یابد.
در خصوص شکوفایی اقتصادی در روزگار امام عصر(عج) روایات بسیاری رسیده است.
آنچه از روایات در این زمینه استفاده می شود، این است که در اثر بهبود وضع اقتصادی، فقر و تنگدستی از جامعه بشری ریشه کن می شود و به شخص نیازمند به اندازه ای مال و ثروت داده می شود که توان بردن آن را نداشته باشد و وضعیت عمومی جامعه چنان بهبود می یابد که دارندگان زکات برای رساندن آن نیازمندان به رنج می افتند.
امام باقر(ع) می فرماید: «هنگامی که قائم اهل بیت(ع) قیام کند، بیت المال را به گونه ای یکسان در میان مردم قسمت کرده، به عدالت در میان مردم رفتار می کند. ثروت های روی زمین (مانند خمس و زکات) و ثروت های زیر زمین (مانند گنج ها و معادن) نزد آن حضرت(عج) گرد می آید. آنگاه حضرت(عج) به مردم خطاب می کند: «بیایید و بگیرید آنچه را که برایش خویشاوندی را قطع می کردید و به خونریزی و گناهان دست می زدید. او چنان اموال می بخشد که کسی پیش از او چنان نکرده است.»(1)
رسول خدا(ص) می فرماید: «در آخرالزمان خلیفه ای ظهور می کند که مال را بدون شمارش می بخشد.»(2)
و نیز از ایشان است که فرمود: «در روزگار ناامیدی و پیدایش فتنه ها، شخصی به نام مهدی(عج) ظهور می کند که بخشش های او بر مردم، گوارا خواهد بود.»(3)
_________________________
پی نوشت ها:
1-بحارالانوار، ج52، ص390؛
2-مسند احمد، ج3، ص5؛
3-الشیعه و الرجعه، ج1، ص 207.
*برگرفته از «نشانه هایی از دولت موعود»، نجم الدین طبسی
/۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: شبستان