۲۶ آبان ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۹
کد خبر: ۵۸۵۴۳۶
کارشناس دینی مطرح کرد؛

لزوم همراهی عقل و دل برای رسیدن به معرفت

حجت الاسلام رجالی گفت: در مسیر معرفت، آدمی همزمان با قوه تعقل، لازم است به خدا دل بدهد تا در گمراهی‌های عقل گرفتار نشده و خداوند راه را برای او روشن و هموار سازد.
رجالی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا رجالی تهرانی کارشناس دینی در مراسمی که شامگاه گذشته در مسجد امام حسین(ع) برگزار شد، ضمن تبریک به مناسبت سالروز آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج)، گفت: زمانی که امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسیدند شرایط سختی بود؛ شهر سامرا یک شهر کاملا حفاظت شده و نظامی بود و زمانی که این امام بزرگوار و پدرشان را به این شهر آوردند تحت کنترل بودند.

وی افزود: خداوند متعال در شرایط خاصی امام زمان(عج) را به امام حسن عسکری(ع) عنایت کرد به گونه‌ای که حتی شرایط حمل و بارداری حضرت نرجس خاتون(س) از سایرین مخفی و پنهانی بود و امام زمان(عج) به صورت کاملا پنهانی متولد شدند.

کارشناس دینی بیان داشت: در آن دوره موقعیت شیعیان برای برقراری ارتباط با امام زمان(عج) بسیار خاص بود و نمی‌توانستند هر زمان که اراده کردند با ایشان ملاقات و ارتباط داشته باشند و به صورت مخفیانه و محرمانه تلاش می‌کردند تا نامه‌ای به دست امام برسانند یا ایشان را به طور پنهانی ملاقات کنند.

وی در ادامه ابراز داشت: با وجود توطئه‌هایی که دشمن در آن زمان علیه امام حسن عسکری(ع) می‌چید خداوند متعال پسری به ایشان عنایت کرد که به امامت رسید و تا امروز در پناه خود، ایشان را به سلامت حفظ کرده است.

حجت الاسلام رجالی اظهار داشت: امام حسن عسکری(ع) به علت شرایط کنترلی و سختی که داشتند حتی نتوانستند در آن دوران به حج و زیارت خانه خدا مشرف شوند؛ یکی از ویژگی‌های اولیای الهی این است که ایشان قبل از رسیدن به امامت صاحب کرامات بودند و یکی از این کرامات سخن گفتن در کودکی بوده است.

کارشناس دینی افزود: وقتی انسان کارهای خود را برای رضای خدا انجام دهد خداوند متعال برای او کاری می‌کند که برای بقیه آن کار را نکرده است؛ امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام زمان(عج) با وجود سن کمی که داشتند خطا و ضعفی در کار ایشان دیده نشد زیرا اگر خطایی داشتند قطعا از سوی دشمنان ایشان گزارش می‌شد؛ نایبان امام زمان(عج) در حالی از ایشان دستور کار می‌گرفتند که ایشان کودکی بیش نبودند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: آدمی همزمان با فکر و قوه تعقل خود در مسیر خداشناسی، خودشناسی و معرفت، لازم است به خدا دل بدهد تا در گمراهی‌های عقل گرفتار نشده و خداوند راه را برای او روشن و هموار سازد./۹۶۹/پ202/ب1

ارسال نظرات