فرهنگ در دولت روحانی

به گزارش خبرگزاری رسا، آقای حسن روحانی در طول سال‌های پس از انقلاب مسوولیت‌های امنیتی، سیاسی و نظامی داشته و در شورای امنیت، مجلس و جنگ تجربه‌های قدرت سخت را از سر گذرانده؛ اما تحصیلات او در رشته‌ای است که به ریاضی علوم انسانی معروف است؛ حقوق.

 

تحصیل در این رشته او را وارد فضایی دیگر کرد و جنبه‌های دیگری از شخصیت او را پرورش داد؛ هر چند بسیاری از استدلال‌های او و ادبیاتش در طول ۶ سال گذشته چندان قرابتی با علم حقوق نداشته است.

 

آنچه در کارنامه مدیریتی او دیده نمی‌شود، مدیریت فرهنگی یا حداقل آشنایی با عالم فرهنگ است. او نه مانند خاتمی، رییس کیهان بود و وزیر ارشاد و نه مانند احمدی‌نژاد با دانشگاه و دانشجو سر کار داشته.

 

او از فضایی امنیتی و سیاسی وارد عرصه ریاست‌جمهوری شد؛ حتی مرکز تحقیقات استراتژیک هم بیشتر محل مباحث سخت سیاسی و اقتصادی بود. انتخاب او به‌عنوان رییس‌جمهوری هم به‌واسطه حمایت اصلاح‌طلبان صورت گرفت.

 

شعار‌های اصلاح‌طلبان به‌گونه‌ای بود که لزوم تغییرات در وزارتخانه‌های ارشاد، آموزش عالی و آموزش‌و‌پرورش را طلب می‌کرد. روحانی که چندان تبحری در حوزه فرهنگ نداشت، سعی کرد رضایت جبهه اصلاحات را تأمین کند. در سوی دیگر هم، بعد از محمود واعظی با انتصاب آذری‌جهرمی در وزارت ارتباطات، زمینه رضایت اصلاح‌طلبان را فراهم کرد.

 

نگاه او در فرهنگ با ادبیات و سابقه پیشینش سنخیتی نداشت و از سوی دیگر در این زمینه نتوانست ایده جدیدی غیر از سخن اصلاح‌طلبان خلق کند. این‌گونه شد که میان او و برخی چهره‌های اصولگرا در شورای انقلاب فرهنگی و شورای فضای مجازی اختلاف پدید آمد.

 

در عین حال در تیم روحانی جای چهره‌های فرهنگی هم خالی بوده است. دولت روحانی در فرهنگ تا جایی که توانست دست به سوی اصلاح‌طلبان دراز کرد یا در برخی مناصب اگر از راستگرایان میانه‌رو استفاده کرده، آن‌ها چندان به جریان انقلابی نزدیک نشدند.

 

نوع عملکرد روحانی در فرهنگ رگه‌های سکولار و غربی داشته و از این زاویه به شدت قابل نقد است. /۱۰۱/۹۶۹/م