هندوانه کیلویی 550 تومان!

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، «بیا و ببر. هندوانه، کیلویی ۵۵۰ تومان.» این جمله­‎ای بود که میوه‎­فروش محله‌­ی­‌مان فریاد می‌­زد. مردم هم شتابان به مغازه‎­اش می‎­رفتند و دوتا دوتا می‌­خریدند و خوشحال و راضی به سوی خانه می‎­بردند. مغازه­‏‎دار هم با دمش گردو می‌­شکست و احتمالا داشت کامیون دوم و سوم را سفارش می­‌داد.

ارزانی هندوانه بیش از همه، مردم هندوانه­‎خور را شادمان می‎­کند. اما هیچ کس به مظلومیت کشاورزان بی­نوا توجهی نمی‌­کند؛ کسانی که در ایران جزء ستم­دیده­‎ترین اقشارند و دندان طمع دلالان، پیکر معیشت­شان را تکه و پاره کرده و آتش سودجویی­‌شان، خرمن رفاه­شان را سوزانده است. آیا تاکنون با خود فکر کرده­‌ایم هندوانه‎­ای که ۵۰۰ تومان به دست ما می‎­رسد به چه قیمتی از کشاورز خریداری شده است؟ در بدترین حالت برای دلال و بهترین حالت برای زارع احتمالا ۱۰۰ تومان! حال با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت چه بر سر کشاورز مظلوم آمده است! هزینه­‌ی آب، اجاره­ی زمین، کود، سم، کارگر و سایر هزینه‌­های کشت را وقتی روی هم بگذاریم درخواهیم یافت در آخر کار نه تنها چیزی برای کشاورز نمی‌­ماند بلکه از جیب خالی­‌اش هم باید هزینه کند تا سفره‌­ی مهمانی ما، طعم شیرین هندوانه سرخ و آب­دار را بچشد!

سالهاست که این درد نظام کشاورزی ماست. زحمتش را کشاورز می‌­کشد و عاید‌ی‎­اش در جیب دلال می‎نشیند و غصه آن­جاست که این موضوع بیشتر محصولات کشاورزی را و به خصوص میوه‌­ها را شامل می­‌شود. مثلا همین هندوانه‌­ای که در بالا اشاره شد برای تولید آن در هر هکتار بالای ده میلیون تومان سرمایه نیاز است. حال به این رقم هزینه­‌ی کارگر و ماشین را هم اضافه کنید. طبیعی است که وقتی این اتفاق می‌­افتد کشاورز ترجیح می‌­دهد زمینش را اگر در منطقه‌­ی خوش آب و هوایی باشد به دلال میلیاردر پایتخت نشین بفروشد تا کاخ هوا کند و اگر در منطقه­‌ی خشک باشد کاسه‌­ی چه کنم چه کنم دست بگیرد و در انتظار گشایشی از سوی دولت گشایش­‌گر تدبیر و امید بنشیند!

روی دیگر این بی­‌تدبیری، کاهش آمار کشاورزان است. بی­‌توجهی به معاش کشاورز در سال­های گذشته، زارعان بسیاری را به ترک کشت و مهاجرت به سوی شهر‌ها وادار کرده است و اگر این روند ادامه یابد حتما تبعات بد جمعیتی برای کشور خواهد داشت؛ چه آن که کشاورزان، تولید کنندگان غذای مردم­اند و هر قدر که از شمار آنان کاسته شود در واقع از آمار تولیدگران کم و به عدد مصرف­کنندگان اضافه شده است؛ امری که می‌تواند مایه‌­ی وابستگی غذایی کشور به خارج شود و پیامد‌های فاجعه‌­بار امنیتی به همراه داشته باشد.

اگر آقایانِ مسئول نخواهند چاره­‌ای برای زندگی پر درد و رنج کشاورزان این مملکت بیا‌ندیشند، زارعان دیگر انگیزه‌­ای برای ادامه­‌ی کار مقدس زراعت نخواهند داشت و این یعنی بی­چارگی آن­ها در تامین معاش و درماندگی کشور در تامین غذا! حال برویم و حال هندوانه‌­ی ۵۵۰ تومانی­‌مان را ببریم!/918/ی703/س

علی بهاری