عملیات روانی دشمن علیه پرچمدار نظام

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در گذشته، علم و پرچم به‌عنوان نماد ایستادگی و نشان‌دهنده مسیر و وضعیت لشکر محسوب می‌شد. از این‌رو، علمداران، در پیروزی یا هزیمت سپاه نقش کلیدی را بر عهده داشتند. معمولاً فردی که مسئول نگهداری پرچم بود؛ از میان توانمندترین، بااراده‌ترین و مقاوم‌ترین افراد حاضر در میان سپاهیان انتخاب می‌شد.

با این‌ حال حساسیت این مسئولیت آنقدر بالا بود که پشتیبانی و تدابیر ویژه‌ای را می‌طلبید؛ چرا که سقوط علم یک لشکر به مثابه شکست آنان به شمار می‌رفت؛ هرچند هنوز توان نظامی قابل‌توجهی از آن سپاه باقی مانده باشد چرا که سقوط علم یک لشکر به مثابه شکست آنان است، اگر چه توان نظامی قابل توجهی از آن سپاه باقی مانده باشد، این حادثه چنان تاثیری در روحیه مبارزان می‌گذارد که شکست را برای آنان حتمی می‌کند. امیرمؤمنان علیه‌السلام در این باره می‌فرمایند:

وَ رَايَتَكُمْ فَلَا تُمِيلُوهَا وَ لَا تُخِلُّوهَا وَ لَا تَجْعَلُوهَا إِلَّا بِأَيْدِي شُجْعَانِكُمْ وَ الْمَانِعِينَ الذِّمَارَ مِنْكُمْ فَإِنَّ الصَّابِرِينَ عَلَى نُزُولِ الْحَقَائِقِ هُمُ الَّذِينَ يَحُفُّونَ بِرَايَاتِهِمْ وَ يَكْتَنِفُونَهَا حِفَافَيْهَا وَ وَرَاءَهَاوَ أَمَامَهَا لَا يَتَأَخَّرُونَ عَنْهَا فَيُسْلِمُوهَا وَ لَا يَتَقَدَّمُونَ عَلَيْهَا فَيُفْرِدُوهَا[1]

پرچم لشكر را بالا داريد و پيرامون آن را خالى مگذاريد و آن را جز به دست دلاوران و مدافعان سرسخت خود نسپاريد زيرا آنان كه در حوادث سخت ايستادگى مى‏‌كنند، از پرچم‏هاى خود بهتر پاسدارى مى‌‏نمايند و آن را در دل لشكر نگاه مى‌‏دارند و از هر سو، از پيش و پس و اطراف، مراقب آن مى‏‌باشند، نه از آن عقب مى‌‏مانند كه تسليم دشمن كنند و نه از آن پيشى مى‏‌گيرند كه تنها رهايش سازند.

مهمترین ویژگی‌های پرچم‌دار

این بیان حضرت توصیه‌ای اخلاقی بر منبر وعظ نیست بلکه اعلام و تأکید بر یک تاکتیک نظامی از سوی فرماندهی جنگ‌آزموده و باتجربه است. حضرت، ویژگی‌هایی مانند دلاوری و سرسختی را برای پرچم‌دار لشکر تعیین می‌کنند؛ چرا که ایشان به‌خوبی می‌داند برافراشته بودن پرچم در هنگامه نبرد، چه تأثیری در روحیه نیروها و حتی سرنوشت جنگ ‌خواهد داشت.

بر روی پرچم انقلاب اسلامی ایران دو شعار اساسی جمهوریت و اسلامیت نوشته شده است که به لطف خداوند بیش از 40 سال از برافراشته شدن آن می‌گذرد. بنا بر قانون اساسی کشور، «شورای نگهبان» یکی از مهم‌ترین نهادهایی است که عهده‌دار حفاظت از پرچم و شعارهای انقلاب است.[2]

چه کسی استحقاق علمداری در جمهوری اسلامی را دارد

حال سؤال مهم این است که در کشور ما به توصیه امیرمؤمنان علیه‌السلام درباره علمدار انقلاب اسلامی عمل شده است یا نه؟ توصیه حضرت در این خطبه، شامل چند نکته است؛ نخست اینکه پرچم باید برافراشته باشد و اطراف آن را خالی نگذارند. دومین نکته اینکه پرچم‌دار باید دارای ویژگی‌های خاصی باشد.

در شرایط عادی می‌توان موضوعات اختلافی میان شورای نگهبان و مجلس که به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع می‌شود را نمونه تخطی از پرچم‌دار دانست! اما شرایط عجیبی که معمولاً در زمان انتخابات رخ می‌دهد، این است که پرچم و پرچم‌دار را نه‌تنها در میان خودمان حفاظت نمی‌کنیم بلکه آن را در جلوی لشکر قرار داده و علاوه بر هجوم دشمنان، خودی‌ها هم آن را هدف می‌گیرند.

وقتی بعد از احراز صلاحیت ناخودی می‌شوند

همان خودی‌هایی که معمولاً پس از عدم احراز صلاحیتشان ناخودی می‌شوند و دشمن را رها کرده و تلاش می‌کنند دانسته و یا نادانسته پرچم سپاه خودی را به زمین زنند. شاید حفظ منافع شخصی برای آنان غفلتی ایجاد کرده و متوجه عواقب خطرناک عملکردشان نیستند.

از این گذشته مهم‌ترین سؤال این است که چرا با تجربه‌های فراوان چندین ساله در برگزاری انتخابات گوناگون در ایران، قوانین به‌گونه‌ای تغییر نمی‌کند تا شورای نگهبان سیبل این افراد نشود؟ تقریباً در هر دوره از انتخابات، رد صلاحیت‌ها چالش مهمی در جریان برگزاری آن انتخابات است و با تخریب شورای نگهبان و دلخوری‌های فراوان کار را به اتمام می‌رسانند و دوباره در جریان انتخابات بعدی همان قضیه تکرار می‌شود.

این موضوعی نیست که بشود به سادگی از کنار آن گذشت، تقریباً پس از انقلاب اسلامی به‌طور متوسط هر سال یک انتخابات انجام شده است و افراد زیادی که رد صلاحیت شده‌اند، شورای نگهبان را عامل آن دانسته و کینه و دشمنی خود را بروز داده یا هنوز در دل نگاه داشته‌اند.

عملیات روانی هدفمند علیه شورای نگهبان

قوانین باید طوری تدوین شود که بسیاری از موارد در مرحله ثبت‌نام یا پیش از رسیدن به بررسی پرونده آن‌ها در شورای نگهبان، حل و فصل شود و افراد نسبت به علت عدم شایستگی‌شان توجیه شوند. البته بسیاری از این افراد، به شرایط خود آگاه هستند و با هدف تحمیل هزینه بر نظام جمهوری اسلامی و سست کردن ارکان آن مانند شورای نگهبان از سوی برخی جریانات سیاسی برای ثبت‌نام تشویق می‌شوند.

نکته بعدی این است که تخریب‌کنندگان شورای نگهبان هیچ‌گاه هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنند، صبوری و استقامت شورای نگهبان سبب شده که هر شخصی به خود اجازه دهد تا تیری به سوی پرچم‌دار جمهوریت در ایران بیندازد. بدون شک در حکومت علوی یا هر جریان عقلایی دیگری برای این‌گونه اعمال، عکس‌العمل‌های متناسبی را اجرایی می‌کردند تا جلوی شکست خودخواسته گرفته شود، اما کماکان رأفت اسلامی، راه این انحراف را در کشور باز گذاشته است! /882/ 702/

محمد جواد حسنی، طلبه سطح عالی حوزه علمیه قم

[1]. الارشاد، شیخ مفید، ج 1، ص 265.

[2]. ر.ک: اصل 91 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.