تأملی در باب ظهور کرونا در قم

به گزارش خبرگزاري رسا، امروز شنیدم حوزه یکی دو همایش را به خاطر مراعات بهداشت (تذکرات وزارت بهداشت درباره جلوگیری از شیوع بیماری کرونا) تعطیل کرده است. این نگران کننده بود. به‌خصوص وقتی که خبررسان می‌پرسید فلان جلسه‌ای را که بناست در حوزه برگزار کنیم، تعطیل کنیم یا خیر.

پیشتر که پس از پخش حساب‌شده کلیپ آتش زدن کتاب هاریسون توسط آیت‌الله تبریزیان به سرعت نامه «رسمی» برائت از این حادثه توسط حوزه منتشر شد و پس از آن موجی از تخریب ایشان به راه افتاد، برخی متأسف و نگران حوزه شدند، اما این بار پس از شنیدن انفعال حوزه، بسیاری کسان نگران ایران اسلامی شدند که داشت بی‌دفاع می‌ماند.

وقتی کلیپ آقای تبریزیان پخش شد خیلی‌ها حدس زدند که توطئه‌ای پزشکی در جریان است که ایشان را که یکی از نمادهای استغنای از نظام بهداشت جهانی و پارادایم و مافیای طب شیمیایی است، می‌کوبند. سناریو کامل بود و سر و ته داشت، هرچند تنها پرده‌های اولیه آن آشکار شد. توانستند حوزه را در این بازی وارد کنند و نقطه ضعفی اساسی از او به نمایش بگذارند.

اکنون که بازی کرونا (آن هم از قم) سر برآورده است، ربط حوادث به هم آشکارتر می‌شود و پرده‌های دیگری از این سناریو به نمایش در می‌آید. نباید هیچ مقاومتی در برابر این سناریو در میان می‌بود. نباید هیچ‌کس حتی به فکر امکان مقابله آسان با کرونا و به فکر مقابله از طریق راه‌حلی غیر مسیر تعیین شده طراحان می‌بود. گویا تا حد زیادی چنین هم شد.

بازی کرونا ابتدا یک جنگ بیولوژیک نیست، یک جنگ سیاسی نیست، یک جنگ اقتصادی نیز نیست، بلکه بیش از همه و پیش از همه در اصل یک جنگ روانی است و شاید پس از همه یک توطئه راهبردی جمعیّتی است. البته این جنگ روانی ثمرات مالی، سیاسی و فرهنگی زیاد و واقعاً جذابی برای مدیران ماجرا دارد؛ ولی همه جنگ‌های دیگر بر پیشرفت مواضع جنگ روانی تکیه دارد.

کرونا به قم آمد چون قم در کوبیدن آقای تبریزیان (طب مستقل) سنگ تمام گذاشت و ناهشیاری و استعداد توطئه‌پذیری خود را اثبات کرد. این طبیعت دشمنان ما است. هر جا که نقطه ضعف را ببینند از همان‌جا وارد می‌شوند و برای خود هیچ محدودیّت الهی یا اخلاقی یا حتی حقوقی هم قائل نیستند. کلیپ دو سال پیش این روزها پخش می‌شود، با سرعت بی‌نظیری(!!؟) بیانیه رسمی حوزه صادر می‌شود، جمع کثیری در قم مشغول کوبیدن طب اسلامی می‌شوند و ... لبخند رضایتی «عمیق» بر لبان فتنه‌گران می‌نشیند.

همان طور که باید مدارس مسجدمحور را کوبید و آنها را متهم کرد که داعشی تربیت می‌کنند، باید طب سنتی ـ اسلامی را هم کوبید چون استقلال می‌آفریند، چون به استقلال «فکر» می‌کند و به ما پیشنهاد می‌دهد از چمبره «نظام سلطۀ بهداشتی» خارج شویم. خواهش می‌کنم به این موضوع به طور جدی و از منظر جنگ‌های مسلّم تمدنی نگاه کنیم. راه حل هرج‌ومرج نیست، ولی راه حل انفعال هم نیست. این که سراغ برخی پزشکان بی‌تعهد یا بی‌خبر از توطئه‌های جهانی بهداشت برویم و بپرسیم چه باید کرد «کمی» شبیه آن است که امام خمینی از سیاسیون حرفه‌ای و بی‌خاصیت قبل انقلاب بپرسد که چه باید کرد. حوزه باید با تفکری ناب، بومی و دلیرانه نبرد تمدنی اسلام و کفر را طراحی کند و تمام لوازم آن را نیز با چشمان باز ببیند تا کشور را از انفعال راهبردی‌ای که گرفتارش شده نجات بدهد. نظام پزشکی کشورمان اگر توانسته باشد، خود را از این که امتداد اراده‌های نظام بهداشت جهانی(؟) باشد حفظ کند، بی‌تردید نتوانسته خود را از چنگال آن‌ها نجات بدهد و به همین جهت در بسیاری مواقع نمی‌تواند، نبرد واقعی را طراحی و اجرا کند.

کرونا در قم خواهد ماند و به کل کشور سرایت خواهد کرد، اگر قم این سناریو را به خوبی تشخیص ندهد و قلب فتنه را نکوبد. باید حوزه علمیه جنگ نظام سلطه با اسلام، تشیع، ایران، حوزه علمیه و خصوصاً «قم» را «باور» کند. هنوز آرایش جنگی نگرفته‌ایم، هنوز لَخت و خوش‌بینانه با مسائل پیرامون مواجه می‌شویم.

«دشمن دارد به شکل ویژه ممکن با ما مبارزه می‌کند. آن شکل ویژه را باید شناخت و راه مقابله با آن را پیدا کرد؛ انواع و اقسام شیوه‌ها هست؛ منتها حالا بعضى‌ها نمی‌خواهند این را بفهمند، نمی‌خواهند باور کنند، چون اگر چنانچه باور کنند، تکلیف به گردنشان می‌گذارد؛ بعضى‌ها هم کشش آن را ندارند.

امّا واقعیّت قضیّه این است؛ یعنى امروز در زمینه‌هاى مختلف (همان‌طور که عرض کردیم، هم در زمینه اقتصادى، هم در زمینه فرهنگى، هم در زمینه سیاسى) یک جنگى در کشور وجود دارد.

«وَ اِنَّ اَخَا الحَربِ لاَرِق.»(نهج‌البلاغه، نامۀ ۶۲)؛ کسى که اهل مبارزه است، بیدار است؛ بعد فرمود: «وَ مَن نامَ لَم یُنَم عَنه.» اگر شما در جبهه خوابت برد، معنایش این نیست که طرف مقابل هم خوابش برده و او هم غافل است؛ اگر تو از او غافل شدى، نشانه این نیست که او هم از شما غافل است؛ نخیر، شما ممکن است خوابت ببرد، [امّا] او بیدار باشد؛ این را باید توجّه داشت؛ لذاست که عرصه عرصه مهمّى است.» (بیانات در دیدار اعضاى ستاد کنگره بزرگداشت سه هزار شهید استان سمنان۱۶ـ۲ـ۹۴)

این که جلسات را تعطیل کنیم یا همه‌جا را به رعب و اضطراب بکشیم و به خیال خود مشغول اجرای نسخه‌های بهداشتی بشویم، دقیقاً رفتاری است که دشمنان ایران اسلامی انتظارش را دارند و مطلوبشان است و کارشان را راه می‌اندازد. سال‌هاست که آمریکا بنای یک جنگ جدی اقتصادی با چین داشت و کارهای زیادی این سال‌ها کرده بود. کرونا هم سناریوی جالبی بود. معلوم است که ایران و روسیه هم در این فهرست هستند. کرونا متأسفانه در چین تلفات روانی زیادی گرفت. حالا نوبت ایران است. اینجا هم حاج قاسم سلیمانی می‌خواهیم که جلوی داعشی‌های جنگ روانی را بگیرد. این جنگ روانی البته نقاط ضعفی خاص خود دارد.

«دشمن یک سناریوى جامع و سر و ته دارى را براى نظام‏ اسلامى و براى حرکت اسلامى و بیدارى‏ اسلامى‏ تدارک دیده است. خوشبختانه ما کفایت برخورد با این سناریو را داریم؛ در این تردیدى نیست. این را من با قاطعیت عرض مى‏کنم: با مایه‌‏هاى اعتقادى، فلسفى و عقیدتىِ غنى و قوى‌‏اى که در بین ما بالفعل وجود دارد (حالا آن کارهاى بالقوه به جاى خود) با نیروى انسانىِ علاقه‏‌مند و کارآمد، این کفایت در نظام جمهورى اسلامى هست که در مقابل این هجمه مقابله کند؛ همچنان که در طول این سى و دو سال، جمهورى اسلامى این کفایت را نشان داده.

بالاخره اشکالاتى در ما وجود داشته؛ لیکن با وجود اشکالات، امروز ما به طور واضح و بیّن جلو رفته‌‏ایم و دشمن به طور واضح و بیّن عقب رفته. آمریکاى دوره‏ ریگان با آمریکاى دوره‏ اوباما زمین تا آسمان تفاوت کرده. جمهورى اسلامىِ سال ۶۰ هم با جمهورى اسلامىِ سال ۹۰ زمین تا آسمان تفاوت کرده. ... منتها بیم آن هست که ما یا غافل یا مغرور شویم؛ هر دوتاى این‌ها خطر است.» (بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شوراى اسلامى، ۰۸/ ۰۳/ ۱۳۹۰)

تنها ایران است که می‌تواند در سطوحی عالی و شدیداً غلبه‌آفرین، این سناریوها را کشف کند، راه‌حل‌ها را بیابد، راه‌حل‌ها را اجرا کند و شیطان را به جای خود بنشاند و «ریشه‌های فتنه» را هم بخشکاند. البته اکنون که به برکت جریان سفاهت‌پرور لیبرال، کل کشور در انفعال و ذلّت به سر می‌برد، بازی کرونا هم باید به ایران بیاید و می‌تواند بیاید. انفعال دشمن را جری‌تر می‌کند. لذا حوزه باید با «درک درست شرایط» احساس مسئولیّت بیشتری بکند. امام حسین علیه‌السلام در خطبه منا که نخبگان جامعه اسلامی آن روز را مورد خطاب قرار می‌دهد می‌گوید : «أَنْتُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ مُصِیبَةً لِمَا غُلِبْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ مَنَازِلِ الْعُلَمَاءِ»؛ «راستى که فاجعه و مصیبت شما از همه سهمگین‏‌تر است؛ چرا که شما از جایگاه (فرهنگى، معنوى، علمى و دینى) خویش رانده شده و از رسالت عالمانه و آگاهانه دست شسته‏‌اید.» و در ادامه می‌فرماید :

«باید رهبرى جامعه، تحقق قانون‌گرایى و قانون‌محورى به دست دانشمندان و دین‌شناسانى باشد که امانتدار مقررات خدا و آگاه به حلال و حرام اویند و با همه‏ وجود در اندیشه تأمین و تضمین حقوق مردم‏اند، امّا اینک آن موقعیّت معنوى و جایگاه علمى از شما گرفته شده است؛ چرا که از محور حق و عمل به آن پراکنده شدید و درباره سبک و سیره پیامبر (پس از آن همه دلیل‌هاى روشن) به کشمکش پرداختید.

راستى اگر شما در برابر رنج‌ها و شکنجه‏‌ها شکیبایى مى‌‏ورزیدید و در راه خدا سختى‌‏ها و ناگوارى‏‌ها را به جان مى‏‌خریدید، آن گاه بود که سررشته‏‌داران و کارگزاران امور به ناگزیر براى دریافت قوانین و مقررات به سوى شما مى‌‏آمدند و شما مرجع فکرى، علمى و معنوى جامعه بودید و کارها با نظارت شما جریان مى‌‏یافت.

«وَ لَکِنَّکُمْ مَکَّنْتُمُ الظَّلَمَةَ مِنْ مَنْزِلَتِکُمْ وَ اسْتَسْلَمْتُمْ أُمُورَ اللَّهِ فِی أَیْدِیهِمْ یَعْمَلُونَ بِالشُّبُهَاتِ وَ یَسِیرُونَ فِی الشَّهَوَاتِ سَلَّطَهُمْ عَلَى ذَلِکَ فِرَارُکُمْ مِنَ الْمَوْتِ وَ إِعْجَابُکُمْ بِالْحَیَاةِ الَّتِی هِیَ مُفَارِقَتُکُمْ فَأَسْلَمْتُمُ الضُّعَفَاءَ فِی أَیْدِیهِمْ فَمِنْ بَیْنِ مُسْتَعْبَدٍ مَقْهُورٍ وَ بَیْنِ مُسْتَضْعَفٍ عَلَى مَعِیشَتِهِ مَغْلُوب‏ یَتَقَلَّبُونَ فِی الْمُلْکِ بِآرَائِهِمْ‏ وَ یَسْتَشْعِرُونَ الْخِزْیَ بِأَهْوَائِهِمْ اقْتِدَاءً بِالْأَشْرَارِ وَ جُرْأَةً عَلَى الْجَبَّار.»

امّا شما به استبدادگران این فرصت را دادید که موقعیّت رهبرى علمى و نظارت بر حسن جریان کارها را از شما گرفتند و با ندانم‌کارى خویش، کار دین خدا را بر آنان سپردید تا براساس پندارها و یافته‌‏هاى سست و زورمدارانه خویش عمل کنند و در راه هواهاى جاه‏‌طلبانه و ظالمانه خود گام سپارند. دلیل سیطره آنان بر شما و به کف گرفتن رهبرى جامعه، این است که شما از فداکارى و جانبازى در راه حق مى‌‏گریزید. به همین جهت هم توده‏‌هاى محروم و ناتوان را به بند استبداد مى‌‏سپارید تا با سرکوب و فریب پاره‏‌اى را برده ذلیل خویش سازند و پاره‏اى دیگر در غم آب و نان گرفتار گردند و استبدادگران زورمدارانه و براساس هواهاى دل خویش در ناز و نعمت غوطه خورند و با دنباله‏‌روى از زشتکاران و هوسبازى‏‌هاى خویش رسوایى‌‏ها به بار آورند و در برابر خداى توانا گستاخى ورزند.» (در سوگ امیر آزادى (ترجمه مثیر الأحزان )، ص۴۷)

ما امروز انواع ضعف‌ها را از خود نشان می‌دهیم و به جای درک‌های کلی در مسائل خرد غوطه‌ور می‌شویم. وقت انتخابات به خاطر ضعف گفتمان و تفکر انقلابی حسابی با هم درگیر می‌شویم و رشدی که نه، کدورت‌های فروان و پایدار می‌آفرینیم. ما شش سال پیش (بلکه ده سال پیش) همین طوری زمین خوردیم.

آنتی‌ویروس کرونا کاملاً پزشکی نیست، بلکه عمدتاً روانی است. اگر می‌خواهیم بجنگیم شاید لازم است مراقب واکسن‌ها و داروهای درمان کرونا باشیم تا کارهای ناتمام یا مضحکی که نظام بهداشتی توصیه می‌کند.

باطل‌السحر این توطئه قیام ملی و مطالبه عمومی برای رونق «طب سنتی ـ اسلامی» است. این مطالبه کرونا را متوقف می‌کند، نه فقط به خاطر این که طب سنتی ـ اسلامی کرونا را درمان می‌کند، بلکه به این خاطر که طب سنتی ـ اسلامی ما به ما شخصیّت می‌دهد، ما را دارای هویّت ملی و اسلامی می‌کند، به ما جرأت اساسی و «قاطع» جنگیدن می‌دهد و به خاطر این که واقعاً می‌تواند جلوی توطئه‌های قطعی جمعیتی و ترورهای بیولوژیک نظام سلطه بایستد.

نگارنده متأسفانه هیچ صنمی نه با طب سنتی و نه طب اسلامی دارد. توفیق تخصص یا حتی ورود در این زمینه را هیچگاه نداشته است، ولی چیزی را که به وضوح پیش چشمان ماست نمی‌توان نادیده گرفت. /1360/