با عزت و اقتدار

به گزارش خبرگزاري رسا، محمد هادی صحرایی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت : خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و دعایم را بشنو وقتی که می‌‌خوانمت. به من توجّه کن وقتی که با تو مناجات می‌کنم. به سوی تو‌ گریختم و با درماندگی و زاری در برابرت ایستادم. می‌دانی آنچه را که در درون دارم و حاجتم را خبر داری و می‌شناسی و فزونی و کاستی و سود و زیانم تنها به دست توست نه غیر تو. خدایا! اگر محرومم کنی پس کیست آنکه به من روزی دهد؟ و اگر خوارم سازی کیست مرا یاری رساند؟ به تو پناه می‌آورم از خشم و غضبت.

خدایا! اگر شایسته رحمت نیستم، تو سزاواری که بر من با فراوانی فضلت بخشش‌نمایی. خدایا! چگونه از حسن توجهت پس از مرگم ناامید شوم درحالی‌که در زندگی‌ام مرا جز به نیکی سرپرستی نکردی؟ خدایا کارم را سزاوارانه بر عهده گیر و با فضلت به من رو کن. به سوی گناهکاری که جهلش سراپایش را پوشانده. خدایا! گناهانم را در دنیا پوشاندی درحالی‌که در آخرت به پوشاندن آنها محتاج ترم. عذرخواهم. عذرم را بپذیر ‌ای کریم‌ترین کسی که بدکاران از او پوزش خواستند.

از مناجات شریف شعبانیه است و ادبیات امیرالمؤمنین علی(ع) که کسی نمی‌تواند چون او چنین دل را بلرزاند و به خدا برساند. معجزه علی است که چنین با مهارت، تار و پود کلمات را برهم می‌نشاند و ردای فصاحت و بلاغت به معانی می‌پوشاند و زلف معرفت شانه می‌نماید و در مقابل فطرت می‌خراماند و از عقل و احساس دل می‌رباید. می‌توان با کلام او که امیرسخن است نیز با مدعیان تحدی کرد و خیال آسوده داشت که کسی را یارای هماوردی نیست. خلّاق معانی و نقّاش مفاهیم و علّام آرایه و صنایع ادبی است. خوب می‌داند معارف و حقایق را چگونه لقمه لقمه به کام مشتاقان بخوراند. خوب می‌داند دل رمیده را چگونه رام دلدار کند و عقل رهیده را بندِ بندگی زند و گمراهان را به راه آورد. کلامش به دل می‌نشیند چنان‌که شربتی گوارا به جان خسته و تشنه. لحنش غوغای درون آرام می‌کند چون لهجه مادرانه. و قلب زنگار گرفته را برّاق می‌کند و اراده سست را بپا می‌خیزاند همچون نهیب پدرانه.

داشته‌های ما مؤمنین به اسلام ناب، ثروت کوثرانه و تمام ناشدنی است که اگر نبود این گنجینه بی‌کران، ما نیز چون دیگران افسرده و فسرده مشکلات بودیم و قالب تهی کرده بودیم. آنچه ما را در تندباد حوادث پناه است، معارفی است که دلهامان را آرام و خیال را آسوده و برای مجاهده و تلاش بیشتر، امیدوارمان می‌کند. گردش فصل و آمد و شد دوران همه از یک سنخ‌اند برای اهل ایمان، و غم و شادی روزگاران گذرا و ابتلائات است و ابدیت در راه. باید گوهر جان سابید و سفت و شناخت آنچه در چنته داریم، که همه مسافریم و دنیا مسافرخانه و وقت سفر نزدیک و نامعلوم. این سراچه فانی سرای ابدی نیست و این عمر پنجاه و شصت به کار خلیفهًْ الله نمی‌آید که امیرمؤمنان فرمود برای بقاء خلق شده‌اید نه فناء. امتحانات، عرصه ابراز وجودِ بندگان است تا بنده خدا از برده دنیا مشخص شود و به اندازه اجر و جزا گیرند.

مردم جهان گرفتار بلایی دسته جمعی شده‌اند و طاقت از کف داده‌اند. اگرچه بلای همه‌گیر تحملش آسان است ولی این بلا بوی علمِ بی‌ایمان می‌دهد و دنیای بی‌خبر از خدا و مغرور، ولی فروریخته غرب فرامدرن! آن علم بی‌ایمانی که بمب اتم ساخت و شیمیایی و خردل و سارس و استاکس نت و... را اختراع کرد، امروز کرونا را به جان بشریت انداخته. این همان علم سکولاری است که دستش را از آسمان کوتاه کردند. علمی که روی جهل را سفید کرده و برای بهبود کیفیت زندگی نیست، دلال مرگ است و دکان شیطان. غربزدگانی که علم را برای علم و هنر را برای هنر معرفی می‌کردند دروغ گفتند و قبل از ما علم و هنر را به فرعون و قارون فروخته بودند و صهیون. غربزدگان و سمپات‌هایی که «جنگل منظم» غرب را «تمدن و مهدعلم» معرفی کردند ساحران و جادوگران را در کاخ سفید دیده‌اند که به جسد عفن ترامپ ورد و سحر می‌خوانند؟ مثل ساحران دربار فرعون؟

حقیقتی که ناگفته‌های تاریخ به ما می‌گویند بیش از گفته‌ها و نوشته‌هاست. «وقایع مهم‌تر» تاریخ را باید از ناگفته‌ها دانست نه گفته‌ها. گفته‌ها را خواسته‌اند که نوشته‌اند ولی ناگفته‌ها را یا ندانسته و یا نخواسته‌اند. تاریخ دست‌کم 6 هزار ساله ایران را به 2500 سال محدود کرده‌اند؛ از ارتباط جشن پوریم با ما ایرانیان چیزی نگفته‌اند؛ نگفتند که مسلمانان قرن 9 میلادی، ساعت شماطه‌دار به پادشاه فرانسه هدیه دادند و در همان ایام اروپاییان در بازارشان گوشت انسان را کنار گوشت سایر حیوانات خرید و فروش و خوراک می‌کردند؛ از قتل عام 9 میلیون ایرانی توسط انگلیس در 100 سال پیش نگفتند؛ از بی‌اساس بودن هلوکاست یهودی نگفته‌اند؛ از نسل‌کشی ده‌ها هزار مسلمان بوسنی و سربرنیتسا در 25 سال پیش و در قلب اروپا چیزی نگفتند و... و بسیاری از وقایع و دوران مهم را در تاریخ نمی‌بینیم. چون در تاریخ، آنچه منبع قرار گرفته را یا غربیان نوشته‌اند یا غربزدگان. و کم است مجالی که عالمان آزاده یافته باشند.

کرونای امروز فرصت تحریف و تزویر را از دروغگویان غربزده گرفته و به نسل حاضر فرصت دیدن واقعیت داده است. می‌شود دید آمریکایی که می‌گفتند با فشار دادن یک دکمه دخل همه را می‌آورد، کادر درمانی‌اش از یک ماسک یکبار مصرف 5 روز استفاده می‌کنند و به جای روپوش کیسه زباله می‌پوشند که اعتصاب می‌کنند؛ مردم ترسانش برای زنده ماندن اسلحه می‌خرند و فروشگاه خالی می‌کنند؛ به افراد سندروم داون و مسن خدمات بهداشتی و درمانی نمی‌دهند؛ توصیف پزشکان از وضعیت بیمارستان‌های کشور کدخدا «جهنمی» است؛ در انگلیس برای محافظت از دستمال توالت پلیس گمارده‌اند و ملکه به جای امن فرار کرده؛ کشورهای اروپایی برای قرق‌شکنی علاوه‌بر شش ماه زندان1000پوند و10000 یورو و... جریمه گذاشته‌اند. مکرون گفته فرانسه در حالت جنگی است؛ به قول چامسکی برای آن تمدن عجیب است که آلمان نمی‌تواند به اروپا کمک کند ولی کوبا می‌تواند؛ ارتش ایتالیا و اسپانیا اجساد مردگان را با کامیون جابه جا می‌کنند و اسرائیل آزادکردن محموله پزشکی فلسطینیان را به آزادی اسیرانش بسته کرده و... و همه اینها جدای از اتهام جدیِ تولید و تکثیر ویروس به آمریکا و اسرائیل است برای تحدید نسل بشر و خلاص شدن از مسن‌ها و مساکین یا مقابله با دشمنان یا به هر دلیل شیطانی دیگر که خباثتی از این بالاتر نیست که تنها از این «از کرونا بدترها» برمی آید و خدا در مورد امثالشان فرمود: کوشش مى ‏کند در زمین فساد کند و کشت و نسل را نابود سازد. سوره بقره/205‏

امروزه اگرچه رسانه‌های مستکبر و مرتجع و مرجف، صندلی چرخانده و به واقعیت پشت کرده و چشم به ایران دوخته و پول می‌گیرند که در فضای مجازی علیه ما و دوستانمان دروغ و لجن بپراکنند ولی مردم امید است که دانسته باشند باید حقیقت را واقعی ببینند نه وارونه. می‌بینند که «شرکای تجاریِ» برخی، در این شرایط سخت حاضر به برداشتن یا تخفیف تحریم و عمل به قول‌های خود نشده‌اند و به عکس، اینها که باید تنبان خود را بچسبند، متکبرانه کمک به ایران را منوط به درخواست کرده‌اند و چون نتیجه نگرفتند شیادانه و با کمک نفوذی‌ها، جاسوسانی را به نام پزشکان بدون مرز فرستادند تا رمز مقاومت و موفقیت ایران سرافراز را بیایند. اگر امام راحل گفت باید خودکفا شویم و آمریکا اگرچه شیطان بزرگ ولی ببر پوشالی و اسرائیل غده سرطانی است به این خاطر بود. و اگر امام حاضر گفت چاره مشکلات ما داخل است و باید قوی شویم و به آمریکا و اروپا خوش‌بین نباشید به این دلیل است. و... و سخن بزرگان که گفتند با اینها اگر دست دادید انگشتتان را بشمرید که کم نشده باشد برای این بود که کدخدا دزد است. هواپیمای ماسک می‌دزدد. آخ که پیکر ایران پر است از زخم خائنین و خائفین نفوذی و لجباز و نادان‌های تدلیس کرده، که دردشان بیش از دشنه دشمن و سرفه و سردرد کروناست.

خدا نیامرزد آنها که ملت خود را در مقابل دشمنانش تحقیر می‌کنند. اعتماد به دشمن نتیجه‌اش دریوزگی و ذلت است و اقتدار در استقلال است. اگرچه در این شرایط هنوز برخی چون گربه خانه زاد، دنبال دلداری دشمن و دلالی خودند ولی حقیقتاً قهرمانان ایران در این میان دیدنی‌اند. جای حاج قاسم خالی که مردان این معرکه را هم ببیند. دانشمندانمان کیت تشخیص و بعد از آن هوش مصنوعی تشخیص کرونا را اختراع کردند، ارتش 48ساعته بیمارستان 2000 تخته ساخت و سپاه کوی و برزن را از لوث بیماری پاک می‌کند و بسیجیان 70 میلیون نفر را غربالگری سلامت کرده‌اند و طلبه و بازاری و مردم عادی همه رزمنده شده‌اند و بوی جبهه‌ها می‌دهد خیابان و کوچه‌ها. و وقتی جنتلمن‌های پشت میزنشین که قاتلان بزدل فرودگاه بغدادند، مشغول توسل به سحر و جادو هستند محموله یکدیگر را می‌دزدند و از کره و چین گدایی می‌کنند، مردم ما ماسک و شیلد استاندارد می‌سازند و خیرات می‌کنند و با عزت و اقتدار به جنگ کرونا رفته‌اند و اگر بخشنامه‌ها بی‌تدبیر و مشکوک، زحمات مجاهدان را مخدوش نکند، ان‌شاءالله به زودی به پیروزی خواهند رسید و به نظم فرانو جهانی نزدیک‌تر می‌شوند./1360/