حلال و حرام بودن صیدها

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید احمدعلم الهدی، نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی امروز در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره مائده در صدا و سیمای خراسان رضوی به تفسیر آیه 4 سوره مائده پرداخت و گفت: خداوند در این آیه در مورد حلال ها به صورت عام و خاص اشاره کرده است که اشاره به طیبات از موضوع های عام در این آیه است.

وی افزود: خداوند در این آیه به صورت خاص در مورد حلال بودن صید توسط سگ های شکاری اشاره داشته است که اگر سگ شکاری برای صاحب خود شکار کرد و قبل از این که صاحب آن برسد و شکار بمیرد، آن شکار برای او حلال است اما به شرطی که قبل از فرستادن سگ برای شکار با گفتن کلمه «بسم الله» آن را تزکیه کرده باشد و سگ نیز شکار را برای صاحب خود شکار کرد و نیت سگ شکار برای غذای خود نباشد.

آیت الله علم الهدی به برخی از روایات اهل سنت در مورد شأن نزول این آیه اشاره و ابراز کرد: عامه و اهل سنت روایتی را در مورد شأن نزول این آیه بیان کرده اند که از نظر ما قبول نیست، مضمون آن معقول نیست و با نگاه اسلام نیز جور در نمی آید؛ بر طبق این روایات گفته می شود: «پیامبر(ص) در مدینه و درمحلی که سگ های مدینه جمع می شدند، حضور داشت و جبرئیل برای نزول وحی می خواست بر پیامبر(ص) نازل شود اما به خاطر حضور سگ ها امکان حضور جبرئیل نبود پس حضرت دستور داد که همه سگ های مدینه را بکشند و این عمل با اعتراض اهالی مدینه مواجه شد و این آیه برپیامبر نازل شد.» که این گفته رد می شود و دروغ است چون با حقایق اسلامی درست در نمی آید، با سبک اسلام و سیره پیامبر(ص) سازگار نیست و رفتن پیامبر به محل دیگر خیلی راحت تر بود تا بخواهد چنین کاری کند و به حیوانی آزار برساند.

امام جمعه مشهد با اشاره به دلیل حلال بودن صید سگ شکاری در بین همه حلال ها، گفت: خداوند بعد از این که طیبات و حلال ها را بیان می کند، به حلال بودن صید سگ شکاری اشاره دارد چون طیبات پلیدی ندارد، بین حلال و طیبات ملازمه است بنابراین در مورد سگ که پلیدی دارد این اشکال در ذهن ها به وجود می آید که شکار سگ جزء طیبات نیست، خداوند برای رفع ابهام شکار سگ در عین این که خود سگ جزء طیبات نیست، شکار او که حلال گوشت است را حلال اعلام می کند.

نماینده مجلس خبرگان رهبری به منظور از «جَوَارِحِ» در این آیه اشاره و ابراز کرد: جوارح جمع جارحه است؛ جارحه به حیوان شکارچی می گویند چون جراحت به شکار وارد می کند و این جارحه ممکن است سگ، غاز، کرکس و شاهین شکاری باشد و با توجه به روایات مختلف از جمله بیان امام صادق(ع) جارحه که صید آن را خدا حلال اعلام می کند، سگ شکاری است و شکار کرکس و شاهین و مرگ صید قبل از رسیدن فرد حلال نیست همچنین تکلیب یا آموزش سگ برای شکار یا فرستادن شکار است که آن هم جزء طیبات بوده و حلال است.

وی در ادامه به تناسب «وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ» با طیبات در این آیه اشاره و بیان داشت: کسانی که شکار را برای تفریح انجام داده، حیوان را به خاک و خون کشیده، محیط کوه و بیابان را برای حیوان ناامن می کنند و هدف آن ارتزاق نیست، کار درستی انجام نمی دهند و جز این که در آخرت پاسخگو بایند باشند در دنیا نیز دچار نکبت و مشکلات در زندگی می شوند، خداوند زود به حساب می رسد و همه حساب ها را خدا به آخرت نمی اندازد./864/پ202/ب1