آیت الله سید محمد شیرازی؛ از شبهه در مرجعیت تا همراهی با صدام

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، خبرگزاری رسا در راستای شناساندن تصویر واقعی مخالفان امام خمینی(ره) در حوزه و تبیین رفتارهای آنها برای مقابله با نظام اسلامی در قالب یک پرونده به بررسی چند شخصیت می‌پردازد.

آیت الله سید محمد حسینی شیرازی در سال ۱۳۰۷ در نجف متولد شد. او فرزند میرزا مهدی شیرازی از خاندان حسینی شیرازی و برادر سید صادق حسینی شیرازی و دایی محمدتقی مدرسی است. خانواده «شیرازی‌ها» از جمله خاندان‌های علمی شهر کربلا بودند.

آیت‌الله حاج سید میرزا مهدی شیرازی از مراجع تقلید مقیم کربلا

آیت‌الله حاج سید میرزا مهدی شیرازی از مراجع تقلید مقیم کربلا پدر آیت‌الله سید محمد شیرازی بود. مرجعیت وی به لحاظ گستره، تقریبا در شهر کربلا محصور ماند و چندان توسعه نیافت.

آیت‌الله حاج سید میرزا مهدی شیرازی در کنار آیت‌الله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی قمی هنگام سفر ایشان به ایران پس از شهریور1320

آیت‌الله میرزا مهدی شیرازی از مراجع وقت کربلا در سال 1339 دار فانی را وداع گفت.

مراسم ترحیم آیت‌الله حاج سید میرزا مهدی شیرازی در بهمن 1339 در کربلا در تصویر آقایان: سید محمد شیرازی، سید حسن شیرازی، سید صادق شیرازی، سید کاظم قزوینی و سید محمد کاظم مدرسی دیده می شوند

چند سال بعد از رحلت مرحوم میرزا مهدی شیرازی، سید محمد شیرازی که در آن زمان کمتر از 40 سال سن داشت اعلام مرجعیت کرد.

آیت‌الله سید محمد شیرازی پس از درگذشت پدر و دردوران جوانی

ادعای مرجعیت وی در حالی مطرح می‌شد که اساتید او از جمله آیت‌الله شیخ یوسف خراسانی حائری در جواب عده‌ای درباره مرجعیت سید محمد اعلام کردند که "سید محمد شیرازی قطعاً مجتهد نیست و تقلید از او جایز نیست". این رد مرجعیت و صلاحیت علمی او توسط آیت‌الله العظمی خویی بزرگ حوزه علمیه نجف و آیت‌الله سید محمود شاهرودی نیز اعلام شده بود.

متن جوابیه آیات عظام خویی و شاهرودی درباره عدم‌صلاحیت علمی سید محمد شیرازی

پس از اعلام مرجعیت آیت‌الله سید محمد شیرازی، آیت‌الله سید یوسف خراسانی از علمای طراز اول کربلا اعلام کرد که: او قطعا مجتهد نیست! طیف شیرازی در کربلا درپی این اظهار نظر، به ایشان نسبت «جنون» داد!

آیت‌الله سید یوسف خراسانی از علمای طراز اول کربلا

پس از اعلام مرجعیت آیت‌الله سید محمد شیرازی، آیت‌الله العظمی سید محمود شاهرودی از مراجع نجف اعلام کرد که: اجتهاد وی نزد ما با دلایل شرعی ثابت نشده است. طیف شیرازی در کربلا در پی این اظهار نظر، به ایشان نسبت «فراموشی» داد!

آیت‌الله العظمی سید محمود شاهرودی

پس از اعلام مرجعیت آیت‌الله سید محمد شیرازی، آیت‌الله العظمی سید ابوالقاسم خویی از مراجع نجف و به دفعات اعلام کرد که به اجتهاد وی اعتقاد ندارد. طیف شیرازی در کربلا در پی این اظهار نظر، به ایشان نسبت «عدم سیادت» داد!

آیت‌الله العظمی سید ابوالقاسم خویی

شهید آیت‌الله العظمی سید محمدباقر صدر پس از توهین‌های طیف شیرازی به مراجع و علمای بزرگ نجف و کربلا، در نامه‌ای به شیخ علی کورانی نوشت:«شیرازی‌ها اعصاب خود را از دست داده اند... کسی از علمای نجف از هتک آنها سالم نماند، خصوصا آقای حکیم و آقای خویی!».

شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر

بعد از حضور امام در نجف اشرف در دوران تبعید و ورود به شهر کربلا، سید محمد شیرازی استقبال خوبی از رهبر کبیر انقلاب به‌عمل آورد و حتی محل نماز خویش را در کربلا به امام راحل سپرد. در بدو ورود امام خمینی به عراق،سید مجتبی شیرازی برادر کوچکتر آیت‌الله سید محمد شیرازی، شعری تحت عنوان «الخمینی العظیم» سرود که در فضای فرهنگی وسیاسی آن دوره، بازتاب زیادی داشت. بسیاری بر این باورند که وی با این استقبال، در صدد ترمیم جایگاه اجتماعی خویش بود.

آبان 1344. استفبال آیت‌الله سید محمد شیرازی از امام خمینی در کربلا.

در پی تضادهای روی داده بین آیت‌الله سید محمد شیرازی با حزب بعث عراق، وی در سالیان پایانی دهه 40 ناگزیر از ترک عراق گردید و در کشور کویت ساکن شد. بعد از حضور سید محمد شیرازی در کویت سردی در رابطه او با امام خمینی پیش آمد. آیت‌الله خاتم یزدی عضو دفتر امام در نجف و از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در خاطراتش می‌نویسد: "بعضی از دوستان و هواداران حضرت امام مثل آقای محتشمی‌پور و آقای فردوسی‌پور که برای سخنرانی و امور دیگر به کویت می‌رفتند، نقل می‌کردند که بیت و بیرونی آقای شیرازی، پاتوق مأموران ساواک ایران است و خود ایشان هم به ما توصیه می‌کند که دست از مبارزه علیه شاه برداریم و سخنی بر ضد رژیم نگوییم...".

بعد از پیروزی انقلاب خاندان شیرازی‌ها همگی به ایران آمدند و سید محمد شیرازی به مرجعیت خود در قم آزادانه ادامه داد.

دیدار امام خمینی(ره) و آیت الله سید محمد شیرازی 1358

دیدار آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری با آیت‌الله سید محمد شیرازی پس از ورود به قم 1358

در سالهای جنگ تحمیلی، سید محمد شیرازی که خود در دوران حزب بعث از عراق به کویت فرار کرده بود و برادرش سید حسن شیرازی نیز در سوریه توسط بعثی‌های عراق به‌شهادت رسیده بود، فتوا به حرمت جنگ علیه عراق داد و آن را برادرکشی نامید؛ این فتوا اگرچه در ظاهر به دلیل حرمت برادرکشی صادر شده بود؛ ولی در واقع در آن اوضاع و شرایط به نوعی همراهی با صدام و حمایت از متجاوز و تضعیف جبهه مظلوم ملت ایران تلقی می‌شد. اقدامی که عملاً به‌نفع رژیم بعث عراق بود و در طول آن دوران وی و سایر اعضای خاندان شیرازی حرفی علیه صدام نمی‌زدند.

از دیگر مواردی که وی معتقد به آن بود نظریه حکومت شورایی فقها بود.

سید محمد شیرازی در سال 1380 از دنیا رفت. هرچند با ارتحال او مقام معظم رهبری با صدور پیامی ضمن آیت الله خواندن ایشان از خدمات وی تقدیر کرد و محلی در حرم حضرت معصومه(س) برای دفن وی تدارک دیده شد، اما خانواده شیرازی‌ها به تشییع جنازه نیز رحم نکردند و آن را به یک صحنه سیاسی و تقابل با نظام تبدیل کردند./826/پ202/ق