حجت الاسلام والمسلمین نبوی:
مدیران با نظارت پیشینی می‌توانند در مبارزه با فساد سهیم باشند
معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه علمیه گفت: مدیران سازمان‌ها می‌توانند برای اجرای عدالت اقدام کنند و نباید منتظر قوه قضائیه باشند؛ اگر مدیری فاسد باشد فساد فراگیر می‌شود.
حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن نبوی معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، با اشاره به لزوم اهتمام نسبت به تقویت جایگاه ارزش های دینی اظهار داشت: باید جایگاه و حساسیت های ایمانی و دینی را در کنترل های اجتماعی و فردی تقویت کنیم. یعنی اگر افراد با ایمان باشند و ایمان اجتماعی را آموزش داده و تقویت کنیم، افرادی که با ایمان بوده و به خدا و قیامت اعتقاد داشته باشند، کمتر به دنبال تضییع حقوق مردم و فساد در جامعه هستند.
وی به اثرگذاری مال حرام در ذریه انسان و نقش آن در ایجاد فساد پرداخت و گفت: با توجه به این که انسان ها مال دوست هستند، اگر این علاقه را مدیریت کرده و راه کسب مال حلال را به افراد نشان دهیم، خدمت بزرگ زیربنایی و مبنایی برای مبارزه با فساد است.
معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه علمیه تصریح کرد: در جامعه هر چه بر روی ارزش های دینی تأکید شود، افرادی نسبت به این مسائل بی اعتنا بوده و دنبال مفاسد خود هستند؛ در این صورت، باید سیستم عدلیه و قوه قضائیه ای وجود داشته باشد که برای اجرای عدالت با این تفکرات مبارزه کند.
وی با بیان این که کار فرهنگی و قوه قضائیه می تواند در سبد منافع ملی تعریف شود، افزود: نه می توان صرفاً به کار فرهنگی اعتماد کرد و نه می توان نسبت به قوه قضائیه انتظار داشت که همه مشکلات را حل کند، بلکه این دو، بخش هایی هستند که با یکدیگر به جورچینی تبدیل می شوند که می تواند در سبد منافع ملی تعریف شود.
حجت الاسلام والمسلمین نبوی به نقش مدیران و فساد در سازمان ها پرداخت و اظهار داشت: بسیاری از اوقات مدیران سازمان ها می توانند برای اجرای عدالت اقدام کنند و نباید منتظر قوه قضائیه باشند؛ اگر مدیر فاسد نبوده و به دنبال منافع شخصی خود نباشد، می تواند سازمان خود کنترل کند اما اگر مدیری فاسد باشد و به دور طمع خود سیم خاردار نکشیده بود، به دنبال اعطای امتیاز به اطرافیان خود می افتد و فساد فراگیر ایجاد می شود.
وی بر ضرورت پیشبرد فرهنگ اجتماع بر قبیح شمردن مفاسد تأکید کرد و گفت: فرهنگ کلی اجتماعی باید به نحوی ساخته شود که کسب مال به هر قیمتی و از راه نامشروع، مذموم و ضد ارزش تلقی شود، به نحوی که اگر فردی به کسب منافع از طریق رانت خواری افتخار کرد، وجدان اجتماعی آن کار را قبیح تلقی کند، نه این که کار وی را مثبت تلقی کند./822/ت302/ف
ارسال نظرات