اشراب سیاست‌ورزی در ساحت دین و مذهب

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام اسدالله شکریان دبیر گروه عرفان مجمع عالی حکمت اسلامی در یادداشتی نوشت:

ساحت دین عموماً و مذهب حقه جعفری (ع) خصوصاً سیاست ورز است و اشراب سیاست و اعمال حاکمیت و قدرت امری مسلم و بیرون از تردیدها و تشکیک هاست، سخن در این است که در عصر غیبت و عدم حضور حضرت حجت(عج) نیز این امر می تواند فعلیت داشته باشد یا خیر و اگر فعلیت دارد، محدوده آن چه مقدار است؟ این بحث های نظری در لجنه های علمی باید مورد تحقیق و پژوهش قرار گیرد، لیکن باید توجه داشت که یک تحقیق واقعی، زمانی پاسخگوی حقیقت امر است که متأثر از شرائط تاریخی و اجتماعی نباشد. بسیاری از بزرگانی که در اجرای حاکمیت دینی در عصر غیبت تردید ایجاد می کردند، از زاویه تاریخی و مشکلات اجتماعی و عدم امکان تسلط قلیل بر کثیر چنین نگاه بدبینانه ای را ترویج می نمودند.

بندها و زنجیرهایی که قرن ها بر اندیشه خود می یافتند، آرام آرام این باور غلط را به مثابه امر مسلم برای آنها قرار داد که پس باید فقط زندگی کنیم و تقیه وار حیات خود را نظیر اسلاف صالح خود تداوم ببخشیم، چنین نگاهی البته مخالفان سرسختی داشت و مهمترین دلیل مخالفت مخالفان، نوع مواجهه حضرات معصومین نسبت به امر حاکمیت دینی و الهی و روح کلی دین است که هرگز ستم پذیری را نمی پذیرد.

داستان های انبیاء در قرآن شریف و دوگانه حق و باطلی که قرآن ترسیم می کند، اساساً راه را بر سیاست گریزی و انزواطلبی می بندد. زیباترین تصویر حاکمیت، حکومت فقیه جامع الشرائط است و لذا جمهوری اسلامی وفق این نگاه متعالی پا گرفته و رشد نموده است و علت مخالفت دنیای استکبار به رهبری شیطان بزرگ، همین امر است.

حاکمیت دین و معارف و احکام دینی و اجرای حدود الهی در جامعه چیزهای رؤیایی بودند که به حول و قوه الهی تحقق یافت؛ کسانی که دستی بر تاریخ دارند، می توانند چنین موقعیتی را برای بزرگان شیعی ما در تاریخ ترسیم کنند؟! حتی اگر کسانی در تئوری حاکمیت دینی ان قلتی داشته باشند، باز وجدان انسان آزاده و دیندار هرگز حاکمیت انسان های فاسد را بر حکومت یک فقیه ترجیح نمی دهد! قدر این گوهر بی نظیر را بدانیم که نوید بخش حاکمیت مستضعفان بر تارک نشینان زراندوز است./1370/د102/ف