ضرورت توجه دولت به مهاجران

سید محسن میرسندسی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفتگو با خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا در موضوع اولویت های فرهنگی دولت سیزدهم گفت: یکی از مسائلی که دولت جدید با آن مواجه است پدیده چند وجهی و مزمن مهاجرت ایرانیان به خارج از کشور است که طی چند دهه گذشته افزایش یافته است که در حال حاضر این عده در سنین میانسالی و بیشتر قرار دارند و فرزندان این افراد تماما در محیطی غیر از ایران رشد کرده اند و بسیار روشن است که دیگر همان دلبستگی و احساس تعلق پدران و مادران خود به فرهنگ و سرزمین ایران را نداشته باشند و چنانچه در آینده نزدیک اقدامی عاجل برای مهار این مسئله نشود شاهد هدر رفت بخش مهمی از ثروت های مادی و معنوی ایران هستیم که معنی سخن این است بخش قابل اعتنائی از سرمایه های فکری و مادی ایران در حال از بین رفتن است که می توان با برخی از سیاست ها و تغییر رویه ها از آن جلوگیری کرد هرچند دولت های قبل در این زمینه اقداماتی اعمال کردند اما با این وجود نتیجه خاصی حاصل نشده است.

وی افزود: طبق آمار رسمی و غیر رسمی نزدیک به 7 میلیون از شهروندان ایرانی مقیم در خارج از کشور وجود دارند که باید به علل و ریشه های این معضل پرداخت و اما اینکه چرا بخش زیادی از جمعیت ایرانیان با وجود دلبستگی به آب و خاک و وطن مادری اقدام به مهاجرت و اقامت دائمی در جایی دیگر می کنند و امیدی به کشور خود ندارند که یکی از موضوعات مهم فرهنگی جامعه ایران است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: در واقع برای شناخت و حل نسبی این مسئله نمی توان به علل ایجاد آن و سیاست های اعمال شده تاکنون توجه نداشت هرچند با التزام بیشتر به برخی شاخصه های بردباری و افزایش تحمل و سعه صدر توسط نهادهای حاکمیتی می توان مانع از افزایش و گسترش ابعاد این پدیده شد. 

وی ادامه داد: نقطه عطف بازگشت مهاجران و نخبگان تقویت احساس ملی گرایانه به وطن در میان نسل اول کسانی است که به هر علت ترک وطن کرده اند یعنی همان جایگاهی که به آن تعلق دارند که باید با متقاعد کردن آن ها برای ساخت کشوری بهتر به حل این معضل فرهنگی اجتماعی پرداخت.

میرسندسی اظهار داشت: در این مسئله و تقویت احساس تعلق ایرانیان ساکن خارج از کشور اصولا نباید  نگاه ابزاری و مادی به آنها داشت بلکه باید حفظ کرامت و اهمیتی که آنها برای جامعه ایران دارند موجب تقویت اعتماد و تغییر نگرش آن ها شد و در این زمینه تصمیمات و اقدامات مهمی را انجام داد نه با شعارهای زیبا که عملا کار به جایی نخواهد رساند.

وی گفت: صحیح شروع کردن این امر بسیار حائز اهمیت است که چگونه اقداماتی برای ترغیب بازگشت نسل اول ایرانیان مقیم خارج کشور انجام شود که بتواند موجب تاثیرگذاری بر فرزندان آنها نیز در خارج ایران شود و باحفظ شان و جایگاه آن ها نظر مهاجران را نسبت به سرزمین اجدادی خود تغییر داد به ویژه در این زمینه توجه به افرادی است که نقش گروه های مرجع را برای آنها در میان اقشار اجتماع ایفا می کنند و اگر بتوان با ترغیب تعدادی از آنها به بازگشت به ایران شروع کرد شاهد نقطه عطفی در این زمینه خواهیم بود و در مورد بازگشت هموطنان و سکونت مجدد در ایران نباید دچار تفکر صفر و صدی شد بلکه می توان اشکال متنوع از ارتباط با سرزمین مادری پیش بینی کرد تا افراد به فراخور حالشان نسبت به ارتباط مستمر و مداوم با کشور ایران ترغیب شوند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: روشن است که پرداختن صحیح به این مسئله هم در کوتاه مدت و هم در دراز مدت می تواند اثرات مثبت متنوعی برای جامعه ایران در پی داشته باشد و علاوه بر کاهش تب مهاجرت موجب تقویت انسجام اجتماعی، اقتصاد جامعه و وجهه بین المللی ایران باشد.