سؤالی که رحمانی‌فضلی بی‌پاسخ گذاشت و رفت/ تقلا برای کشاندن مردم به خیابان‌ها
رجال یک جریان سیاسی خاص با پمپاژ هر روزه ناامیدی؛ تقلا می‌کنند تا به هر نحو ممکن مردم را به خیابان بکشانند و دست به "فتنه اقتصادی" بزنند. مقابله با این جریان وظیفه کیست؟
به گزارش خبرگزاری رسا؛ «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
تقلا برای کشاندن مردم به خیابان‌ها با "پمپاژ ناامیدی"
جواد امام، فعال اصلاح‌طلب و از تحریم کنندگان انتخابات ۱۴۰۰ اخیرا در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا اظهار کرده است:
"ما که در این دولت نقشی نداریم و مورد مشورت هم نیستیم اما می‌خواهیم که موفق شود چرا که تاب و توان مردم زیر فشارهای اقتصادی رو به اتمام است و اگر این دولت موفق نشود قاعدتاً بارش به تنهایی متوجه یک جریان خاص و دولت نیست بلکه بیشتر متوجه نظام است."[۱]
*درباره اظهات امام باید دانست که اولا اصلاح‌طلبان اگر راهکار قابل قبولی داشتند؛ آنرا در دولت حسن روحانی ارائه کرده بودند و مردم نیز نفحات این راهکارهای عجیب و غریب را دیده‌اند. ضمن اینکه کسی که دست به تحریم انتخابات می‌زند باید سکوت کند نه اینکه مدعی ارائه راهکار باشد.
مسئله اصلی‌تر اما اینجاست که چرا آقای امام و دوستان ایشان هر لحظه اصرار دارند که نظام اسلامی به آخر خط رسیده و تاب و توان مردم برای رفع مشکلات عادی ایران تمام شده یا رو به پایان است!؟
طبیعتا ایران ما نیز مثل همه ممالک دیگر دنیا با مشکلاتی از جمله در بحث اقتصادی مواجه است. (مشکلاتی که البته آقای امام و دوستان ایشان سهم بسزایی در بروز آنها دارند!)
اما آیا به بهانه وجود این مشکلات عادی بایستی در گوش مردم زمزمه پایان تاب و تحمل را خواند؟ و اینطور جلوه داد که جان مردم، دیگر به لب آمده است؟
آنهم در ایرانی که اگرچه با مشکلاتی چند در عرصه اقتصاد مواجه است اما در همین حال مثبتات اقتصادی هم کم ندارد و مشخص نیست چرا آقای امام و هم‌کجاوه‌های ایشان؛ عزمی راسخ در کتمان این مثبتات دارند!
جالب است که حتی اگر ایران اسلامی در عمق مشکلات اقتصادی قرار داشت و شرایطش مثل امروز لبنان و سوریه بود نیز اصرار افراد یاد شده بر پمپاژ ناامیدی؛ عمل به نسخه‌های دشمن خارجی بود زیرا چیزی که یک کشور را مضمحل می‌کند سیاه‌نمایی و ناامیدکردن مردم است نه مشکلات روزمره.
برخی محافل تحلیلی معتقدند؛ امثال جواد امام با این حرف‌های غیر قابل اثبات به دنبال تکرار آبان ۹۸ و جرقه زدن بر هیمه "فتنه اقتصادی" هستند و تا تکلیف این قضیه در کف خیابان یا در محکمه روشن نشود؛ از پا نخواهند نشست.
خواص کشور در افکندن نور به تاریکی‌های این بازی خطرناک؛ نقشی بی بدیل دارند.
سؤالی که رحمانی‌فضلی بی‌پاسخ گذاشت و رفت!
عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور دولت آقای روحانی اخیراً در یک وداع‌نامه از مردم ایران خداحافظی کرد و رفت.
او در بخشی از این وداع‌نامه نوشته است: چراغ راهنمای وزارت کشور نیز در هشت سال اخیر؛ توجه مسئولانه به دغدغه مندی ها، نیازها و خواسته های عموم مردم ایران و تامین امنیت داخلی در کنار تسهیل‌گری در حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور بوده است. وزارت کشور در این عرصه با باور به این گفتمان که امنیت در جمهوری اسلامی ایران، مردم پایه است؛ حفظ و برقرای نظم و انسجام داخلی را به عنوان مهمترین رسالت قانونی خود دنبال کرده است.
به گزارش جماران، رحمانی‌فضلی همچنین می‌گوید: توانمندسازی بانوان و استفاده از این قشر توانا، متعهد و دلسوز در مسئولیت های ارشد مدیریتی از جمله رویکردهای اصلی مدیریتی در وزارت کشور بوده است به طوری که در هشت سال گذشته و برای اولین بار در وزارت کشور ۱۵ معاون استاندار کشور از میان بانوان فرهیخته و فعال انتخاب شدند. همراستا با این اقدام ۳ فرماندار زن در تهران، خوزستان و سیستان و بلوچستان بر صندلی فرمانداری تکیه زدند و در بخشداری ها، وزارت کشور با انتخاب ۵۲ بخشدار زن، کارنامه ای درخشان در استفاده از ظرفیت مدیریتی بانوان ارائه کرد.
او در پایان نیز نوشته است: اینجانب در پایان این دوره از خدمتگزاری به مردم نجیب و آگاه و صبور میهن اسلامی، با تقدیر از الطاف الهی و عنایت ائمه اطهار و حضرت بقیه ا... الاعظم از همه همکاران دلسوزم در صف و ستاد وزارت کشور صمیمانه تشکر می کنم و از هم میهنان عزیزم طلب مغفرت و حلالیت دارم و امیدوارم تلاش های مخلصانه، مرضی درگاه احدیت و مورد محبت و اقبال هموطنان عزیزمان باشد.[۲]
*حلالیت‌طلبیدن، اشک‌های لحظه وداع، غم فراق و تمام اینها اگرچه انگیزاننده احساسات و رقیق‌کننده قلوب هستند اما رافع حق‌الناس و سؤالات عقلانی هم نیستند!
خوب بود آقای رحمانی‌فضلی در این وداع‌نامه به جای آنهمه طول و تفصیل بیان به ۲ سؤال که بارها از ایشان پرسیده شده بود پاسخ می‌دادند و اقلا در این دم آخری بدون پاسخگویی مجلس را ترک نمی‌کردند...
اول اینکه چرا "ستاد تبلیغات اقتصادی" در ذیل مدیریت ایشان با اینکه صدها جلسه برگزار کرد اما هرگز تبلیغات اقتصادی نکرد و مثبتات اقتصادی کشور را در مقابل هجوم سیاه‌نمایی دشمنان نگفت!
و دوم اینکه وزارت کشور در دوران ایشان چه نقشی در اطلاع‌رسانی گرانی قیمت بنزین در جریان آبان ۹۸ داشت که آنرا انجام نداد!؟
پر واضح است که پاسخگویی نسبت به این ۲ سؤال مهم در دنیا، از پاسخگویی به آنها در آخرت و عقبی بسی ساده‌تر بود.
منبع: مشرق نیوز
ارسال نظرات