دانشگاه کینگز کالج لندن چگونه شبکه جاسوسی می سازد؟

به گزارش خبرگزاری رسا، کینگز کالج لندن به‌ عنوان یک دانشگاه معتبر در قلب لندن به گفته خودش[۱] دارای «تعدادی قرارداد و پیمان با بخش‌های مختلف دولت انگلیس از جمله دفتر کابینه، وزارت امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع، و وزارت دفاع» است. برخی از این قراردادها تا ۱۰ سال قدمت دارند. این دانشگاه تاکنون از ارائه توضیح درباره قراردادها خودداری کرده و خطاب به نشریه تحقیقاتی «دیکلسیفاید یوکی» (Declassified UK) گفته[۲] که چنین کاری ممکن است موجب تضعیف سرویس امنیتی انگلیس شود.

بهره‌گیری از دانشگاه‌ها به‌ عنوان ابزاری برای آموزش‌های اطلاعاتی

سازمان سیا در یک گزارش[۳] منتشر شده در سال ۲۰۰۹ تائید کرد که «بهره‌گیری از دانشگاه‌ها به‌ عنوان ابزاری برای آموزش‌های اطلاعاتی» می‌تواند مفید و سودمند باشد. در گزارش مزبور آمده بود که «قرارگیری در یک محیط دانشگاهی نظیر بخش مطالعات جنگ کینگز کالج لندن می‌تواند چند مؤلفه را فراهم بیاورد که تأمین آنها در درون سیستم دولتی شاید سخت و دشوار باشد.»

این گزارش که توسط دو نفر از کارکنان کینگز کالج نوشته شده بود، اصولاً درخواستی بود از سازمان سیا برای اینکه تعداد بیشتری از اعضای استخدامی خود را به آنجا بفرستد. در گزارش مزبور ادعا شده که کارکنان بخش مطالعات جنگ از «تجارب اطلاعاتی گسترده و جامع» برخوردارند و برنامه‌هایشان یک فضای جامع را به وجود می‌آورد و تحلیلگران از بخش‌های مختلف جامعه می‌توانند در چنین فضایی فعل و انفعال میان تفکرات درباره حرفه‌شان را با یکدیگر بررسی کنند.»

آموزش رهبران آتی در حوزه امنیت ملی

در سال ۲۰۱۳، لئون پانه‌تا رئیس سابق سازمان سیا که در آن مقطع وزیر دفاع بود، از گروه مطالعات جنگ دیدن کرد و در آنجا از گروه مذکور عمیقاً قدردانی کرد. او در این باره اظهار داشت:[۴] «عمیقاً قدردان کارهایی هستم که در زمینه تعلیم و آموزش رهبران آتی ما در حوزه امنیت ملی صورت می‌دهید. بسیاری از این رهبران آتی در جمع ما حضور دارند.» او افزود همین رهبران جوان هستند که باید تضمین کنند که ناتو از خلاقیت، نوآوری و تعهد لازم جهت ایجاد و به اشتراک گذاشتن قابلیت‌ها به منظور مقابله با تهدیدات امنیتی آتی برخوردار است. او لزوم گسترش فعالیت‌ها به حوزه‌های فناوری، پایش، و جنگ سایبری را خاطرنشان ساخت.

لئون پانه‌تا رئیس سابق سازمان سیا در حال خروج از کینگز کالج پس از سخنرانی در این محل در سال ۲۰۱۳. عکس از DVIDS

الیوت هیگینز بنیانگذار وب‌سایت بلینگکت (Bellingcat) در سال ۲۰۱۸ به‌ عنوان پژوهشگر مهمان به بخش مطالعات جنگ پیوست[۵] و وب‌سایت مزبور تا به امروز روابط نزدیکی با این مؤسسه دارد.

با بررسی پیشینه نویسندگان وب‌سایت بلینگکت می‌توان تائید کرد که حداقل شش نفر از کارمندان یا دست‌اندرکاران بلینگکت ــ از جمله کامرون کلکوهون، [۶] جاکوب بیدرز، [۷] لینکلن پیگمن، [۸] آلیوم لروی، [۹] کریستین تریبرت، [۱۰] و نیک واترز[۱۱] پژوهشگر ارشد ــ همگی دوره کارشناسی ارشد خود را در بخش مطالعات جنگ گذرانده‌اند و بیشترشان مدرک خود را در رشته «جنگ، امنیت، و توسعه» [۱۲] تحت نظارت پروفسور متس بردال[۱۳] اخذ کرده‌اند.

پروفسور بردال به مدت ۱۳ سال در استخدام دانشگاه دفاع نروژ بود که نسخه نروژی دانشگاه وست‌پوینت محسوب می‌شود. بردال جزو چهره‌های[۱۴] آکادمیک کینگز کالج[۱۵] در حوزه مطالعات جنگ است که سابقاً[۱۶] در آنجا تدریس کرده‌اند. یکی[۱۷] از این چهره‌ها همچنان افسر نیروهای مسلح نروژ است و در چند مورد از جنگ‌های ناتو در خاورمیانه شرکت کرده است.

با اینکه بسیاری در غرب، نروژ را یک کشور صلح‌جو و فرهیخته می‌دانند، اما این کشور در واقع یک نیروی محرکه مهم در درون ناتو به شمار می‌رود؛ ینس استولتنبرگ نخست‌وزیر سابق نروژ در حال حاضر دبیر کل ناتو است. نروژ در حمله به کوزوو، افغانستان، و لیبی شریک آمریکا بود و نیرو و کمک‌های دیگر در این خصوص ارسال کرد. نروژ جزو کشورهای دارای بالاترین هزینه نظامی سرانه در اروپاست و یکی از معدود کشورهای عضو ناتو به شمار می‌رود که هزینه‌کرد نظامی آن از میزان پایه ۲ درصد تولید ناخالص داخلی فراتر می‌رود. [۱۸]

شبکه‌ای از اندیشکده‌های طرفدار جنگ

پروفسور بردال قبل از پیوستن به کینگز کالج، مدیر مطالعات در اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی بود. اندیشکده مذکور یکی از پرنفوذترین اندیشکده‌ها در سطح دنیا محسوب می‌شود. این اندیشکده در قلب لندن واقع شده و مستقیماً[۱۹] توسط ناتو و کشورهای عضو و همچنین تولیدکنندگان بزرگ سلاح[۲۰] نظیر ایرباس، بی‌ای‌ئی سیستمز، بوئینگ، و ریتیان تأمین مالی می‌شود. اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی در سال ۲۰۱۶ در کانون یک رسوایی بزرگ قرار گرفت، چرا که معلوم شد بطور مخفیانه مبلغ ۲۵ میلیون پوند ــ حدود ۳۴ میلیارد دلار ــ از دولت انگلیس دریافت کرده است. [۲۱]

اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی در سال ۱۹۵۸ تأسیس شد. این اندیشکده بخش اعظم بستر فکری ورای هراس افکنی در خصوص قابلیت‌های نظامی شوروی را در دوران جنگ سرد فراهم آورد و بدین طریق اعضای ناتو را به هزینه‌کرد بیشتر در جهت تهیه سلاح وادار ساخت. از میان اعضای هیئت مشورتی[۲۲] این اندیشکده می‌توان به یکی از دبیرکل‌های سابق ناتو، رئیس سابق اطلاعات دفاعی ارتش اسرائیل، و تا همین اواخر رئیس ارشد اجرایی لاکهید مارتین اشاره کرد. این اندیشکده در حال حاضر یکی از عاملان اصلی افزایش خصومت‌ها ضد چین، [۲۳] روسیه، [۲۴] و کره شمالی[۲۵] به شمار می‌رود. تعدادی[۲۶] از دیگر چهره‌های آکادمیک کنونی بخش مطالعات جنگ نیز دارای مناصبی در اندیشکده مزبور بوده‌اند. در حقیقت، کینگز کالج ادعا می‌کند[۲۷] که «پیوند جاافتاده‌اش» با اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی یکی از «مزایای مهم» تحصیل در آنجاست.

ارتباط اندیشکده روسی انگلیس با کینگز کالج لندن

یکی دیگر از اندیشکده‌های طرفدار جنگ که کینگز کالج به همکاری نزدیک با آن افتخار می‌کند، اندیشکده مطالعات دفاعی و امنیتی نیروهای متحد سلطنتی (RUSI) است. منابع مالی[۲۸] این اندیشکده از طرف بسیاری از همان کسانی تأمین می‌شود که تأمین مالی اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی را بر عهده دارند. معاون اندیشکده مزبور دیوید پترائوس ژنرال بازنشسته آمریکایی و رئیس آن لرد هیگ وزیر امور خارجه انگلیس بین سال‌های ۲۱۰ تا ۲۰۱۵ است.

تعدادی از چهره‌های آکادمیک کالج لندن ــ از جمله جک اسپنس، [۲۹] بندیکت ویلکینسون، [۳۰] برایان هولدن رید، [۳۱] والتر لادویگ، [۳۲] توماس مگوایر، [۳۳] و نیل ملوین[۳۴] ــ همچنین دارای مناصبی در اندیشکده مطالعات دفاعی و امنیتی نیروهای متحد سلطنتی بوده‌اند. شاید بارزترین فردی که در کینگز کالج و اندیشکده مزبور دارای منصب بوده، پروفسور سر دیوید اوماند[۳۵] است که سابقاً معاون اندیشکده و همچنین رئیس ستاد ارتباطات دولت (GCHQ) بوده است. ستاد ارتباطات دولت نسخه انگلیسی سازمان امنیت ملی آمریکاست.

سر دیوید اوماند - عضو برجسته

سر دیوید اوماند استاد مهمان در بخش مطالعات جنگ کینگز کالج لندن و دانشکده امور بین‌المللی ساینسز پو پاریس (PSIA Sciences-po) است و در آنجا در رشته مطالعات اطلاعاتی تدریس می‌کند. او سابقاً معاون اندیشکده مطالعات دفاعی و امنیتی نیروهای متحد سلطنتی بوده و در حال حاضر عضو برجسته این اندیشکده است. سِمت‌های او در دولت شامل هماهنگ‌کننده امنیتی و اطلاعاتی، وزیر دائمی کشور، و رئیس ستاد ارتباطات دولت می‌شوند. ستاد ارتباطات دولت یکی از سازمان‌های اطلاعات و امنیت سایبری انگلیس است. اوماند در وزارت دفاع به‌ عنوان معاون وزیر در امر سیاست‌گذاری و همچنین به‌ عنوان منشی خصوصی اصلی وزیر کشور خدمت کرده است. او مدیر مستقل ارشد گروه بابکوک اینترنشنال و عضو هیئت مشورتی ارشد گروه سرمایه‌گذاری پالادین است که در حوزه امنیت سایبری سرمایه‌گذاری می‌کند. او مؤلف کتب «تأمین امنیت کشور» (انتشارات هرست، ۲۰۱۰) و «جاسوسی اصولی: اصول اطلاعات مخفی» (انتشارات اویوپی، ۲۰۱۸) است.

از این مؤلف

چرا دولت انگلیس باید بر روی نسل بعدی تحلیلگران اطلاعاتی سرمایه‌گذاری کند؟

۲۸ ژانویه ۲۰۱۹

دولت انگلیس نیازمند یک رویکرد جدید در قبال امور اطلاعاتی است.

دان کازیتا از نویسندگان وب‌سایت بلینگکت از اعضای همکار در این سازمان است. بلینگکت، اندیشکده مطالعات دفاعی و امنیتی نیروهای متحد سلطنتی، و کینگز کالج غالباً در مقالات و گزارشات خود از یکدیگر نقل‌قول می‌کنند و یک جبهه متحد در قبال مسائل بحث‌برانگیز در حوزه کشورداری اتخاذ می‌کنند.

یکی از افرادی که میان اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی و اندیشکده مطالعات دفاعی و امنیتی نیروهای متحد سلطنتی پیوند برقرار می‌کند، پروفسور سر لورنس فریدمن[۳۶] از اعضای کلیدی بخش مطالعات جنگ است که در ادامه معاون کینگز کالج شد. فریدمن یک چهره قدرتمند در صحنه سیاست‌ورزی انگلیس است و در سال ۱۹۹۹ به تهیه متن سخنرانی تونی بلر نخست‌وزیر وقت انگلیس کمک کرد. تونی بلر در سخنرانی مزبور دکترین بلر را مطرح کرد که در قالب آن گفته شده بود که ناتو می‌تواند و باید در هر کجای دنیا در راستای متوقف‌سازی موارد نقض حقوق بشر دست به مداخله نظامی بزند.

همپوشانی دانشکده مطالعات جنگ با تالارهای قدرت در انگلیس

همپوشانی قابل توجهی میان کارکنان بخش مطالعات جنگ به‌ عنوان نهادی که به پرورش تفکر مستقل می‌بالد و درونی‌ترین تالارهای قدرت در انگلیس مشاهده می‌شود. برای مثال، پروفسور جان گیرسون[۳۷] مشاور اصلی سیاست‌گذاری دفاعی کمیته منتخب دفاعی در مجلس عوام و مشاور ارشد وزارت دفاع بود و در آکادمی دفاع انگلیس نیز مباحث تروریسم و جنگ نامتقارن را نزد افسران نظامی تدریس می‌کرد.

یک پروفسور دیگر به نام مایکل گودمن[۳۸] جزو نیروهای ذخیره کنونی ارتش انگلیس است و سابقاً نیز مورخ رسمی کمیته مشترک اطلاعات بوده است (نهاد مذکور بر سازمان‌های اطلاعاتی انگلیس نظارت دارد).

اساتید مهمان عبارتند از پل ریمر[۳۹] که تا پارسال معاون اطلاعات دفاعی بود؛ لرد رابرتسون[۴۰] که دبیر کل ناتو در زمان حمله به افغانستان بود؛ و سر مالکوم ریفکیند که قبلاً وزیر دفاع انگلیس بود. این عضو دیرین کابینه خالق دکترین ریفکیند[۴۱] بود ــ دکترین مزبور سیاست بحث‌برانگیز انگلیس در قبال تسلیحات هسته‌ای به شمار می‌رفت. ریفکیند این تفکر که موشک‌های اتمی باید صرفاً به‌ عنوان آخرین حربه و پس از قرارگیری در معرض حمله مورد استفاده قرار گیرند را مردود می‌شمرد[۴۲] و اصرار داشت که او همچنین می‌تواند از این موشک‌ها صرفاً «به منظور ارسال یک پیام بی‌چون‌وچرا مبنی بر تمایل انگلیس به دفاع از منافع حیاتی خویش» استفاده کند.

میشلین شاپیر عضو مهمان کینگز کالج در نقش مجری یک میزگرد در تل‌آویو درباره آینده سوریه در دوران پس از جنگ. عکس از اندیشکده مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی.

همکاری اندیشکده امنیت نوین آمریکا با کینگز کالج لندن

با این حال، فقط مقامات انگلیسی نیستند که به دانشجویان کینگز کالج درس می‌دهند. برای مثال، کریستوفر کولندا[۴۳] فرمانده یک کارگروه ۸۰۰ نفری در افغانستان بود و طبق[۴۴] بیوگرافی‌اش در اندیشکده جنگ‌طلب مرکز امنیت نوین آمریکا، «پیشگام رویکردهای نوآورانه در خصوص مقابله با شورش» در افغانستان بوده است. او از اعضای ارشد اندیشکده امنیت نوین آمریکا است. اندیشکده مذکور اخیراً با انتشار گزارشی[۴۵] خواستار استفاده «نوآورانه‌تر» از آن چیزی شد که «کشورداری اقتصادی قهری» (یعنی تحریم) نامیده بود و همچنان بر طبل دشمنی ضد چین[۴۶] و روسیه[۴۷] می‌کوبد.

کولندا طی سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ مشاور راهبردی[۴۸] فرمانده نیروهای امنیتی کمک به امنیت (COMISAF) بود. به زبان ساده‌تر، او از مغزهای متفکر ورای اشغال افغانستان بود. او قبل از فعالیت دانشگاهی همچنین مشاور ارشد میشل فلورنوی معاون وزیر دفاع آمریکا و سه ژنرال ۴ ستاره بود. فلورنوی اولین گزینه رئیس‌جمهور جو بایدن برای هدایت پنتاگون بود.

ارتباط دانشکده مطالعات جنگ با اسرائیل و عربستان

بخش مطالعات جنگ همچنین چند چهره دانشگاهی اسرائیلی از جمله ورا میشلین شاپیر[۴۹] را شامل می‌شود که از مسئولان سابق شورای امنیت ملی اسرائیل است و در دفتر نخست‌وزیر مشغول به کار بوده است. همچنین، اوفر فریدمن[۵۰] از افسران ارتش اسرائیل بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۱ بود. ارتش اسرائیل طی آن مقطع برخی از بدترین جنایات جنگی را علیه فلسطین و لبنان مرتکب شد. فریدمن پس از ترک ارتش اسرائیل دلال اسلحه شد و به ریاست بخش سلاح‌های غیرمرگبار در شرکت ال‌اچ‌بی (LHB) درآمد. این شرکت خودش را «شرکت پیشتاز در اسرائیل در حوزه راهکارهای امنیتی و دفاعی پیشرفته» معرفی می‌کند. [۵۱] کینگز کالج در سال ۲۰۱۶ همچنین میزبان[۵۲] سخنرانی رئیس سابق پلیس مخفی اسرائیل موسوم به شین بت بود.

بخش مطالعات جنگ با عربستان نیز پیوندهایی دارد و نواف عبید[۵۳] مشاور ویژه سابق سفیر عربستان در انگلیس و ایرلند و مشاور دربار سلطنتی ریاض از پژوهشگران ارشد این بخش است.

هزینه‌کرد برای سلاح خوب است

با اینکه کارکنان بخش مطالعات جنگ به اندازه کافی مایه نگرانی هستند، اما بخش زیادی از بازده آکادمیک[۵۴] کینگز کالج حتی مشکل‌آفرین‌تر از این است و به نظر با ناتو و پیمانکاران اسلحه کاملاً همسویی دارد. برای مثال، یک مطالعه[۵۵] با عنوان «رحمت، نه زحمت: ارزش امنیتی، اقتصادی، و راهبردی صنایع دفاعی انگلیس» شبیه بیانیه مطبوعاتی شرکت ریتیان است و در آن صنایع دفاعی به خاطر ایجاد فرصت‌های فراوان اشتغال تحسین شده است. در گزارش مزبور ادعا شده بود که تداوم فعالیت به‌ عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده سلاح در دنیا در راستای «ایجاد یک انگلیس امن و تاب‌آور و کمک به شکل‌دهی یک دنیای باثبات» اهمیت حیاتی دارد. گزارش هشدار داده بود که «در نبودِ یک بستر صنایع دفاعی پویا و پررونق در داخل، این خطر وجود دارد که آزادی عمل انگلیس در یک دنیای باثبات و به سرعت در حال تغییر به خطر افتد.» گزارش مزبور نتیجه‌گیری کرده بود که دولت باید بودجه هزینه‌کرد دفاعی خود را حفظ کند یا «به شکل مطلوب بسط دهد».

یک گزارش[۵۶] منتشره در ماه آگوست سال گذشته نیز به دولت در خصوص سرمایه‌گذاری و تبدیل انگلیس به یک «کشور پیشتاز در حوزه فضا» فشار آورده بود. این گزارش نتیجه‌گیری کرده بود که «سرمایه‌گذاری بر روی قابلیت پایش فضا در راستای بهره‌گیری از فرصت‌های تجاری و دیپلماتیکِ نشأت گرفته از فضا و در عین حال دفاع از منافع اقتصادی و امنیتی انگلیس از اهمیت کلیدی برخوردار است.» نکته جالب توجه اینکه، گزارش مزبور اصرار دارد که صرفاً از طریق یک «سرمایه‌گذاری متوسط» از طرف دولت می‌توان انگلیس را به یک نیروی برتر در یک بازار به سرعت در حال گسترش تبدیل کرد.

کینگز کالج همچنین مطالعه‌ای[۵۷] با عنوان «جهت‌گیری راهبردی آینده ناتو» منتشر و در آن توصیه کرد که ناتو «فوراً نیازمند یک سیاست منسجم در قبال چین» است و باید تعهد خویش مبنی بر مقابله با روسیه را بار دیگر احیا کند. گزارش توصیه کرده که اکثریت اعضای ناتو بودجه نظامی خود را افزایش دهند و اینکه اعضای ناتو باید در راستای «تقسیم بار مسئولیت‌ها در خصوص تسلیحات هسته‌ای» به آمریکا اجازه دهند تا موشک‌های هسته‌ای را در خاک آنها نگهداری کند.

سیاه‌نمایی و اتهام زدن به روسیه در خصوص جنگ رسانه‌ای و روانی

در همین حال، گزارش[۵۸] سال ۲۰۱۸ کینگز کالج با عنوان «تبدیل اخبار به سلاح: راشا تودی، اسپوتنیک، و دروغ‌پراکنی هدفمند» رسانه‌های تحت حمایت دولت روسیه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و آنها را به راه‌اندازی «جنگ اطلاعاتی و روانی» در خصوص پوشش رویدادهای مناقشه‌برانگیز نظیر مسموم‌سازی اسکریپال و جنگ در اوکراین و سوریه متهم کرده است. در گزارش مزبور ادعا شده که رسانه‌های روسی از اخبار به‌ عنوان یک سلاح استفاده می‌کنند و در این راستا روسیه را قوی و باثبات ترسیم می‌کنند و در عین حال معایب دموکراسی‌های غربی را برجسته می‌سازند. در این گزارش، عملکرد وب‌سایت بلینگکت و وب‌سایت «پروپاگاندا یا حقیقت» [۵۹] (Prop or Not) ستایش و توصیه شده که غرب باید «از ابزارهای فنی جهت جلوگیری از پروپاگاندا» بهره بگیرد.

پروفسور توماس رید استاد کینگز کالج در حال شهادت در خصوص مداخلات روسیه نزد یکی از کمیته‌های مجلس سنا. عکس از سی‌اسپن (CSPAN)

کنترل غیرمستقیم رسانه‌های اجتماعی توسط ناتو و اندیشکده شورای آتلانتیک

ما اکنون می‌دانیم که این راهکارهای فنی شامل کنترل غیرمستقیم رسانه‌های اجتماعی توسط ناتو می‌شوند. در سال ۲۰۰۸، فیس‌بوک اعلام کرد[۶۰] که اندیشکده شورای آتلانتیک که از دل ناتو شکل گرفته است، به «چشم و گوش» این شبکه اجتماعی تبدیل شده و ظاهراً در راستای محدود کردن دروغ‌پراکنی، اندیشکده مزبور را از اختیارات قابل توجهی جهت ساماندهی اخبار خروجی برخوردار ساخته است. با وجود این، اکثر اخبار جنجالی پیرامون روسیه‌گیت [مداخله روسیه در انتخابات آمریکا] توسط اندیشکده شورای آتلانتیک منتشر شدند و این اندیشکده با انتشار گزارشات پی در پی[۶۱] عملاً تک‌تک جنبش‌های سیاسی در اروپا که در درون چارچوب تشکیلات غرب قرار نمی‌گرفتند را «اسب تروای کرملین» نامید.

کارکنان کینگز کالج همچنین نقش مهمی در تبلیغ ایده دخالت روسیه در صحنه سیاست‌ورزی آمریکا ایفا کرده‌اند و پروفسور توماس رید نزد کمیته منتخب اطلاعاتی مجلس سنا در خصوص «هنر تاریک» مداخله روسیه شهادت داد[۶۲] و ویکی‌لیکس و روزنامه‌نگاران رسانه‌های جایگزین را عاملان ناخواسته دروغ‌پراکنی نامید و آنها را محکوم کرد. رید قبلاً انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا را «بزرگ‌ترین هک انتخابات در تاریخ آمریکا» توصیف کرده بود. [۶۳]

اوایل سال جاری، فیس‌بوک همچنین بن نیمو افسر مطبوعاتی سابق ناتو و عضو ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک را به‌ عنوان رئیس تیم اطلاعاتی خود استخدام کرد. [۶۴] در ضمن، وب‌سایت ردیت (Reddit) نیز جسیکا آشو[۶۵] معاون سابق اندیشکده شورای آتلانتیک در امور راهبرد خاورمیانه را به‌ عنوان رئیس سیاست‌گذاری خود منصوب کرد. البته، الیوت هیگینز نیز سابقاً عضو ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک بود. طی سال‌های اخیر، غول‌های حوزه رسانه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک و گوگل الگوریتم‌های خود را کاملاً تغییر داده‌اند و محتوا از طرف کشورهای متخاصم را تنزل رتبه می‌دهند و در عین حال به رسانه‌های جایگزین که قدرت ناتو و تشکیلات امنیت ملی را به چالش می‌کشند، حمله می‌کنند.

بخش مطالعات جنگ همچنین میزبان یک همایش آنلاین[۶۶] بود و در جریان آن، دو مقام ارشد ناتو درباره آنچه که اقدامات تهاجمی فزاینده روسیه و چین می‌دانستند و راه‌های جدید جهت تضمین کنترل ناتو بر اینترنت بحث و گفتگو کردند.

محور نظامی ـ آکادمیک ـ ژورنالیستی

آنچه که توصیف می‌شود شبکه‌ای از نیروهای نظامی، اندیشکده‌ها، و رسانه‌هاست که در راستای پیشبرد اهداف تشکیلات امنیت ملی با یکدیگر همکاری می‌کنند. بلینگکت بطور مرتب همایش‌ها[۶۷] و دوره‌های آموزشی[۶۸] در کینگز کالج برگزار می‌کند و نسل بعدی مسئولان دولتی را در خصوص چگونگی بهره‌گیری از کلان‌داده‌ها و ابزارهای پایش آموزش می‌دهد.

کینگز کالج یک ظاهر آکادمیک پرزرق‌وبرق برای تشکیلات امنیت ملی ارائه می‌دهد، حال آنکه بلینگکت یک ظاهر ژورنالیستی برای آن دست‌وپا می‌کند. این اندیشکده‌ها، مقالات آکادمیک، و گزارشات خبری تحقیقاتی همگی یکدیگر را به‌ عنوان منبع معتبر و مستقل معرفی می‌کنند، حال آنکه در حقیقت همه آنها بخشی از یک شبکه هستند که رسالت واحدی را به پیش می‌برد. باید خاطرنشان ساخت که گزارش حاضر صرفاً تحقیق درباره یک بخش از یک دانشکده در یک کالج از دانشگاه لندن را در بر می‌گیرد. پیوندها با بالاترین رده‌های قدرت به‌قدری عمیق و متعدد بودند که اغلب یافتن فردی در بخش مذکور که فاقد پیوند با جوامع نظامی یا اطلاعاتی باشد، کاری بس سخت و دشوار بود. بنابراین، اشتباه نیست اگر کسی بخش مطالعات جنگ را با بخش جنگ‌افروزان اشتباه بگیرد.