نوعی کاهو که مانع پوکی استخوان فضانوردان می شود
بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد که شاید نوعی کاهوی اصلاح‌شده ژنتیکی بتواند از پوکی استخوان فضانوردان طی سفر‌های فضایی جلوگیری کند.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از جام جم آنلاین، سالاد اصلاح‌شده ژنتیکی می‌تواند برای حفظ سلامتی استخوان‌های انسان در مریخ، بسیار مهم باشد.
پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا" (University of California) برای رسیدن به این هدف، یک ژن انسانی را به کاهوی معمولی اضافه کرده‌اند.
شاید این کاهوی اصلاح‌شده ژنتیکی بتواند به فضانوردان کمک کند که به پوکی استخوان مبتلا نشوند. پوکی استخوان، نوعی بیماری است که استخوان‌ها را آنقدر ضعیف می‌کند تا بشکنند.
پژوهشگران می‌گویند که می‌توان این کاهو را در فضا از دانه‌های کوچک پرورش داد. ژن انسانی موجود در کاهو به آن امکان می‌دهد تا هورمونی را تولید کند که به استخوان‌سازی سالم کمک می‌کند.
ضعیف شدن استخوان‌ها، مشکلی است که انسان‌ها در فضا با آن مواجه خواهند شد، زیرا زندگی در محیط‌های ریزگرانشی، به از دست دادن توده استخوانی منجر می‌شود.
پژوهشگران در این پروژه توانستند ژن‌های کاهوی معمولی را بگیرند و آن‌ها را اصلاح کنند تا بتوانند "هورمون پاراتیروئید" (PTH) تولید کنند.
"سومن ناندی" (Somen Nandi)، از پژوهشگران این پروژه گفت: فضانوردان می‌توانند دانه‌های تراریخته‌ای را با خود حمل کنند که بسیار ریز هستند و می‌توان هزاران نمونه از آن‌ها را در شیشه‌ای به اندازه انگشت شست گذاشت. سپس فضانوردان می‌توانند آن‌ها را درست مانند کاهوی معمولی پرورش دهند. فضانوردان می‌توانند از این گیاهان برای ساخت مواد دارویی مانند هورمون پاراتیروئید براساس نیاز خود استفاده کنند و سپس گیاهان را بخورند.
فضانوردان ثابت کرده‌اند که می‌توانند در ایستگاه فضایی بین‌المللی کاهو پرورش دهند؛ بنابراین پرورش دادن کاهو در مریخ امکان‌پذیر است.
آژانس‌های فضایی به خوبی می‌دانند که سپری کردن زمان در فضا می‌تواند استخوان‌های انسان را ضعیف کند و این نگرانی وجود دارد که این مشکل، از سفر‌های فضایی بلندمدت جلوگیری کند.
در وب‌سایت ناسا توضیح داده شده که این آژانس فضایی دریافته است که بدون تأثیر گرانش زمین بر بدن انسان، استخوان‌های تحمل‌کننده وزن به طور میانگین بین یک تا ۱/۵ درصد از تراکم مواد معدنی را طی پرواز فضایی از دست می‌دهند. پس از بازگشت به زمین، از دست دادن استخوان ممکن است به طور کامل با توانبخشی اصلاح نشود.
این نگرانی وجود دارد که از دست دادن استخوان در ماموریت‌های طولانی‌تر مانند مأموریت‌های برنامه‌ریزی شده برای مریخ، بدتر باشد.
فضانوردان برای اطمینان یافتن از ضعیف نشدن استخوان‌هایشان باید ورزش‌های خاصی انجام دهند و مکمل‌هایی را مصرف کنند.
برای مقابله با اثرات منفی ریزگرانش، فضانوردان باید مقدار زیادی از سالاد مورد نظر را بخورند. به گفته پژوهشگران، فضانوردان طی روز به ۳۸۰ گرم از این سالاد نیاز دارند.
هنوز کسی در مورد طعم و مزه کاهوی فضایی مطمئن نیست، زیرا امتحان کردن آن بی‌خطر تلقی نشده است.
پژوهشگران امیدوارند که بتوانند آزمایش‌های بیشتری را با این کاهو انجام دهند و ببینند که آیا می‌تواند روی زمین نیز به افرادی که استخوان‌های شکننده دارند، کمک کند.
پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا" (University of California) برای رسیدن به این هدف، یک ژن انسانی را به کاهوی معمولی اضافه کرده‌اند.
شاید این کاهوی اصلاح‌شده ژنتیکی بتواند به فضانوردان کمک کند که به پوکی استخوان مبتلا نشوند. پوکی استخوان، نوعی بیماری است که استخوان‌ها را آنقدر ضعیف می‌کند تا بشکنند.
پژوهشگران می‌گویند که می‌توان این کاهو را در فضا از دانه‌های کوچک پرورش داد. ژن انسانی موجود در کاهو به آن امکان می‌دهد تا هورمونی را تولید کند که به استخوان‌سازی سالم کمک می‌کند.
ضعیف شدن استخوان‌ها، مشکلی است که انسان‌ها در فضا با آن مواجه خواهند شد، زیرا زندگی در محیط‌های ریزگرانشی، به از دست دادن توده استخوانی منجر می‌شود.
پژوهشگران در این پروژه توانستند ژن‌های کاهوی معمولی را بگیرند و آن‌ها را اصلاح کنند تا بتوانند "هورمون پاراتیروئید" (PTH) تولید کنند.
"سومن ناندی" (Somen Nandi)، از پژوهشگران این پروژه گفت: فضانوردان می‌توانند دانه‌های تراریخته‌ای را با خود حمل کنند که بسیار ریز هستند و می‌توان هزاران نمونه از آن‌ها را در شیشه‌ای به اندازه انگشت شست گذاشت. سپس فضانوردان می‌توانند آن‌ها را درست مانند کاهوی معمولی پرورش دهند. فضانوردان می‌توانند از این گیاهان برای ساخت مواد دارویی مانند هورمون پاراتیروئید براساس نیاز خود استفاده کنند و سپس گیاهان را بخورند.
فضانوردان ثابت کرده‌اند که می‌توانند در ایستگاه فضایی بین‌المللی کاهو پرورش دهند؛ بنابراین پرورش دادن کاهو در مریخ امکان‌پذیر است.
آژانس‌های فضایی به خوبی می‌دانند که سپری کردن زمان در فضا می‌تواند استخوان‌های انسان را ضعیف کند و این نگرانی وجود دارد که این مشکل، از سفر‌های فضایی بلندمدت جلوگیری کند.
در وب‌سایت ناسا توضیح داده شده که این آژانس فضایی دریافته است که بدون تأثیر گرانش زمین بر بدن انسان، استخوان‌های تحمل‌کننده وزن به طور میانگین بین یک تا ۱/۵ درصد از تراکم مواد معدنی را طی پرواز فضایی از دست می‌دهند. پس از بازگشت به زمین، از دست دادن استخوان ممکن است به طور کامل با توانبخشی اصلاح نشود.
این نگرانی وجود دارد که از دست دادن استخوان در ماموریت‌های طولانی‌تر مانند مأموریت‌های برنامه‌ریزی شده برای مریخ، بدتر باشد.
فضانوردان برای اطمینان یافتن از ضعیف نشدن استخوان‌هایشان باید ورزش‌های خاصی انجام دهند و مکمل‌هایی را مصرف کنند.
برای مقابله با اثرات منفی ریزگرانش، فضانوردان باید مقدار زیادی از سالاد مورد نظر را بخورند. به گفته پژوهشگران، فضانوردان طی روز به ۳۸۰ گرم از این سالاد نیاز دارند.
هنوز کسی در مورد طعم و مزه کاهوی فضایی مطمئن نیست، زیرا امتحان کردن آن بی‌خطر تلقی نشده است.
پژوهشگران امیدوارند که بتوانند آزمایش‌های بیشتری را با این کاهو انجام دهند و ببینند که آیا می‌تواند روی زمین نیز به افرادی که استخوان‌های شکننده دارند، کمک کند.
ارسال نظرات