هدف هزینه گزاف ساخت مقبره عبدالبهاء

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ 19 فرودین امسال 1401 خبری از آتش سوزی و سوختن مقبره جدید و در حال ساخت عبدالبهاء پیشوا و پسر ارشد پیامبرخوانده بهائیت، در رسانه ها به انتشار درآمد. رسانه های بهائی هم در سکوت بهت آوری فرو رفته و فقط نهاد رهبری بهائیت، تنها به ذکر چند نکته بسنده کرد. نهاد موسوم به بیت العدل در پیامی باغ رضوان بهائی را مصون از آسیب و برآورد خسارات را زمان بر و ادامه ساخت و ساز را در اسرع وقت دانست.[1]

یکی از رسانه های وابسته به تشکیلات بهائیت، پیش از سوختن مقبره عبدالبهاء در توضیح بنای مقبره، از معماری منحصر به فرد، به‌کارگیری مصالح مرغوب، نظیر سنگ های ایتالیایی معدن کارارا، دو خاک ریز فضای سبز در دو طرف مقبره و محوطه سازی به وسیله باغ و گیاهان گلخانه ای خبر داد.[2]

در اینجا آتش گرفتن مقبره ناتمام عبدالبهاء در سرزمین های اشغالی و دود شدن هزینه های گزاف فرقه بهائیت را از سه جهت مورد بررسی قرار می دهیم:

اول: بر باد رفتن هزینه های سرسام آور بهائیت در ساخت این مقبره، توجهات را بیش از پیش به این نکته معطوف کرد که چرا فرقه ای که هدف خود را وحدت عالم انسانی معرفی می کند، نه تنها دفاعیاتش در سازمان های بین المللی و نهادهای حقوق بشری به بهائیان اختصاص دارد، بلکه هزینه های گزافش هم مختص تشکیلات و تبلیغات بهائیت است؟!

فرقه ای که آورده و ابداع خود را یگانگی بشر معرفی و شعارشان وحدت عالم انسانی است[3] چگونه تا به حال یک دفاعیه از غیربهائیان در نهادهای حقوق بشری نداشته؟! یک سِنت صَرف کمک به کشورهای جنگ زده نکرده و جز شعارهای پوچ و عوام فریب، دستاوردی نداشته است؟!

دوم: جالب تر آن که تشکیلات بهائیت در راستای مظلوم نمایی برای جلب توجهات و حمایت جهانی از خود، مدام بهائیان ایران را سوژه مظلومیتش معرفی و از ممنوعیت اشتغال آنان در کشور و مصادره اموال و املاکشان سخن می گوید! هرچند این سیاه نمایی ها از اساس دروغ است، اما به فرض که صحت داشته باشد، پس باید اکنون بهائیان در وضعیت فلاکت باری در ایران به سر برند! با این حال چرا تشکیلات بهائیت حاضر نیست به صورت نمایشی هم که شده، بخشی از هزینه های گزاف خود را صرف کمک به پیروانش در ایران کند؟! بلکه بالعکس حتی بنابر برخی گزارش ها، بیشترین دریافت کمک را هم از بهائیان ایران دارد![4]

البته تشکیلات بهائیت در عمل نشان داده که حتی در دفاع از بهائیان ایران هم صادق نبوده و تنها از آنان پُلی برای تبلیغ این فرقه، مظلوم نمایی، جلب حمایت های جهانی و ستیز با جمهوری اسلامی ایران (بزرگ ترین سد برپایی حکومت بهائی در سرزمین موعودش ایران) استفاده می کند.

سوم: باغ ها و تأسیسات بهائیت در اسرائیل، از مکان هایی است که صهیونیست ها از آن به عنوان منابع اصلی درآمد گردشگری خود یاد می کنند.[5] تشکیلات بهائیت هم در راه افزایش درآمد خود و اسرائیل، با صرف هزینه ای که صد میلیون دلار تخمین زده می شود، در ساخت آرامگاه عبدالبهاء، با به‌کارگیری بهترین مصالح (از مرمرهای ایتالیایی گرفته تا تبلیغات گسترده در دنیا) به دنبال کسب منافع مشترک خود با این رژیم کودک کش است. چرا که طبق توافق بهائیت با رژیم صهیونیستی، بهائیان نه تنها حق تبلیغ مسلک خود در اسرائیل را ندارند، بلکه حتی از دعوت اسرائیلی هایی که خارج از سرزمین های اشغالی به سر می برند نیز منع شده اند.[6] پس این هزینه های گزاف حتی خرج تبلیغ بهائیت در اسرائیل هم نمی شود و حاصل آن تأمین منافع مالی مشترک بهائیت و اسرائیل است.

بنابراین فرقه ای که خود را داناترین و دلسوزترین برای بشریت می داند، برخلاف شعارهای نوع دوستی اش، نه تنها به فکر بشریت و حتی هم مسلکانش نیست، بلکه به منافع خود می اندیشد و در این راه، حتی دفاعیاتش از بهائیان هم در راستای تأمین منافع تشکیلاتی اش ارزیابی می شود.

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه پیام نهاد رهبری بهائیت بیت العدل، خطاب به محافل روحانی ملّی، مورخ: 8 آوریل 2022.
[2]. به نقل از رسانه های وابسته به تشکیلات بهائیت.
[3]. عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری، 1921 م، ج 2، صص 145-144.
[4]. بنیاد مطالعاتی روشنگر، تیتر مطلب: بیشترین کمک به بیت العدل از ایران است، شناسه خبر : 3803، تاریخ انتشار : 05 دی 1400.
[5]. سایت خبری افکارنیوز، تیتر خبر: باغ های بهائیان و افتخار اسرائیل به این باغ!، شناسه خبر: ۱۷۰۱۸۲، تاریخ انتشار ۱۳۹۱/۰۹/۱۴.
[6]. «هنگامی که برای شما مکشوف شود که فردی که به صورت اینترنتی با او در حال گفتگو هستید یک اسرائیلی است، شما باید با او ارتباط دوستانه داشته باشید اما نباید تعالیم بهائیت را به او آموزش دهید... همچنین، به اسرائیلیانی که در خارج به سر می‌برند و قصد بازگشت به اسرائیل را دارند، (بهائیت) آموزش داده نمی‌شود. وقتی اسرائیلی‌ها در مورد این آئین سوال می‌پرسند، به پرسش‌های آن‌ها پاسخ داده می‌شود، اما این (پاسخ دادن) باید به گونه‌ای باشد که در عین این که اطلاعات واقعی به آن‌ها ارائه می‌کند موجب علاقه‌مندی بیشتر آن‌ها نشود.»: نهاد رهبری بهائیت، بیت العدل، بیت العدل پاسخ به نامه‌ی مورخ: 25 ژوئن 1995.