یادداشت؛
بی‌حجابی از مصادیق آشکار ارتجاع و خرابکاری
کسانی که با عناد علیه نظام به دنبال ترویج فرهنگ غربی بی‌حجابی در ایران هستند در واقع همان مرتجعین و خرابکاران عرصه فرهنگی کشور می‌باشند.
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آقا در 14 خرداد سال جاری در حرم امام خمینی(ره) فرمودند: «نگذارید دشمن و ضدانقلاب از انقلاب شما هویت‌زدایی و حقیقیت آن را وارونه‌نمایی کند». بررسی‌ها نشان می‌دهد دو عامل کلیدی برای هویت‌زدایی از انقلاب اسلامی، «مرتجعین» و «خرابکاران» می‌باشند. تامل در مفهوم این دو اصطلاح از دیدگاه ایشان این ادعا را به اثبات می‌رساند:
مفهوم ارتجاع در بیان ایشان به معنای بازگشت به سیاست و سبک زندگی غربی است. «هر کسی که به سمت زندگی و فرهنگ غربی برود مرتجع است»؛ همان سیاستی که قبل از انقلاب در دوران رژیم منحط پهلوی از سوی این رژیم وابسته در ایران دنبال می‌شد و هیئت حاکمه به دستور اربابان غربی خود ماموریت داشت سبک زندگی غربی را در جامعه ایران ترویج نموده و ایران را در ابعاد سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی زیر سلطه غرب نگهدارد. بنابراین طیفی از سلطنت‌طلبان و غربگرایان در دسته مرتجعین قرار می‌گیرند. ولو اینکه به تعبیر رهبر معظم انقلاب «تی‌شرت و شلوار لی بپوشند و پاپیون و ادکلن فرانسوی هم بزنند». بر اساس این تعریف مرتجع کسی است که سنت‌های صحیح تاریخی، بومی و فرهنگ ملّی خود را زیر پا می‌گذارد و منافع کشورش را ذیل سلطه بیگانگانِ منفعت‌طلب و سودجو قرار می‌دهد.
مفهوم خرابکاری از دیدگاه رهبر انقلاب را نیز می‌توان یکی از نتایج و پیامدهای ارتجاع به شمار آورد. تجربه نشان می‌دهد نگاه مرتجعانه همواره موجب اقدامات خرابکارانه در کشور بوده است. مرتجعین با توجه به رویکرد غیرانقلابی، غیر اسلامی و غرب مدارانه خود در مسائل مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اطلاعاتی، امنیتی و ... دست به خرابکاری می‌زنند و اقداماتی انجام می‌دهند که می‌تواند برای کشور، نظام و مردم مومن و انقلابی هزینه‌های سنگینی را تحمیل کند.
بر این اساس مرتجعین خرابکار اعتقادی به اصول و ارزش‌ها و قوانین نظام اسلامی ندارند و از این رو حاضر نیستند در چارچوب و ضوابط مشخص شده در کشور اسلامی و انقلابی ایران حرکت کنند. اینان اساسا اعتقادی به سیاست، اقتصاد و فرهنگ اسلامی ندارند؛ آمال این مروجان مکتب غرب در ایران «غربی شدن از فرق سر تا نوک انگشتان پاست». تفکری که بعد از انقلاب نیز از سوی صاحبان این تفکر تداوم یافته است. از این رو امام خمینی پس از پیروزی انقلاب در مورد آنان فرمودند؛ «ما از شرّ رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم، لکن از شرّ تربیت‌یافتگان غرب و شرق به این زودی‌ها نجات نخواهیم یافت. اینان برپادارندگان سلطه ابرقدرت‌ها هستند و سر سپردگانی می‌باشند که با هیچ منطقی خلع سلاح نمی‌شوند». (7 دی 1360)
این جریان به ویژه در موضوعات و مسائل فرهنگی تلاش می‌کنند جامعه را به سمت فرهنگ منحط غربی هدایت و فرهنگ اصیل اسلامی را تخریب کنند. یکی از مهمترین برنامه‌های ضد فرهنگی این جریان در مورد زنان و دختران جوان جامعه اسلامی و به انحطاط کشاندن این قشر است. تبلیغ سازمان‌یافته بی‌حجابی به عنوان یکی از نمادهای فرهنگ غربی از مهمترین اقدامات مرتجعین خرابکار است که این روزها جامعه اسلامی ایران با پشتیبانی دشمنان خارجی با این پدیده مواجه گردیده است.
این در حالی است که عفاف و حجاب علاوه بر فرهنگ اسلامی، برگرفته از فرهنگ اصیل ایرانی نیز می‌باشد. بی‌حجابی نه فقط مغایر با فرهنگ و ارزش‌های اسلامی است که با فرهنگ اصیل ایرانی قبل از اسلام نیز رابطه‌ای ندارد؛ بطوری که برخی نویسندگان غربی مانند ویل دورانت ایرانیان را مبدع حجاب در جهان معرفی می‌کنند.
اکنون سوال جدی آن است که وظیفه نظام اسلامی در قبال این جریان سازمان‌یافته مرتجع و خرابکار که مورد حمایت دشمنان خارجی نظام نیز می‌باشند چیست؟
در پاسخ به این سوال برخی همچنان اصرار دارند که دولت در خصوص مسائل مذهبی و فرهنگی در جامعه باید از اجرای قوانین سلبی و تنبیهی پرهیز و به اقدامات فرهنگی اکتفا نماید!
این در حالی است که ایجاد تمایز میان قوانین مربوط به مسائل فرهنگی با غیر فرهنگی وجه روشنی ندارد و حتی در خود کشورهای غربی هم چنین تمایزی مورد پذیرش نیست و آنان برای اجرای عقاید فرهنگی باطل خود گاه قوانین بسیار سخت‌گیرانه وضع و بر اجرای آن نظارت دقیق می‌کنند. در فرانسه با زور و تنبیه و تهدید به محرومیت از بسیاری از خدمات اجتماعی و دولتی، حجاب از سر زنان مسلمان برمی‌دارند و افراد محجبه را از ادارات و مراکز علمی و آموزشی اخراج می‌کنند؛ در برخی کشورهای غربی قوانین سخت‌گیرانه‌ای علیه آموزش‌های مذهبی برای کودکان وضع کرده‌اند و در صورت عدم پای بندی والدین به این قانون تا سلب حضانت والدین نسبت به فرزندانشان هم اقدام می‌کنند؛ دانش آموزان در کشورهای اروپایی نظیر آلمان ملزم به گذراندن واحدهایی تحت عنوان شنا از نوع مختلط هستند. حتی نهاد موسوم به دادگاه حقوق بشر اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۷ نیز حکم داد که مهاجران مسلمان هم نمی‌توانند فرزندان خود را از واحدهای درسی مرتبط با شنای مختلط در مدارس منع کنند و...
سوال جدی این است چرا باید غربی‌ها در اجرای قوانین باطل خود نسبت به مسائل فرهنگی و جلوگیری از رشد فرهنگ اسلامی در کشورهای خود این‌گونه سخت‌گیر باشند؛ اما دولت اسلامی برای مقابله با فرهنگ منحط غربی در کشور خود از اجرای قوانین اسلامی که در راستای صیانت از خانواده و تعالی بشر وضع گردیده، کوتاه بیاید؟! آیا دولت فرانسه با داعیه حقوق بشری می‌تواند زنان را وادار به ترک حجاب نماید اما اجرای قانون حجاب و عفاف در ایران مخالف آزادی و حقوق بشر است؟! آیا محرومیت از خدمات اجتماعی و دولتی برای زنان مسلمان محجبه غربی مخالف آزادی و حقوق بشر نیست؟!
متاسفانه از دهه 70 در ایران در حالی که دشمنان هزینه‌های میلیاردی برای ترویج و گسترش فرهنگ منحط غربی در جامعه اسلامی داشتند، دولتهای مختلف با اکتفا به شعار کلیشه‌ای «کار فرهنگی» و پرهیز از اجرای دقیق قوانین اسلامی، و بی‌تفاوتی در برابر گسترش سازمان یافته فرهنگ غربی در جامعه، فرهنگ ایرانی-اسلامی را دستخوش صدمات فراوان نمودند. وضعیت فرهنگی آشفته امروز ما را بر آن وامی‌دارد تا بار دیگر یادآور شویم که مسئولان باید حواسشان به سامان‌دهی مقوله عفاف و حجاب و ناهنجاری‌های اجتماعی و اجرای دقیق قوانین مربوطه در مواجهه با پدیده غیرقانونی بی‌حجابی باشد. بر اساس قوانین موجود در جامعه اسلامی ایران کشف حجاب جرم آشکار است و باید با آن برخورد قانونی شود. وظیفه قوه قضاییه مقابله با خرابکاران در تمام عرصه‌ها از جمله عرصه فرهنگی است.
کسانی که با عناد علیه نظام به دنبال ترویج فرهنگ غربی بی‌حجابی در ایران هستند در واقع همان مرتجعین و خرابکاران عرصه فرهنگی کشور می‌باشند و قانون برای صیانت از فرهنگ اسلامی- ایرانی باید با آنان مانند سایر خرابکاران و ناقضان قانون در عرصه‌های سیاست، اقتصاد و امنیت برخورد کند.
محمد ملک‌زاده
ارسال نظرات