نکات هشتگانه سخنرانی متفاوت سیدحسن نصرالله در روز اربعین

به گزارش سرویس بین ‌الملل خبرگزاری رسا، سخنرانی صبح روز گذشته «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان به مناسبت اربعین حسینی (ع)، از دیدگاه «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه الکترونیکی «رأی الیوم» بسیار متفاوت از سخنرانی‌های پیشین او بود نه تنها برای صلابت و صراحتی که در آن موج می‌زد یا پیام‌هایی که برای طرف‌های لبنانی، منطقه‌ای و بین‌المللی داشت، بلکه به این دلیل که او یک حالت خشم را بازتاب می‌داد که سعی می کرد آن را پنهان کند و بالاترین درجه کنترل خود را نشان دهد و در عین حال نشان می داد صبرش در حال تمام شدن است.

عطوان نوشت: من شخصاً بیشتر - اگر نگویم همه- سخنرانی‌های سیّد را به عنوان یک نویسنده، تحلیلگر سیاسی و یک شهروند عرب که به مسائل ملت خود اهمیت می دهد و به مشروعیت مقاومت به عنوان کوتاهترین راه برای بازپس‌گیری و حمایت از حقوق غصب شده معتقد است، دنبال می‌کنم. اما سید نصرالله در سخنرانی مذکور، دندانهای آسیابش را روی هم می‌فشرد تا جایی که من احساس می‌کردم که او در آستانه اعلام جنگ، آغاز آزادسازی میادین گازی و نفتی لبنان و شعله ور کردن آتش جنگی منطقه‌ای است که ما شاهد نشانه‌های آن در بیش از یک جبهه، در لبنان، فلسطین، یمن، عراق، سوریه و ایران هستیم و این نشانه‌ها در حال تشدید است.

سردبیر رأی الیوم در ادامه نوشت: در این سخنرانی که برخلاف سایر سخنرانی‌های شبانگاهی نصرالله، صبحگاهی بود، چند نکته مهم وجود داشت که به طور خلاصه در ادامه می‌آید:

نخست: اقدام اسرائیل در استخراج گاز از میدان مورد منازعه «کاریش»، خط قرمز است و تا زمانی که لبنان حقوق کامل خود را نگیرد، انجام نخواهد شد و شاید این گفته [نصرالله] که «چشم ها و موشک‌های ما در حال حاضر معطوف به این میدان است» یکی از شاخص‌های اصلی اعلام وضعیت اضطرار و آمادگی شدید برای رویداد احتمالی بزرگتر باشد.

دوم: این که نصرالله تصریح کرد به دولت لبنان فرصت کامل دادیم تا مذاکرات را ادامه دهد و آرامش خود را حفظ کردیم و تهدیدها را بر اساس این بهانه و استدلال آن‌ها که به مذاکره کمکی نمی‌کند متوقف کردیم، زیرا ما می خواهیم "انگور بخوریم" پاسخی به همه اتهامات وارده به او مبنی بر این‌که برای جنگ عجله دارد، است».

سوم: : اعلام جدایی جزئی و چه بسا کامل حزب الله از طرف مقابلِ تبانی با آمریکا و اسرائیل و اعلام برائت از آن و هشدار و تهدید شدید و جدی با لحنی آشکار و صریح، در این سخنان بود که گفت: لبنان ما غیر از لبنان شماست، خدا را شکر که ما شبیه شما نیستیم و کشتارهایی که انجام دادید نشان دهنده هویت خونین لبنان شماست و شما با آن‌چه که در صبرا و شتیلا انجام دادید نشان دادید که این شما هستید که به فرهنگ مرگ معتقدید و نه ما. ما به فرهنگ حیات و زندگی ایمان داریم. جنوب لبنان را آزاد کرده‌ایم بدون این‌که حتی یک مرغ را قربانی کنیم.

چهارم: قتل‌عام صبرا و شتیلا تنها علیه فلسطینی‌ها نبود بلکه علیه لبنانی‌ها نیز بود. تا جایی که ۱۹۰۰ لبنانی و ۳۵۰۰ فلسطینی در آن به شهادت رسیدند و هنوز نزدیک به ۵۰۰ لبنانی مفقود هستند.مجرمان این جنایت از مجازات فرار کرده‌اند، پس آیا وقت آن رسیده است که مجرم تاوان جنایت خود را بپردازد؟

پنجم: نصرالله در ادامه عرب‌ها و رسانه‌های آن‌ها را به شدت ملامت و سرزنش کرد و شاید این برای اولین بار بود. دلیل آن این بود که با وجود شرکت بیست میلیونی در مراسم اربعین حسینی (ع) در نجف اشرف و کربلاء، بدون هیچ مشکلی و در سایه سخاوت و کرم بی‌سابقه مردم عراق، این مناسبت مورد توجه و پوشش خبری قرار نگرفت گویی که در کهکشان دیگری روی داده است.

ششم: وی بیانیه اخیر جنبش حماس را که بر اجماع بر سر آشتی با سوریه تاکید کرد، تمجید کرد و استواری آن را در سطح رهبری و مردم در برابر توطئه‌ای که می‌خواهد اتحاد ملی و سرزمینی را از بین ببرد، تحسین کرد. وی تجاوزهای مکرر اسرائیل را محکوم کرد و این بیانیه را گامی مثبت و موضعی بسیار پیشرفته دانست و بر لزوم اتحاد تمامی نیروهای مقاومت تاکید کرد که نشان می‌دهد ممکن است مستقیماً پشت سر او باشند.

هفتم: وی به دولت لبنان هشدار داد به هیچ تضمینی از سوی آمریکا اعتماد نکند، زیرا آمریکا به تعهدات خود احترام نمی‌گذارد و از لبنانی‌ها و فلسطینی‌ها در برابر کشتار صبرا و شتیلا حمایت نکرد. به مفاد پیمان اسلو و مفاد توافق نامه هسته‌ای ایران پایبند نماند. این هشدار پس از آن داده می‌شود که اخباری در این خصوص که واشنگتن متعهد شده هرگونه توافقی را برای تعیین مرزهای دریایی تضمین کند، منتشر شد.

هشتم: در مقابل لبنان و چه بسا عرب‌ها یک فرصت تاریخی برای بازپس‌گیری ثروت‌های نفتی و بهره‌برداری از آن برای برون رفت از بحران‌هایش وجود دارد که تکرار نخواهد شد. شاید اشاره او به تنگنای غرب در جنگ اوکراین و اختلافات شدیدی است که بین خود کشورهای اروپایی و بین آن‌ها و آمریکا به وجود آمده است.

عبدالباری عطوان پس از اشاره به این نکات هشتگانه در آخرین سخنرانی سید حسن نصرالله، نوشت: با توجه به این نکات هشتگانه و با دقت و تعمق خوب و بالا در چهره سید نصرالله که این بار از لبخند متمایز همیشگی‌اش خبری نبود، می توان گفت که شاید این آخرین سخنرانی سید پیش از سخنرانی اعلام جنگ باشد اگر صلحی محقق نشود. عدم رضایت سید نصرالله از سیر مذاکرات بین دولت لبنان و اشغالگر اسرائیلی از طریق آموس هوچشتاین، میانجیگر آمریکایی در لابه لای سخنرانی و خط به خط آن نمایان بود. همچنین سخنان اون بیانگر درک روشن او از طرح آمریکایی-اسرائیلی برای به تاخیر انداختن و کسب زمان و تلاش برای طفره رفتن از هرگونه تعهد یا دادن امتیاز نیز بود.

وی در پایان نوشت: «انگشت سید نصرالله هنوز بر سر ماشه شلیک موشک‌ها و نشان دادن چراغ سبز برای پرواز اسکادران‌های پهپادهای "استشهادی" است. حال سؤال این است که این انگشت تا کی سر جای خود باقی می‌ماند؟ و آیا "انگورهای کاریش" واقعاً «خوب خواهند شد»؛ چه زمانی؟ آیا زمان کشتن سرایدار در سایه این تعلل افسارگسیخته، اهمال‌کاری و سیاست زمان‌ خریدن نزدیک است؟ منتظر سخنرانی بعدی سید نصرالله هستیم که ممکن است به همه یا بیشتر این سوالات پاسخ دهد، امیدواریم انتظار ما طولانی نباشد».