سریالی به نام «آزادی مشروط»
یکی از تولیدات جدید مرکز سیمافیلم، سریال تلویزیونی «آزادی مشروط» است که به تهیه کنندگی و کارگردانی مسعود ده‌نمکی ساخته شده و از اول آبان روانه آنتن شبکه یک سیما شده است.
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، معمولاً آثار ده‌نمکی از مستند گرفته تا فیلم و سریال، حواشی خاصی با امضای اختصاصی آقای کارگردان دارند و همین باعث می‌شود سریال از منظر طیف وسیعی از مخاطبان نقد و بررسی شود. ده‌نمکی در طول این چند دهه همواره حرف‌های تازه ای برای گفتن داشته است. او این نکته را به درستی دریافته است که «هنرمند باید فرزند زمانه‌اش باشد». از این رو است که هر بار اثری از او آماده اکران می‌شود طیف‌های مختلف فکری منتظرند ببینند اینبار از چه حرف می‌زند؟ و از چه زاویه‌ای و با چه رویکردی سراغ موضوع و مفاهیم اثرش رفته است؟
چهارمین تجربه سریال سازی ده‌نمکی
ده‌نمکی بعد از تجربه موفق سریال «دادستان» که با محتوای جسورانه و بهروز آن، مصائب جامعه و بحران‌ها و دغدغه‌های اجتماعی و دانشجویی و مشکلات جوانان را به‌خوبی به تصویر کشید، در چهارمین تجربه سریال سازی خود به موضوع تلخ کرونا با زبان طنز پرداخته تا از یکسو به کمبودهایی دوران کرونا و بی‌تدبیری‌هایی آن دوران سخت بپردازد و از سوی دیگر با مردم هم برای رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی و... شوخی کند و مهم‌تر از همه رشادت‌های کادر درمان و گروه‌های مردمی و جهادی را که در دوران کرونا برای مهار این بیماری مهلک هم‌قسم شدند را به‌خوبی به نمایش بگذارد.
داستان سریال«آزادی مشروط»
داستان «آزادی مشروط» ازآنجا شروع می‌شود که به خاطر بیماری کرونا تصمیم گرفته می‌شود چندی از زندانیان با حکم آزادی مشروط برای مدتی آزاد شوند تا زندان خلوت‌تر شود، به همین دلیل فرد به اسم «طاها مرادی» با ایفای نقش پرویز فلاحی پور که کارهای نیروهای جهادی را در مسجد محل بر عهده دارد و شخصی خیرخواه می‌باشد، وساطت دو نفر از زندانیان-بیژن و بهروز- برای آزادی را می‌کند و آن‌ها را همراه با فرامرز که جایی برای ماندن ندارد به مسجد محل می‌برد تا کنار گروه‌های جهادی مشغول خدمت شوند.
ده‌نمکی و تکرار همان مانیفست همیشگی
بستر «آزادی مشروط» به‌نوعی فرمول آزمون پس داده ده‌نمکی است که مانیفست کارهای او به‌حساب می‌آید. شخصیت‌ها از یک طنازی ذاتی برخوردارند و همچون دیگر آثار فیلم‌ساز ادبیات آن‌ها برگرفته از ادبیات عام و به‌اصطلاح کوچه‌بازاری است تا برای مخاطب باورپذیر شوند. گرچه شاید امروز دیگرکسی به همسرش «ضعیفه» نگوید اما همچنان در جامعه مردان لاابالی وجود دارند که همسرانشان را بعد از طلاق هم مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند و خب رسالت اثر کمدی آن است که با اغراق و بزرگ‌نمایی موضوعات اثربخشی بیشتری بر مخاطب داشته باشد.
ایجاد وحدت ملی و روحیه همبستگی
نوعی هم‌گرایی و هم‌افزایی آدم‌ها و ایجاد وحدت ملی و روحیه همبستگی همواره در آثار ده‌نمکی به چشم می‌خورد و در این سریال هم باوجودآنکه جغرافیای داستان شهر تهران به‌عنوان مرکز کروناست؛ از لهجه‌های متعددی استفاده‌شده و هر بازیگری اگر متعلق به قومیت خاصی بوده با لهجه خودش در کار حضور دارد. البته این‌ها تنها لایه‌های آشکار سریال است، برای قضاوت درباره کیفیت و عمق اثر نیاز است که لااقل نیمی از قسمت‌های این سریال پخش شود تا بتوان به داوری زیباشناختی آن نشست.
بنابه گفته فیلم‌ساز برای ساخت این سریال، سراغ 240 هنرمند رفته و این سریال یک اثر گروهی است، همچنین از ویژگی‌های این مجموعه، تعدد لوکیشن‌ها است که به جذابیت کار اضافه کرده است.
تحلیل آخر
در تحلیل‌نهایی همانگونه که گفته شد قضاوت درباره ارزش زیباشناختی اثر تازه ده‌نمکی نیاز به دیدن کامل همه قمست‌های سریال «آزادی مشروط» دارد، از این رو باید منتظر ماند تا در نهایت بتوان به یک تحلیل دقیق درباره کیفیت ساختار و محتوای اثر رسید.
باید منتظر ماند و دید سرگذشت این سه زندانی آزادشده به کجا می‌رسد؟ و ده‌نمکی بازهم با روایت موضوعی بهروز و اجتماعی می‌تواند رضایت مخاطب را به دست آورد و تماشاگر تلویزیون را ۵۲ قسمت با خود همراه سازد و کاری کند تا این سریال که روایتگر دوران سخت و مهمی است بنابه گفته رئیس صداوسیما در حافظه تاریخی ملت ایران ثبت شود؟ یا خیر؟
ارسال نظرات