راه‌های زیاد کردن صمیمیت بین مادران و دختران

رابطه صمیمی مادری ـ دختری چطور باید باشد؟

خیلی از مادران زمانی که فرزندانشان بزرگ می شوند، فراموش می‌کنند که در دوران کودکی چطور با بچه هایشان صمیمی بودند و آنها را در آغوش می‌کشیدند و نوازش می‌کردند و حال تصور می‌کنند که دیگر وقتی بچه ها بزرگ شده اند، نباید چنین رابطه ای با هم داشته باشند. همین فاصله گرفتن و دوست نبودن با هم شکافی بین آنها ایجاد می‌کند که شاید سال ها هم نتوان آن را ترمیم کرد اما مطمئن باشید رابطه ها ترمیم شدنیاست و نباید خانواده ها نگران باشند.

سپیده بشول ، روانشناس کودک و خانواده  می گوید: «عموما دخترها در دوران بلوغ به خاطر شرایط خاص جسمی و عاطفی که پیدا می‌کنند و  ارتباطات نزدیک تری که با دوستانش دارند، قدری از خانواده فاصله می‌گیرند و سعی دارند که استقلال خود را در برابر اعضای خانواده نمایش دهند اما این باعث نمی شود که فکر کنید آنها به محبت و عشق والدین به ویژه مادرانشان احتیاج ندارند، اتفاقا برعکس در خانواده هایی که مادران اطلاع بهتری از شرایط جسمی و روانی دخترانشان دارند و بدان توجه می کنند، رابطه عاطفی خوبی بین مادر و دختر باقی می ماند.»

دکتر فرزاد طباطبایی روان شناس نیز معتقد است که رابطه مادری و دختری کاملا منحصر به فرد است، هر دختری روزی مادر می شود و هر مادری ، روزی دختر خانه پدرش بوده و بنابراین همه اینها تجربه شدنی است اما نکته حائز اهمیت دوران بلوغ است که مادران بتوانند با تغییرات رفتاری و روانی دخترانشان هوشمندانه برخورد کنند و گاه حتی نسبت به رفتارهای دخترانشان نگاه بالا به پایین و مادری ـ فرزندی نداشته باشند بلکه چون یک دوست با هم باشند. مادران عزیز در نظر داشته باشند تمام خیال پردازی ها و رویاهای دخترانه امروز فرزندانتان را شما هم داشته باشید، پس هرگز این را فراموش نکنید و حرف هایش را عامل تمسخر یا تهدید و طعنه قرار ندهید که از شما دور شود.»

اما موارد مهمی در رابطه مادری ـ دختری وجود دارد که باید از سوی مادران مورد توجه قرار بگیرد تا الگویی برای دخترانشان درآینده و ارتباط دختران با فرزندان خودشان ، همسر و دیگران باشد. این نکته را در نظر بگیرید که از یک دختر نوجوان انتظار این را نداشته باشید که مثل یک انسان بالغ رفتار و زندگی کند، شما باید الگوی درست او باشید تا رسم زندگی را صحیح بیاموزد اما چطور:

نیازهای دخترانه را بشناسید

طباطبایی می گوید: «هیچ کس بهتر از یک مادر نمی تواند نیازهای دخترش را در سنین مختلف بشناسد، از دوره کودکی که او را بزرگ کرده تا زمان نوجوانی و بلوغ و بزرگسالی . بنابراین وقتی نیازها را شناختیم، انتظارات و توقعات را در همان سطح تنظیم می‌کنیم. مسئله دیگر دراین رابطه این است که انتظارات و توقعات زیاد از دختران نداشته باشید مثلا اینکه بخواهید مثل شما رفتار کند یا آنطور که شما دوست دارید فعالیت هایش را تنظیم کند و علایقش را مشخص کند. قطعا او یک انسان مجزا است و علایق و نیازهای مخصوص به خود را دارد که ممکن است با علایق و اهداف شما متفاوت باشد. مسئله این است که بدانید چطور با دوره کودکی، دخترتان کودکی کنید و با نوجوانی اش، نوجوانی و در همه سنین او را درک کنید.»

دخترتان را باور داشته باشید

زیاد دور و اطراف می شنویم که مادرها زبان به انتقاد باز می‌کنند و مدام از چاقی یا لاغری دخترانشان شکوه می‌کنند و آنها را جلوی دیگران خار می‌سازند. این یک روش اشتباه است شما به عنوان یک مادر بهتر است که فرزندتان را آن‌طور که هست قبول کنید و کمک کنید اگر هم عیب و ایرادی دارد ، خصوصی و بدون اینکه جلوی دیگران مطرح شود، رفعش کنید تا او باورش را نسبت به شما و جهان اطرافش از دست ندهد. دختری که اعتماد به نفسش در منزل پدری مناسب باشد، قطعا می‌تواند یک همسر خوب در آینده نیز باشد، چرا که خودش، اخلاق و رفتار، وزن، ظاهر و چهره اش را قبول دارد.

اجازه انتقاد به دخترانتان بدهید

طباطبایی معتقد است که کلید حل خیلی از مشکلات رفتاری بین مادرها و دخترانشان ، گوش دادن به نیازهای همدیگر و اجازه دادن به انتقاد است. اینکه ما بگوییم مادر یا پدر هستیم و دیگر کسی نباید حرفی بزند، اتفاقا زمینه دیکتاتوری در خانواده را تقویت می‌کند. شما باید اجازه بدهید فرزندتان صحبت کند، انتقاد داشته باشد و حتی گاهی قوانین را زیر سوال ببرد اما بتوانید او را مجاب کنید. دختری که در خانه نتواند انتقاد کند وحرف دلش را بزند، شاید سفره دلش را بیرون از خانه پهن کند، جایی که اشتباهاتی مرتکب شود.

مادران می‌توانند درباره احساسات ، عواطف و نیازهای درونی دخترانشان با آنها صحبت کنند، ساعت‌ها پای رویاپردازی های دخترانه شان بنشینند و آنها را درک کنند. دختر داشتن دنیای شیرین و رنگارنگی است که نباید آن را با جر و بحث و دعوا و اختلاف تلخش کرد. دخترها نیاز دارند که برای آرام شدن به آغوش مادرانشان پناه ببرند، وقتی در مدرسه دچار استرس می شوند و با کسی درگیرند، وقتی نیاز دارند احساساتشان را بیان کنند نه فقط وقتی که می‌خواهند مدل لباس انتخاب کنند!

سپیده بشول معتقد است که برای مستقل تربیت کردن دختران بهتر است اجازه دهید که کارهایشان را خودشان انجام دهند.شغلشان را خودشان انتخاب کنند و رشته تحصیلی شان باب میلشان باشد. 

اثر مادران اقتدارطلب در خانواده

در بین برخی خانواده ها دیده می شود که مادران ، پسران خودشان را به دختران ترجیح می‌دهند و این رفتار اشتباه است و یکی از بهترین نوع روابط در دنیا می‌تواند رابطه بین مادر و دختر باشد ، چرا که آنها می‌توانند دوستان خوبی برای هم باشند و عاشقانه همدیگر را دوست بدارند اما این رابطه نیاز به کار و تقویت دارد، همینطوری شدنی نیست، صبر و حوصله می‌طلبد و میل و رغبت هر دو طرف.

طبق تحقیقات روان شناسی رابطه دختر و مادر از تأثیرگذارترین روابط در تمام زندگی یک نفر می‌إتواند باشد و اتفاقا روابط همسرانه دختران در آینده را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. مادری ممکن است سوال کند که چطور بفهمد دخترش چه نیازهایی دارد و چه شخصیتی است؟ بشول در این رابطه می‌گوید: مادران می توانند توجه کنند که دخترانشان درونگرا هستند یا برونگرا، به چه چیزهایی علاقه دارند، دروس مورد علاقه شان چیست، چه نوع لباس هایی را می پسندند، چه نوع دوست هایی را می‌پسندند و آیا کمرو و خجالتی اند یا اجتماعی اند؟ 

این را مخصوص دختران هم می‌گوییم که یک ارتباط خوب مادر ـ دختری در هر سنی نیاز به حفظ احترام دارد، اگر احترام حفظ شود، صمیمت هم ایجاد می شود. مادران هم نیاز دارند که درک شوند و مورد توجه قرار بگیرند و این امر باید از سوی دختران توجه شود.

بشول می‌گوید: «اگر می‌خواهید بفهمید که با مادر یا دختران صمیمی هستید، ببینید راز دلش را به شما می گوید یا خیر. هر چند تفاوت نسل ها در درک انسان ها وجود دارد اما وقتی صمیمیت وجود داشته باشد، خانواده با هم همدلی می کنند و به درک نیازهای هم می رسند. به هرحال مادران اقتدار طلب هم عطوفت مادری دارند منتها باید به یک تعادل بین عواطف و تسلط بر خانواده برسند. عموم مادران اقتدارطلب نمی توانند دخترانشان را جذب کنند و عموما این دست دختران جذب پدرانشان می شوند. در این راستا این نوع مادران باید تفکرشان را تغییر بدهند و به جای اقتدارطلبی، واقع بینی را جایگزین کنند و مواضع خودخواهانه خود را تعدیل کنند.»

برای هم وقت بگذارید

هم دختران و هم مادران برای صمیمت بیشتر بهتر است با هم وقت بگذرانند. یک روزهایی در هفته یا ساعت هایی را برای هم وقت بگذارید تا لحظات شیرینی خلق کنید حتی خوردن یک چای صمیمی و تنها و از هر دری صحبت کردن با هم لذت بخش است.

بدانید مادر یا دخترتان از چه چیزی خوشش می آید

درباره این موضوع صحبت کردیم که نیازهای هم را دانستن و فعالیت های یکدیگر را احترام گذاشتن و دانستن در نوع رابطه خیلی موثر است. اگر فرزندتان اهل مطالعه است، او را تشویق کنید گاهی با هم کتاب بخوانید یا تلویزیون ببنید به او برای علایقش طعنه نزنید یا تهدیدش نکنید که اگر مثلا به کوهنوردی برود، او را در خانه راه نمی دهید یا اینکه دوستش ندارید، سعی کنید شما هم علایق طرف مقابلتان را امتحان کنید.

خرید کردن یکی از علایق زنانه است که مادر دخترها را می تواند به هم نزدیک کند. گاه دیده می شود که در خانواده هایی مادر یا دخترها اصلا نمی‌دانند طرف مقابلشان چه چیز دوست دارد و از چه نوع لباسی خوشش می آید این یعنی هیچوقت با هم خرید نرفته اند حتی دختر یا مادرتان را مشاور لباس خریدنتان قرار دهید و از سلیقه اش تعریف کنید البته اجازه هم دهید که به سبک خودش پیش برود و سلیقه تان را تحمیل نکنید  و نگویید حتما این را بخر، فقط این بتو می آید. اجازه دهید انتخاب کند.

بدون خرید هم گزینه های زیادی مثل یک پارک، رستوران، موزه، دریا ، آشپزی یا هر چیز دیگری برای انجام یک کار مشترک با هم وجود دارد.

به او ثابت کنید که دوستش دارید

نشان دادن علاقه و دوست داشتن مهمترین کاری است که می توان انجام داد، همه این کارهای کوچکی که به آن اشاره کردیم نشان می دهد که برای فرزند یا مادرتان ارزش قائل هستید و به او علاقه دارید اما درباره احساساتتان مستقیم هم صحبت کنید، برای مادر و فرزند مهم است با هم صحبت کنند. گاهی به او بگویید که نیاز دارید با او صحبت کنید و او به حرف هایتان گوش دهد. در مقابل شما هم به حرف های او گوش دهید. چه ایرادی دارد گاهی از هم کمک بگیرید، وقتی کارتان گره خورده، وقتی اعصابتان بهم ریخته یا هر چیز دیگری که شما را  ناراحت می کند ونیاز دارید که مورد شنیدن قرار بگیرید یا به شما کمک شود.

و در نهایت مهمترین کار این است که برای هم دلگرمی و انگیزه بخش باشید، همدیگر را تشویق کنید و به هم افتخار کنید و از جملات منفی نسبت به هم استفاده نکنید. از هم تعریف کنید  و موفقیت های هم را تشویق کنید و جشن بگیرید.

در دوره بلوغ بهتر است که مادران از مقایسه فرزندشان با دیگر دختران پرهیز کنند، همدیگر را تحقیر نکنند، کنترل بیش از حد و وسواس گونه نسبت به دخترشان نداشته باشند، به او مسئولیت واگذار کنند و فضای خانه را امن و پر از آرامش کنند.

بشول در پایان عنوان کرد: بانوان پس از مادر شدن باید دقت کنند که دیگر یک طرفه به مسائل نگاه نکنند، دیدگاه فرزند خود را درک کنند و او را تحسین کنند سعی کنند فردی با اعتماد به نفس تربیت کنند تا اضطراب کمتری در جامعه داشته باشد و حس ارزشمندی خود را حفظ کند و ثابت قدم باشد و در نهایت مادرانی که نمی توانند این روابط را با وجود همه مباحث مطرح شده بهبود بدهند، می توانند به یک مشاور خوب مراجعه کنند.