دولت رئیسی به‌عنوان یک دولت اصول‌گرا شناخته می‌شود که البته می‌توان از آن به‌عنوان دولت سهامی از نحله‌های مختلف جریان راست نیز نام برد، از محافظه‌کاران سنتی جریان اصول‌گرایی تا جبهه پایداری که در عرصه سیاست به‌عنوان جریان تندروی راست‌گرا شناخته می‌شود.
پس از غائله مهسا امینی و تحرکات دانشجویان در آن ایام و کنشگری برخی از اساتید در جهت حمایت از جنبش زن زندگی آزادی، قابل‌پیش‌بینی بود که روزهای پرتلاطم‌تری در راه است. اساساً جریان راست سیاسی چه در ایران و چه جهان خیلی اهل بی‌خیال شدن و فراموش‌کردن نیستند، بالاخره حالا نوبت دولت و حاکمیت یکپارچه است و به‌قول‌معروف هر های یک هوی دارد!
دولت اصول‌گرا هر چقدر دوآتشه عمل کند هنوز از چپ‌های خط امامی اول انقلاب ده هیچ عقب است! برویم به سال‌های ابتدای انقلاب که محمدعلی نجفی، به‌عنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی، از وضعیت انقلاب‌فرهنگی و تصفیه‌ها خیلی راضی نبود. او در قسمتی از مصاحبه خود با هفته‌نامه اطلاعات هفتگی چنین می‌گوید:
«دررابطه‌با مسئله اول بعد از انقلاب تاکنون تحولاتی لااقل در حد وابستگان رده اول رژیم گذشته و همچنین افرادی که به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانستند خودشان را با انقلاب اسلامی تطبیق بدهند انجام‌گرفته و پاک‌سازی‌هایی شده و همین‌طور همراه با روند تکاملی انقلاب و خلوص روزافزونی که انقلاب به دست آورده و تغییراتی هم که در حد جابه‌جایی افراد و تغییر مسئولین رده‌بالا صورت‌گرفته، منتهی این یک کار نهایی نخواهد بود و مسلماً باید همراه با جریان انقلابی و اسلامی شدن وزارتخانه، لازم است در افراد و مسئولین امر نیز دگرگونی‌های لازم صورت پذیرد؛ اعم از آنهایی که لازم است به‌عنوان بازسازی با آنها برخورد بشود و کسانی که لازم است ارشاد بشوند.» (اطلاعات هفتگی 16/10/1360) محمدعلی نجفی به تصفیه‌های انجام شده اکتفا نکرده و وعده می‌دهد که باید کارهای نهایی بیشتری انجام شود.
جناح چپ به‌عنوان مسئولین دهه شصت به‌درستی به دنبال تصفیه دانشگاه‌ها از عناصر منحرف و طاغوتی ضدانقلاب بودند؛ زیرا دانشگاه محل تربیت نسل جوان و آینده‌ساز یک کشور است و استاد فاسد می‌توانست جوانان زیادی را منحرف نماید و در بزنگاه ضربه قابل‌توجهی به پیکره جامعه و حاکمیت وارد سازد، البته آنها صرفاً به تصفیه دانشگاه‌ها که این ایام صحبتش است اکتفا نکرده‌اند و به دنبال پاکسازی ادارات و ارتش نیز بودند؛ دراین‌رابطه حجت‌الاسلام خوئینی‌ها در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات بانوان می‌گوید: «مجلس قبل از هر چیز باید یک طرح جامعی برای تصفیه ادارات فکر بکند و در مرحله دوم با ارائه طرح جامع تمام امکانات را برای احیای کشاورزی و دامداری و روستاها بسیج کنیم» (اطلاعات بانوان 21/5/1359) از منظر حجت‌الاسلام خوئینی‌ها تصفیه ادارات حتی از احیای کشاورزی مهم‌تر عنوان شده است و وی توصیه‌اش به مجلس این است که این مسئله در اولویت کاری مجلس قرار گیرد که نشان از اهمیت موضوع در آن زمان است.
علی‌رغم اینکه خطر استحاله فکری نسل جوان مخصوصاً دانشجویان همواره وجود داشته و جناح چپ در آن زمان به‌درستی به دنبال پاکسازی دانشگاه‌ها و ادارات بوده لکن گویا آن زمان تصفیه خوب بوده؛ اما در عصر کنونی تصفیه بد و مورد نکوهش است!
فارغ از این استانداردهای دوگانه‌ای که همواره در دیدگاه جریان چپ دیده می‌شود، اصل پاکسازی و تصفیه دانشگاه‌ها اصلی عقلایی و مورد قبول جوامع بشری و حاکمیت‌ها است. برای مثال در ایالات متحده آمریکا انتقاد از یهود و صهیونیست در فضای آکادمیک می‌تواند پرهزینه باشد و منجر به اخراج اساتید شود، در سال 2010 مجله این دیز تایمز اعلام کرد:
«دان واگنر مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه نورث پارک و فعال حقوق بشر در امور فلسطین که دارای محبوبیت چشمگیری در میان دانشجویان بود، بعد از 15 سال تدریس به علت بیان دیدگاه‌های صریحش در مورد فلسطین از این دانشگاه اخراج شد.» (https://irna.ir/x3pBrj)
یا در سال 2021 روزنامه صهیونیستی جروزالم پست نوشت: «یک استاد دانشگاه هاروارد در آمریکا به علت حمایت از فلسطینی‌ها کرسی استادی این دانشگاه را از دست داد.» کورنل وست یک محقق برجسته و فعال ترقی‌خواه در نامه‌ای که روز دوشنبه در توییتر منتشر شد، استعفای خود از دانشگاه هاروارد را اعلام و این دانشگاه را «منحط» توصیف کرد. وی نوشت: «به علت حمایت از فلسطینی‌ها و مخالفت با اسرائیل از حق استادی دائم در دانشگاه هاروارد محروم شده است.» (https://www.iribnews.ir/00DHPz)
هیچ حکومتی اجازه نمی‌دهد ارزش‌هایش دچار تزلزل شده و به خطر بیفتد، فلذا دست به پاکسازی و تصفیه زده و به‌زعم خود از آرمان و ایدئولوژی خود دفاع می‌کند، حتی در دموکراسی مورد قبول غربی‌ها یعنی رژیم جعلی صهیونیست نیز این گونه تصفیه‌ها صورت می‌گیرد؛ به گزارش خبرگزاری فارس در تاریخ 13-4-1389 از روزنامه عبري زبان "يديعوت آحارونوت"، كلاس درس داروشناسي باليني پروفسور "يروهام ليويت" در دانشگاه "بن گورين" به دليل انتقاد از روابط همجنس‌بازي تعطيل شد و اين مدرس دانشگاه از تدريس در دانشگاه بركنار شد.
بر اساس اين گزارش، اين مدرس دانشگاه در پاسخ به سؤال يكي از دانشجويان مبني بر حالات روحي فرزندان همجنس‌بازان گفت: «همجنس‌بازي یك مريضي رواني است و اختلالات بسياري را براي فرزند يك زوج همجنس‌باز به بار مي‌آورد و مهترين مشكل فرزند همجنس‌بازان، عدم بهره‌مندي از يك خانواده سالم است.» دانشجويان همجنس‌باز به دليل عصبانيت از اظهارات اين استاد، به مديريت دانشگاه بن‌گورين شكايت كرده و مسئولین دانشگاه نيز با تعطيلي كلاس درس، ليويت را از تدريس در دانشگاه بركنار كردند. ليويت در مصاحبه با اين روزنامه گفت: «براي من بركناري از تدريس در دانشگاه قابل‌پذیرش و قابل‌فهم نيست.»
همة اینها حکایت از آن دارد که جوامع غربی و مدعیان آزادی بیان کوچک‌ترین انتقادات را برخلاف ایده‌ها و ارزش‌های خود برنمی‌تابند و برخوردهای قاطعی می‌کنند که نشان از لزوم و اهمیت حفاظت از مناسبات فرهنگی جامعه را دارد.