شکست راهبرد ۱۰۶ ساله؛ چرا تل آویو رو به زوال است؟ + نقشه
جنگ جهانی اول کلید فلسطین را در اختیار صهیونیسم قرار داد و جنگ جهانی دوم بهانه تاسیس رژیم صهیونیستی. رهبر انقلاب در همین رابطه فرمودند: « اشغال این سرزمین براساس یک طرح چندجانبه، پیچیده و با هدف جلوگیری از اتّحاد و پیوستگی مسلمانان و پیشگیری از تأسیس مجدّد حکومتهای قدرتمند مسلمان بود. دلایلی در دست است که نشان میدهد صهیونیستها با نازیهای آلمان روابط نزدیک داشتند و ارائه آمارهای اغراقآمیز از کشتار یهودیان، خود وسیلهای برای جلب ترحّم افکار عمومی و زمینهسازی برای اشغال فلسطین و توجیه جنایات صهیونیستها بوده است.» (کنفرانس بینالمللی حمایت از انتفاضه فلسطین ۱۳۸۰/۰۲/۰۴)
فلسطین در روز نهم آبان ۱۲۹۶ شمسی به اشغال امپراتوری وقت انگلیس در آمد. راهبرد اولیه و اصلی رژیم بریتانیا و جریان صهیونیسم در موضوع فلسطین مبتنی بر کوچ اجباری فلسطینیها و تزریق صهیونیستهای جهان به اراضی اِشغالی بود.
جمعیت یهودیان مقیم فلسطین تا قبل از اشغال ۶% بود. این جمعیت حداقلی عمدتا در سه شهر حیفا، یافا و بیتالمقدس ساکن بودند. اشغال فلسطین توسط انگلیس موجب شد که جمعیت قوم صهیونیست از ۶% سال ۱۹۱۸ میلادی به ۳۳% در سال ۱۹۴۷ میلادی برسد. در مجموع ۳۷۶۴۱۵ یهودی (عمدتاً از اروپا) بین سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶ میلادی وارد فلسطین شدند.[1]
اشغال فلسطین توسط انگلیس روز ۱۴ مه ۱۹۴۸ میلادی به پایان رسید و اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی آغاز شد. این روز به عنوان «روز نکبت» نامگذاری شده است. نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی تا سال ۱۹۵۰ میلادی (۱۳۲۹ شمسی)، حداقل ۷۵۰ هزار فلسطینی را آواره و آماری بالغ بر ۷۸% از فلسطین تاریخی را به اشغال خود درآوردند. رژیم صهیونیستی در جریان جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ میلادی نیز تمام فلسطین تاریخی را اشغال و ۳۰۰ هزار فلسطینی دیگر را آواره کردند. [2]
اکنون جمعیت مردم فلسطین چند نفر است؟
جریان صهیونیست طی ۱۰۶ سال گذشته همواره درصدد تغییر دموگرافی داخل اراضی اشغالی بود و در همین راستا، فلسطینیها را آواره کرده است. فقط آماری بالغ بر ۵۳۰ نقطه از قریههای فلسطینی نابود شدند و ساکنان آن در کمپهای داخل فلسطین و ایضاً کشورهای عربی مقیم شدند.
اکنون کل جمعیت مردم فلسطین در جهان بالغ بر ۱۳ میلیون نفر است.
سه میلیون (۳/۰۰۰/۰۰۰) نفر در کرانه باختری، بیش از ۲ میلیون (۲/۰۰۰/۰۰۰) نفر در غزه، یک میلیون و نهصد هزار نفر (۱/۹۰۰/۰۰۰) در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ میلادی، پنج میلیون و ششصد هزار (۵/۶۰۰/۰۰۰) نفر در کشورهای عربی و هفتصد هزار (۷۰۰/۰۰۰) نفر در سایر کشورهای جهان ساکن هستند. بیش از ۱/۵ میلیون نفر از این جمعیت در ۵۸ کمپ داخل و خارج فلسطین زندگی میکنند.
بیشتر بخوانید: منظور از اراضی اشغالی ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ میلادی چیست؟
جمعیت فلسطین در جهان | منبع: الجزیره
پراکندگی کمپ آوارگان فلسطینی در منطقه | منبع: الجزیره
اکنون جمعیت مردم فلسطین و اشغالگران صهیونیست، با وجود ۱۰۶ سال اشغالگری و آواره کردن مردم فلسطین، در داخل اراضی اشغالی برابر است.[3] این زنگ خطری برای رژیم است. جمعیت دو طرف طبق آمار الجزیره در سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ شمسی) برابر با عدد ۶/۸ میلیون نفر است. این عدد در اراضی ۱۹۴۸ میلادی و بیت المقدس، ۶/۳ میلیون اشغالگر در مقابل ۱/۹ میلیون فلسطینی و در اراضی ۱۹۶۷ میلادی، ۴/۸ میلیون فلسطینی در مقابل ۴۶۰ هزار اشغالگر بود. موازنه جمعیتی به نفع فلسطین است.
جمعیت مردم فلسطین و اشغالگران فلسطین در داخل برابر شده است
یکی از پیامدهای عملیات طوفان الاقصی برای رژیم صهیونیستی تغییر موازنه وحشت در نزاع هویتی فلسطین-صهیونیست است. زین پس، اشغالگران ساکن فلسطین هر لحظه منتظر توفانی نظیر عملیات تاریخی محور مقاومت در روز ۱۵ مهر ۱۴۰۲ شمسی خواهند ماند. عدم حس امنیت در ساکنان اراضی ۱۹۴۸ میلادی (بالاخص شهرکهای اطراف غزه و همجوار با مرزهای لبنان) قطعاً موجب مهاجرت معکوس خواهد شد. مهاجرت معکوس یعنی کاهش جمعیت و این پایانی بر رژیم صهیونیستی خواهد بود.
«سعدالله زاعی» کارشناس حوزه محور مقاومت در مصاحبه با KHAMENEI.IR گفت: «براساس آمار خود رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۲ تعداد عربهای فلسطینی داخل لوزی یعنی داخل مساحت ۲۸۰۰۰ کیلومترمربعی ۴۰هزار نفر بیشتر از تعداد یهودیهاست. براساس آمار خود صهیونیستها، تعداد فلسطینیها هفتمیلیون و ۲۰۰هزار نفر هستند و جمعیت یهودی فلسطین کمتر از این عدد یعنی هفتمیلیون و ۱۶۰ هزار نفر است. وقتی اسرائیل میگوید هزار فلسطینی آمدند و این مصیبت را بر سر ارتش و سیستم اطلاعاتی اسرائیل آوردند، چطور میتواند این هفت میلیون جمعیت را مهار کند؛ جمعیتی که یک روحیه مضاعف عملیاتی پیدا کرده است؟»
رهبر انقلاب روز قدس سال ۱۴۰۰ فرمودند: «من قاطعانه میگویم: حرکت نزولی و رو به زوالِ رژیم دشمن صهیونیستی آغاز شده و وقفه نخواهد داشت. دو عامل مهم، تعیینکنندهی آینده است: اوّل ـ و مهمتر ـ تداوم مقاومت در داخل سرزمینهای فلسطین و تقویت خطّ جهاد و شهادت، و دوّم، حمایت جهانی دولتها و ملّتهای مسلمان در سراسر جهان از مجاهدان فلسطینی.»
بخشی از دستخط رهبر انقلاب اسلامی در نگارش متن سخنرانی روز قدس