«حل مسئله» در پژوهش با «موضوع محوری» متفاوت است + فیلم

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسینی زاده از پژوهشگران حوزوی در نشست صمیمی معاون پژوهش حوزه های علمیه با جمعی از پژوهشگران حوزوی، با اشاره به دیدگاه رهبر معظم انقلاب در خصوص امر جهاد اظهار داشت: بنابر نظر مقام‌معظم‌رهبری معیار نخبگی «حل مسأله» است که این تأکید ریشه در دیدگاه ایشان در باب جهاد دارد. حضرت‌آقا جهاد را کار پرتلاش، پرزحمت و پرحجم نمی‌دانند بلکه به کاری که با تلاش انجام گیرد و خلأ و نیاز اولویت‌داری را حل نماید از نظر ایشان «جهاد» است.

وی با بیان اینکه محوریت «حل مساله» با «موضوع محوری» در پژوهش قدری متفاوت است، بیان داشت: در تاریخ فقه شیعه بوده است مواردی که موضوع واحدی صدها سال محل بحث علما قرار گیرد و هر پژوهشگری یک مدل حل مسأله ذیل آن موضوع ارائه کند. سیر تطور «اصول فقه» مویّد این روش است؛ چرا که هزارسال علمای اصولی پیرامون موضوعات مشترک بحث کرده‌اند و مدل‌های مختلفی را برای «حل مسأله فقهی» ارائه کردند.

حجت الاسلام حسینی زاده با اشاره به عدم تغییر برخی از موضوعات از شیخ طوسی تا معاصرینی، چون امام خمینی، افزود: اما شیوه حل‌مسأله‌ فقهی متحول شد و موضوعات هم به تبع محتوا تغییر یافت. این رویکرد با رویکرد «موضوع محوری» فعلی متفاوت است زیرا در حال حاضر پژوهشی پذیرفته می‌شود که موضوع جدیدی داشته باشد. رویکرد فعلی عرضی به پژوهش می‌نگرد و به دنبال کشف جزیره‌های جدید است در حالی که حل مسأله تنها با تراکم اندیشه‌‌ها بر موضوع واحد محقق می‌شود.

وی در ادامه اضافه کرد: نهاد متولی پژوهش باید با همکاری حاکمیت خلاءهای نظری مرحله اجرا را شناسایی کرده و به پژوهشگران عرضه کند و یا حداقل بستر را برای ورود پژوهشگر به نهادهای حاکمیتی هموار کند تا خود او با مشکلات رودررو شود. پس از انجام پژوهش توسط پژوهشگر نهاد پژوهشی، این پژوهش را خریداری کند.

این پژوهشگری حوزوی در ادامه تصریح کرد: محتوای پژوهشی میوه و سبزی نیست تا در تره‌بار عرضه شود و مردم به‌تبع «میل‌ به‌ خوردن» به سمت مصرف آن بروند. تحقیق پژوهشی نیاز به معرفی و تبیین دارد تا آن غباری که روی «میل به مطالعه»  را گرفته، برطرف شود و احساس نیاز به مطالعه درون انسان‌ها روشن شود.

وی با بیان اینکه احساس می شود حوزه هنوز خود را بیرون از حاکمیت می بیند، تصریح کرد: ما درون حاکمیت هستیم و نظام باید مسائل خود را بیان کند و سپس نهاد پژوهشی حوزه از پژوهشگران مطالبه کند و با کمک آن ها مسائل را حل کند. باید مشخص شود که طبق چه چرخه ای پژوهش ها پذیرفته می شود و سپس به نهادها ارجاع داده شده و تبدیل به گفتمان می شود.