طلبهای که برای روستائیان غسالخانه ساخت تا اموات را با نیسان برای تغسیل نبرند
همه کارهای خیری که انسان در طول زندگی انجام میدهد یکطرف لذت انجام یک کار خیر ماندگار در محرومترین منطقه، یک طرف. از قدیم گفتهاند در سرزمین مسلمین جنازهای روی زمین نمیماند اما گاه برای اینکه همین اتفاق نیفتد باید سختیهای بسیاری را به جان خرید بهخصوص وقتی منطقه زندگیات از عادیترین امکانات مثل داشتن آرامستان و غسالخانه محروم است و ناچاری برای دفن اموات کیلومترها راه را طی کنی.
لذتبخشترین خاطره سالهای تبلیغ
طلبه جوانی که برای تبلیغ راهی این روستا شده بود، با کمک مردم و خیرین، زمینی را خریداری کرد و غسالخانه و قبرستان راهاندازی کرد. این طلبه حجتالاسلام رضانیا نام دارد که این اقدام را لذتبخشترین خاطره سالهای تبلیغ خود میداند. او میگوید: «این ماجرا به زمانی برمیگردد که در روستایی محروم در شهرستان خانببین گلستان که غسالخانه و آرامستان نداشت، مشغول امر تبلیغ شدم. مردم در این روستا مجبور بودند، برای دفن اموات خود ۱۵ کیلومتر مسیر را در گرما و سرما یا زمان بارش برف و باران با نیسان حمل کنند تا تغسیل و آماده دفن شود. با کمک مردم غسالخانه را راه انداختیم. هنوز هم وقتی به آن منطقه سرکشی میکنم، مردم برای این کار خیر خوشحال هستند. اهالی میگویند خدا پدرت را بیامرزد. کاری کردی برای ما که کارمان آسان شد. این رضایت مردم در چهرههایشان مشهود است و همین برای من لذتبخش و آرامبخش است. انجام اینکار واقعا برایم لذتی غیرقابل وصف داشت.»
حجتالاسلام رضانیا ارتباط نزدیکی با مردم محله برقرار میکرد و در کارها با آنان همراه بود
۱۹ سال کار تبلیغی در روستاها
حجت الاسلام غلامرضا رضانیا متولد سال ۱۳۵۳ و اهل شهرستان بابل مازندران. دارای مدرک سطح دو حوزه علمیه است که ۱۰ سالی میشود در مسجد حضرت صاحب الزمان(عج) مزرعه کتول شهرستان علیآباد گلستان فعال است. او از سال ۷۸ فعالیت تبلیغی خود را آغاز کرد و اکنون ۱۹ سال است که به عنوان روحانی مستقر به فعالیت تبلیغی مشغول است. او برای به سرانجام رساندن رسالت تبلیغی خود، به برگزاری نشست بصیرتی برای جوانان میپردازد و نکتهها و پیامهای قرآنی را به آنان منتقل میکند. در جمعه شبها، نکتهها و پیامهای امیر المومنین(ع) در نهج البلاغه را برای نمازگزاران بیان میکند. این طلبه دغدغهمند برای ارتباطگیری با جوانان، به مدارس هم سرکشی دارد و به تبلیغ در این مکانهای آموزشی میپردازد.
کمک به نیازمندان از محل صدقات و زکات
او از نیازمندان هیچ گاه غافل نبوده و همواره دستگیری از آنان را در دستور کار قرار داده است. او سعی کرده فعالیتهای خود در این زمینه را هدفمند کند. رضانیا میگوید: «یک مرکز نیکوکاری را در مسجد محله راهاندازی کردیم و افراد نیازمند و بیبضاعت را تحت پوشش قرار میدهیم. با کمک های خیرین روستا، صدقات و زکات از آنان دستگیری میکنیم.»
در دوران کرونا ۵ مرحله بسته معیشتی میان نیازمندان توزیع شد
اشتغالزایی برای ۱۰ روستایی با زنبورداری
حاج آقا رضانیا قبل از شیوع ویروس منحوس کرونا با کمک کمیته امداد و دوستانش، کلاسهای زنبورداری را با هدف اشتغالزایی برگزار میکرد و از متخصصانی که در کار پرورش زنبورعسل یا دامداری یا پرورش ماهی فعال هستند، دعوت میکرد تا به آموزش مردم بپردازند. ۱۰ نفر از آموزش دیدگان این دورهها بعد از این کلاسها و دریافت آموزشهای لازم وام اشتغال دریافت کردند و برای خود پرورش ماهی و پرورش زنبور عسل راه اندازی کردند.
۲ دختر با کمک مسجد راهی خانه بخت شدند
مرکز نیکوکاری مسجد صاحب الزمان(عج) حدوداً سال ۹۶ راه اندازی شد که در دو سال کرونا با همه مشکلاتی که وجود داشت، توانست خدمات بسیاری را به مردم ارائه دهد. تهیه سبد کالا با همت مرکز نیکوکاری و معتمدین و مردم در ۵ مرحله انجام شد که کمک شایانی به افراد آسیب دیده از کرونا کرد. این امام محله میگوید: «برای جوانان بی بضاعت با کمک خیرین جهیزیه تهیه میکنیم. الحمدلله توانستیم در این مدت، دو سری جهیزیه برای جوانان کم برخوردار آماده و آنان را راهی خانه بخت کنیم.»
حاج آقا رضانیا برای جلوگیری از ترک تحصیلی دانش آموزان به تهیه لوازم التحریر و اقلام مورد نیاز آموزشی برای آنان هم مشغول است. او حتی در طول سالهای تبلیغی خود علاوه بر ساخت سابقه غسالخانه و آرامستان، ۲ مدرسه و یک مسجد هم ساخته است.
حجتالاسلام رضانیا میگوید کار طلبه فقط بیان مسائل شرعی نیست
در حد توان برای دنیای مردم هم تلاش میکنم
هر انسانی برای خیررسانی خود به دیگران دلیل و هدفی دارد که این روحانی تلاشگر نیز در راستای هدف خود میگوید: «نگاه من تبلیغی است. بنای کار یک روحانی فقط این نیست که مسئله شرعی بیان کند اینکار اگرچه یکی از اولویتهاست اما باید در کنارش، هرکاری که برای سهولت زندگی مردم از او برمیآید انجام دهد و دغدغه مردم را داشته باشد. رسالت من هم این است که برای دنیای مردم هم در حدتوان کاری انجام دهم.»