وحدت حوزه و دانشگاه باید در پژوهش های حوزه علمیه نمود یابد
به گزارش خبرگزاری رسا در خراسان رضوی، حجت الاسلام محمدصادق رجائی خراسانی، مدیر پژوهش و توسعه علمی حوزه علمیه خراسان ضمن گرامیداشت هفته پژوهش و سالروز وحدت حوزه و دانشگاه، به تبیین اهمیت پژوهش پرداخت و گفت: سبقه پژوهش در حوزه علمیه خراسان و حتی کلان تر از آن در ساحت علم، سابقه و پیشینه دیرینهای است؛ در تاریخ مغول ها و پیش از آن حتی قبل از اسلام نیز کسان دیگری حمله کردند و به آثار علمی آسیب زدند اما تمدن ایران پویا بود و برجای ماند.
وی ضمن اشاره به روند توسعه و پیشرفت علم در تمدن ایران، تصریح کرد: با توسعه بسترهای علمی در این سرزمین، نورانیت در مجموعه کشور توسعه یافت و روحیه حق گرایی، حق پذیری و دوستدار علم بودن سبب شد تا این سرزمین از سرچشمه نور و معنویت بتواند هر روز بیش از گذشته بهره ببرد.
مدیر پژوهش و توسعه علمی حوزه علمیه خراسان با بیان این که رویکردها در طول زمان به سمت شریعت گرایی و فقه مداری سوق داده شده است، به تبیین ریشه های وحدت حوزه و دانشگاه پرداخت و با بیان این که عده زیادی در طول تاریخ تلاش نمودند تا در برابر عصر طلایی اسلام بایستند و جریان نور را متوقف کنند افزود: عصر طلایی اسلام که در سده چهارم تا نیمه سده پنجم و استیلای غزالی بر نظامیه ها ادامه داشته است همراه بوده است با ظهور دانشمندان و اندیشمندان فراوان مسلمان که بسیاری از ایشان مانند ابن سینا، ابوریحان بیرونی، زکریای رازی جملگی از تمدن ایران اسلامی بودند و اگر نبود اندیشه غزالی مبنی بر تنافی علوم دینی با علومی که به ظاهر مربوط به دنیاست، این عصر طلایی ادامه مییافت؛ غزالی را شاید بتوان اولین کسی دانست که بین حوزه علمیه و دانش های روز فاصله انداخت و این اتحاد را از بین برد؛ با این حال این جریان علم ادامه یافت و هر روز بیش از گذشته جلوه نمود، این رشد علمی در ایران نه تنها متوقف نگردید، بلکه روز به روز توسعه بیشتری یافت تا در انقلاب اسلامی که به واقع، انفجارنور بود تلالو یافت و هرچه که از انقلاب میگذارد مشاهده میکنیم که مجدداً علوم دینی و علومی که در ظاهر مرتبط به دنیاست به یکدیگر نزدیک تر میشوند و این نوید بخش ظهور عصر طلایی جدیدی است که ان شاء الله در آینده نزدیک شاهد آن خواهیم بود.
وی در راستای ارزشگذاری بروندادهای پژوهشی حوزه علمیه و تأثیر آن در جامعه علمی افزود: این انگاره های معارفی حاصل از تحقیقات بنیادی در ساحت علوم انسانی اسلامی است که دانشمندان مسلمان ایران اسلامی را برخلاف بسیاری از دانشمندان سایر کشورها به جای ساخت بمب، به ساخت رادیو دارو و درمان هسته ای و به جای ساخت ویروس و ایجاد بیماری های فراگیر به ساخت واکسن و درمان آن بیماری ها واداشته است.
حجت الاسلام رجائی خراسانی نزدیکی حوزه و دانشگاه را به مثابه نزدیکی پژوهش های علمی این دو نهاد کهن دانست و با بیان این که در راستای این همسویی، یکی ازمهم ترین ارکان علمی و پژوهشی در کشور حوزه های علمیه هستند، عنوان کرد: رویکرد پژوهشی حوزه علمیه خراسان در ابعاد کمی و کیفی، ناظر به مطالعات علمی دقیق و متقن بوده و تحقیقات بنیادی و توسعه ای خوبی انجام می شود.
وی پژوهشگر را انسانی دانست که مجدانه در جستجوی مشکلات و یافتن راه حل های کاربردی برای آن هاست و در ادامه و در تعریف پژوهشگر حوزوی افزود: پژوهشگر حوزوی از مواجه با مشکلات نمیهراسد بلکه مشکلات را رصد میکند و تلاش میکند در فرایندی روشمند مشکلات یافته را به مسائل خرد تبدیل کرده و از منابع معتبر، بهترین و مناسبترین پاسخ را با هدف رفع و یا دفع آن ارائه کند.
مدیر پژوهش و توسعه علمی حوزه علمیه خراسان با بیان این که پژوهش های حوزه عموما بنیادی، کتابخانه ای و در مواردی کاربردی و در صورت لوزم میدانی است، عنوان کرد: حوزه های علمیه در خط مقدم علوم انسانی اسلامی در حال مواجهه با چالش ها هستند و از این جهت حوزه در خط مقدم مواجه با مشکلات علمی در این ساحت و طی فرایند پژوهش روشمند و تولید علم روز است.
حجت الاسلام رجائی خراسانی با اشاره به ضرورت پژوهش کاربردی در توسعه علمی و توجه به علوم روز در ساحتهای دیگر، تصریح کرد: بروندادهای علمی علاوه بر آنکه می بایست ناظر به ابداعات و دستاوردهای جدید باشد، باید با انگاره های دینی نیز آمیخته شده و فرایند فکری آن آمیخته با دانش حوزوی به جامعه ارائه گردد؛ در این صورت است که میتوان دستاوردهای علمی را منشاء تحکیم و تعالی تمدن ایران اسلامی دانست.
وی ضمن گرامیداشت سالروز شهادت آیت الله دکتر مفتح و روز وحدت و دانشگاه این روز را منشا آن دانست تا در پی یک وحدت شایسته، خروجی های ارزشمندی به جامعه اسلامی ارائه گردند و اظهار کرد: معیار بر پژوهش های دوسویه حوزه و دانشگاه، پرورش نیروهای مستعد و توانمندی همچون شهید بهشتی، آیت الله دکتر مفتح، دکتر باهنر و کسانی است که در عرصه خدمت به جامعه درخشیدند و نام خوش به جای گذاشتند.