فقیه تراز از منظر رهبر معظم انقلاب

به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در خرداد 1387 به کنگره‌ی بزرگداشت علامه سیدموسی صدر پیامی صادر کردند که در سایه تمجید از آیت الله سید موسی صدر سیمایی از فقیه تراز و کارآمد است. نشر اوصاف و چگونگی‌های آیت‌الله موسی صدر از زبان حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای علاوه بر تمجید و تکریم این دسته از فقها، بیشتر به ذکر شاخصه‌ها و خصوصیات فقهای تراز تأکید دارد. فقهایی که نیاز به آن‌ها در این روز‌ها بیش از پیش احساس می‌شود. 

 

متن پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

گرامیداشت عالم فرزانه و اندیشمند پیشرو، علاّمه سیدموسی صدر که اکنون به همت شما حضار محترم صورت می‌گیرد، اقدامی پسندیده و دیرهنگام است که شاید بتواند قدردانی و سپاس به‌جایی محسوب شود از بخشی از خدمات بزرگی که آن عالم مبتکر و پرنشاط در مدتی نزدیک به بیست سال در صحنه‌ی اجتماعی و سیاسی لبنان به شیعه و به لبنان تقدیم کرد.

 

وحدت و هویت‌بخشیدن به شیعه‌ی لبنان و ایجاد هم‌زیستی و احترام متقابل میان پیروان ادیان و طوائف سیاسی در آن کشور از سویی و صراحت در معرفی رژیم غاصب صهیونیست به‌عنوان «شرّ مطلق» و اعلام حرمت همکاری با آن از سوی دیگر و بالاخره ابراز ارادت و صمیمت نسبت به رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، چه در عرصه‌ی فرهنگی و نوشتاری و چه با همکاری با عناصر مبارز ایرانی در مدتی طولانی، از این عالم بزرگوار که فرزند حوزه‌ی علمیه‌ی قم و بازمانده‌ی یکی از خاندان‌های بزرگ علمی در جهان تشیع است، شخصیتی همه‌جانبه پدید آورده بود و چنین بود که امام راحل بزرگوار ما دلبستگی و تکریم خود به این شخصیت معزّز را از اوائل پیروزی انقلاب با بیانات گوناگون ابراز داشتند.

 

یقیناً محروم‌شدن صحنه‌ی لبنان از حضور چنین عنصر ممتاز و ارزشمندی، یک خسارت بزرگ بوده و هست که متأسفانه عکس‌العمل مناسب خود را از سوی مدعیان طرفداری از حقوق بشر دریافت نکرده و امیدواریم بیخبری‌ها در این قضیه با همت صاحبان همت و مسؤولیت، پایان یابد.

 

و السلام علیکم و رحمةالله و برکاته

سیّدعلی خامنه‌ای        

(13۷۸/۳/۸)              

 

گذشته از تصریح رهبر معظم انقلاب بر نقش امام موسی صدر در همراهی با انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت که در متن پیام به آن اشاره شد، از زاویه‌ای دیگر به مشی نظری و عملی آيت‌الله موسی صدر اشاره می‌کنم که البته خصوصیتی مشترک بین فقهای تراز شیعی است و با مراتب مختلف می‌توان در فقهایی مانند حضرت آيت‌الله العظمی خامنه‌ای حفظه‌الله، آیت‌الله شهید بهشتی پیدا کرد.

 

شأن این بزرگواران به خلاف رویه‌ی غالب بین حوزویان کنونی، با وجود استحکام علمی، معنوی و شخصیتی شأن صرفاً علمی نیست، بلکه به قصد اصلاح وضع موجود شأن مصلحان اجتماعی را دارند. از اقتضائات اصلاح‌گری و مصلح‌بودن، گستردگی زبانی و داشتن زبان گسترده است. از دیگر اقتضائات آن، داشتن سعه‌ی صدر است؛ از این روی فرصت می‌دهند و میدان می‌دهند تا اشتباهات را تجربه کرد. هیچ‌گونه اصراری ندارند که جامعه باید و حتماً نظر اینان را بپذیرد. دائماً بین جامعه بر اساس واقعیات موجود، امیدآفرینی می‌کنند.

 

لازمه‌ی دیگر، داشتن نگرش وسیع و وسعت در بینش و نگرش است. شاهدی بر این مدعا به عنوان یک نمونه، مواجهه عالمانه و مصلحانه با دکتر شریعتی است. این بزرگواران بر اساس واقع‌بینی، مبتنی بر مقدورات و ظرفیت‌های موجود، اقدام می‌کنند. اینان مطلق‌گرا و ناب‌گرا نیستند؛ بلکه هم‌گرا هستند. ایشان خودبسنده نیستند و از همه ظرفیت‌های موجود و تجارب بشری با رویکردی انتقادی، دست به زبده‌گزینی می‌زنند و همین سبب می‌گردد تا اثر اجتماعی ماندگاری را از خود بر جای بگذارند.