بررسی روش های تبلیغی مسیحیت تبشیری توسط پژوهشگر حوزوی

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام اسدی ضامن‌جانی از برگزیدگان جشنواره علامه حلی و نویسنده مقاله «مهندسی پیام در روش های تبلیغی مسیحیت تبشیری با تأکید بر اینستاگرام، یوتیوب و فیس بوک» امروز در آیین اختتامیه پانزدهمین جشنواره علامه حلی در مدرسه معصومیه قم گفت: الگوی تبلیغی مسیحیت تبشیری باید مورد واکاوی قرار گیرد زیرا تغییر مذهب 90درصدی در فیلیپین نشانه موفقیت این روش ها است.

 

وی ادامه داد: با مطالعه تخصصی و میدانی به این نتیجه رسیده ایم که استنادهای علمی بیشترین نقش را در توسعه فعالیت های مسیحیت تبشیری در دنیای امروز داشته است. البته منظور ما استفاده از گزاره های کارآمد است.

 

حجت الاسلام اسدی تصریح کرد: جول اوستین موفق ترین کلیسای مسیحیت تبشیری است که 70 هزار نفر هر هفته یک شنبه ها به کلیسای وی رفته و حق ورودی یک دلاری را نیز می دهند. نکته جالب این است که او به شکل مکرر از احادیث ائمه(ع) به خصوص فرازهای نهج البلاغه به عنوان داده های شخصی استفاده می کند.

 

این پژوهشگر حوزوی دومین الگوی توسعه فعالیت های مسیحیت تبشیری در فضای مجازی را رویکرد احساسی دانست و افزود: مسیحیت تبشیری از گزاره های شناختی از احساس بهره های فراوان می برد.

 

حجت الاسلام اسدی ضامن‌جانی استفاده از اقناع منطقی و احساسی را موجب تضمین بقای یک اندیشه دانست و گفت: زمانی که مسیحیت تبشیری با مخاطب سرسختی روبرو می شود، از فنون مغاطه و قالب همراهی با مخاطب استفاده می کنند.

 

وی تصریح کرد: بیشترین محتوای مسیحیت تبشیری از محتوای ویدئوی و بازی وارسازی است که. این ابزارهای ارتباطی پاشنه آشیل ما و نقطه قوت دشمن شده است.

پژوهشگر حوزوی با اشاره به نظریه مارشال مک لوهان مبنی بر اینکه رسانه پیام است، گفت: یکی از مشکلات جدی ما شیعیان عدم اهتمام به ابزارها است و عموم ابزارهایی که استفاده می کنیم متعلق به دشمن است. دشمنی که از لیتیوم بمب می سازد، تلگرام را در دست دارد. در جلسه آینده شورای عالی فضای مجازی قرار است سلطه رسانه ای دشمن در ابزارهای فناوری ارتباطی تحکیم شود و حجم اعتماد ما به سکوهای خارجی عجیب است. 

این پژوهشگر حوزوی از کاستی و ضعف تحقیقات حوزوی پیرامون رسانه و ارتباطات اظهار تأسف کرد و بر اهمیت افزایش پژوهش های ارتباطی در حوزه تأکید داشت.

وی گفت: اساسا چیزی به نام فضای مجازی نداریم و هرچه داریم، عنصر سایبر است که دال مرکزی این علم، مدیریت بشر است.