روایت اتحاد ملی مردم ایران از زبان یک دهه‌هشتادی‌

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، من یه دهه‌هشتادی‌ام. جنگ هشت ساله رو ندیدم، فقط شنیدم از پدر و مادرها، از بزرگ‌ترها که چطور با ایمان و اتحاد، کشور رو نگه داشتن، چطور دل‌هاشون شکست ناپذیر بود. اما جنگ ۱۲ روزه اخیر رو خودم حس کردم، نفس کشیدم، قلبم لرزید، و فهمیدم که رمز پیروزی همان چیزی است که همیشه ازش حرف می‌زدند: رهبری الهی و ایمان به حق.

وقتی دشمن فکر می‌کنه می‌تونه ترس رو تو دل مردم بندازه، ما می‌ایستیم. وقتی شهرها لرزید، دل‌ها محکم‌تر شد. چرا؟ چون رهبر الهی مسیر رو روشن می‌کنه، فانوس می‌شه تو دل تاریکی، چراغی که هیچ بمب و موشکی نمی‌تونه خاموشش کنه!

دیدم جوونا، بچه‌ها، مردا و زن‌ها چطور دست در دست هم دادن، کنار هم بودن و به امیدی که از رهبری الهی می‌آید اعتماد داشتن. نگاه‌ها پر از شعوره، دل‌ها پر از امید. همه می‌دونستن: این نبرد فقط جنگ نیست، این امتحان حق و باطل، این صحنه‌ایه که تاریخ می‌بینه و قضاوت می‌کنه.

نسل قبل با دست خالی، ایمان و اتحادشون جلوی دشمن وایستادن. ما نسل امروز، با همون ایمان و نور رهبری، شانه به شانه، پرچم حق رو بالاتر می‌بریم. هر بمبی که فرود میاد، هر تهدیدی که می‌خواد ترس بندازه، ما بلندتر فریاد می‌زنیم: «ما ایستاده‌ایم!»

رهبری الهی یعنی اینکه حتی وقتی تاریکی همه جا رو گرفته، دل‌ها روشن بمونه. یعنی وقتی دشمن فکر می‌کنه همه چیز دستشه، ما همچنان متحد، پرانرژی و آماده مقاومت باشیم. وقتی رهبر چراغ مسیر رو روشن می‌کنه، حتی بچه‌های دهه هشتادی مثل من می‌فهمن که سهم خودشونو تو مقاومت دارن، که می‌تونن با هر فریاد، هر قدم و هر حرکت کنار ملت باشن.

در این ۱۲ روز، من دیدم که چگونه ایمان به رهبری الهی دل‌ها رو پر از شجاعت می‌کنه، چگونه حتی کوچک‌ترین حضور مردم، بخشی از جبهه حق می‌شه. وقتی هر خونه، هر خیابون و هر میدان، با امید و اتحاد روشنه، هیچ دشمنی تاب مقابله با این انرژی انفجاری رو نداره. این یعنی پیروزی حق، حتمی و غیرقابل توقف.

برای من، نسل دهه هشتادی، این تجربه یه درس بزرگه: اگر ایمان به رهبر الهی داشته باشیم و دل‌ها متحد باشه، هیچ قدرتی نمی‌تونه ما رو شکست بده. این ایمان، این اتحاد، این هدایت الهی، نیرویی است که در دل‌ها موج می‌زنه، حتی وقتی آسمون پر از تیر و ترکش می‌شه، وقتی صداهای وحشت و تهدید همه جا رو پر کرده.

هر نسل، نقش خودش رو داره. نسل ما، نسل دهه هشتادی، امروز با دستای خالی، ولی با دل‌های پرشور و ایمان، کنار ملت، ادامه‌دهنده راه بزرگ‌ترهاست. ما یاد گرفتیم که پرچم الهی هرگز زمین نمی‌افته، چراغ هدایت هیچ‌وقت خاموش نمی‌شه، و جبهه حق همیشه زنده و پیروزه!

پس وقتی دشمن فکر می‌کنه با وحشت و تهدید می‌تونه ملت رو زمین بزنه، ما پرچم دست می‌گیریم و با فریاد می‌گیم:

«ما ایستاده‌ایم! ما با رهبری الهی و اتحادمان شکست ناپذیریم! هیچ دشمنی تاب مقابله با اراده ما رو نداره!»

تا وقتی پرچم الهی بالاست، دل‌ها نمی‌لرزه. تا وقتی دل‌ها متحد باشن، جبهه حق همیشه پیروزه.

و من، نسل دهه هشتادی، این راهو ادامه می‌دم، با هر نفس، با هر قدم، با هر فریاد، کنار ملت و با ایمان کامل به رهبری الهی، چون می‌دونم: این ایمان، این اتحاد، نیرویی انفجاری است که هیچ قدرتی توان مقابله با آن را ندارد!

صبا بهلولوند