«معرفت توحیدی» پایه و اساس مدینه فاضله است

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام محمدمهدی گرجیان، عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم(ع) در همایش ملی تکریم علامه حسن‌زاده آملی که در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد، بر این نکته تأکید کرد که تحقق «زیست اجتماعی الهی» بدون نفوذ عمیق «معرفت توحیدی» در جان انسان ناممکن است.

وی با اشاره به اهمیت «تعظیم شعائر الهی» و لزوم حرکت از «دانایی» به «دارایی» در مباحث معرفتی، بیان داشت: اگر جامعه تحت سایه معرفت توحیدی نباشد در «برهوت کثرت» گرفتار خواهد شد که نتیجه آن جنگ، درگیری‌ها و «بحران هویت انسانی» است.

ضرورت معرفت و قانونگذاری الهی

حجت‌الاسلام گرجیان در ادامه با استناد به کلام ابن سینا در «اشارات» مبنی بر اینکه «مردم شایسته اطاعت از قانونی هستند که خودش شایسته طاعت باشد»(استحقاق الطاعه)، وظیفه مردم را «معرفت» نسبت به قانونگذار دانست.

وی تصریح کرد: مردم باید یقین پیدا کنند که این قانونگذار، بشری نیست که به دنبال تضمین حق وتوی خود باشد. معرفت، حافظ شریعت است و عبادت نیز یادآور این معرفت است.

حجت‌الاسلام گرجیان تأکید کرد: اصلاح ساختار نظام اجتماعی و رسیدن به «مدینه فاضله»، ضمانت‌کننده سعادت اخروی است و این امر از درون فرد آغاز می‌شود.

رئیس جامعه باید مظهر جامعیت الهی باشد

عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم(ع) با تکیه بر عباراتی که از بزرگان نقل می‌شد، در باب صفات حاکم بر جامعه دینی اظهار داشت:

وی افزود: کسی که می‌خواهد جامعه‌ای را برپا کند، رئیس او باید در درجه اول اتصال به توحید الهی داشته و جامعیت اسمی (مظهر اسماء الهی) را کسب کرده باشد. از این عبارات در می‌آید که حکومت دینی بر پایه عقل، یعنی عقل نوری و قدسی استوار است؛ عقلی که انسان را به سوی هدایت کامل سوق دهد.

حجت‌الاسلام گرجیان افزود: انسانی که بر خود حاکم است و در قوای درونی خود به عنصر الهی رأی می‌دهد، می‌تواند در اجتماع نیز به عنوان «ولی» عمل کند؛ چرا که این فرد عادل است و می‌تواند انسان‌ها را از مادون به عالم بالا هدایت کند، همانند وظیفه‌ای که پیامبر اکرم(ص) به عنوان «داعی الی الله» و «سراج منیر» بر عهده داشت.

عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم(ع) در پایان، شخصیت‌هایی مانند علامه حسن‌زاده آملی را اسوه‌های ارزشمندی دانست که با حضور خود، انسان را به سوی «انسان بایسته» هدایت کرده و مانع گمراهی او در عرصه اجتماعی و فردی می‌شوند.