طلاب جهادی انصار الزهرا به یاری مردم بشاگرد شتافتند

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در روزگاری که فشارهای اقتصادی و نابرابری‌های منطقه‌ای بیش از هر زمان دیگری چهره واقعی خود را در مناطق محروم نشان می‌دهد، هر اقدام مردمی که از دل مسئولیت‌پذیری و ایمان برخیزد می‌تواند نقطه‌ای روشن در دل تاریکی‌ها باشد. رساندن لوازم گرمایشی شامل بخاری و آبگرمکن به نیازمندان شهرستان بشاگرد به همت طلاب گروه جهادی انصار الزهرا(س) از جمله همین اقدامات ارزشمند است؛ حرکتی که نه‌تنها سرمای زمستان بلکه بخشی از یخ‌زدگی ناشی از محرومیت مزمن را هدف قرار داد.

بشاگرد منطقه‌ای که نامش سال‌هاست با محرومیت، سختی معیشت و کمبود زیرساخت‌ها گره خورده، هر زمستان با چالشی فراتر از سرما روبه‌روست. در این جغرافیا سرما تنها کاهش دما نیست؛ بلکه به معنای تهدید سلامت کودکان، سالمندان و زنان، و فشار مضاعف بر خانواده‌هایی است که توان تأمین حداقل‌های زیستی را ندارند. در چنین شرایطی تأمین وسایل گرمایشی، اقدامی حیاتی و نجات‌بخش محسوب می‌شود؛ اقدامی که اگر به‌موقع و هدفمند انجام شود، می‌تواند از بسیاری آسیب‌های ثانویه پیشگیری کند.

جغرافیای محرومیت و آزمون همدلی

محرومیت در بشاگرد پدیده‌ای مقطعی یا اتفاقی نیست؛ بلکه حاصل سال‌ها انباشت کمبودها و نابرابری‌هاست. پراکندگی روستاها، صعب‌العبور بودن مسیرها، ضعف زیرساخت‌های خدماتی و محدودیت فرصت‌های شغلی، این منطقه را در زمره نقاط کمتر برخوردار کشور قرار داده است. در چنین فضایی خانواده‌ها اغلب ناچارند با حداقل امکانات حداکثر تاب‌آوری را از خود نشان دهند. زمستان اما این تاب‌آوری را به چالش می‌کشد و شکاف‌ها را عیان‌تر می‌سازد.

در بسیاری از خانه‌های بشاگرد نبود بخاری ایمن یا آبگرمکن، به معنای استفاده از وسایل غیراستاندارد، سوخت‌های پرخطر یا تحمل سرماست؛ انتخاب‌هایی که هرکدام می‌توانند پیامدهای جدی بهداشتی و حتی جانی به‌دنبال داشته باشند. از این منظر اقدام گروه جهادی انصار الزهرا(س) پاسخی به یک نیاز واقعی و فوری بود؛ نیازی که اگر نادیده گرفته می‌شد می‌توانست به بحران‌های بزرگ‌تری منجر شود.

حضور میدانی طلاب در روستاها و مناطق مختلف بشاگرد نشان داد که شناخت مسئله مقدمه حل آن است. این حضور صرفاً برای تحویل اقلام نبود؛ بلکه فرصتی برای شنیدن، دیدن و درک شرایط زندگی مردمی بود که کمتر صدایشان شنیده می‌شود. همین ارتباط بی‌واسطه کمک کرد تا توزیع لوازم گرمایشی با دقت و عدالت بیشتری انجام شود و اقلام به دست کسانی برسد که واقعاً در اولویت بودند.

پیوند دین، مسئولیت اجتماعی و عمل میدانی

نقش طلاب در این حرکت جهادی فراتر از یک اقدام خیرخواهانه معمولی است. طلبه‌ای که در میدان خدمت حاضر می‌شود در واقع قرائتی عینی و اجتماعی از دین ارائه می‌دهد؛ قرائتی که در آن، دینداری با بی‌تفاوتی نسبت به رنج مردم سازگار نیست. گروه جهادی انصار الزهرا(س) با این اقدام نشان داد که حوزه علمیه اگر با نیازهای واقعی جامعه پیوند بخورد می‌تواند یکی از مؤثرترین نهادهای اجتماعی در کاهش آلام مردم باشد.

این حضور جهادی پاسخی عملی به انتظاری است که از روحانیت وجود دارد؛ انتظاری مبنی بر اینکه دین در متن زندگی مردم جاری باشد و روحانیت در کنار مردم و همراه با آنان برای حل مسائل قدم بردارد. رساندن بخاری و آبگرمکن شاید در نگاه اول کاری ساده به نظر برسد اما وقتی از سوی طلاب و با نیت خدمت انجام می‌شود، حامل پیام روشنی است: اینکه دین تنها در سخن و درس خلاصه نمی‌شود، بلکه در عمل و خدمت معنا پیدا می‌کند.

از سوی دیگر این اقدام جلوه‌ای از مدیریت جهادی نیز هست. استفاده از ظرفیت‌های مردمی، نذورات، کمک‌های خیرین و سازمان‌دهی دقیق، نشان می‌دهد که حتی با منابع محدود هم می‌توان اثرگذاری قابل توجهی داشت. تجربه بشاگرد بار دیگر ثابت کرد که آنچه بیش از کمبود امکانات آسیب‌زاست، نبود اراده و همت است؛ و وقتی این دو فراهم شود، بسیاری از موانع کنار می‌رود.

آثار اجتماعی یک اقدام ساده

تأمین لوازم گرمایشی برای خانواده‌های نیازمند تنها به گرم شدن خانه‌ها محدود نمی‌شود. این اقدام زنجیره‌ای از آثار اجتماعی، بهداشتی و روانی مثبت را به همراه دارد. خانه‌ای که گرم است، بستر امن‌تری برای رشد کودکان فراهم می‌کند؛ کودکانی که در سرما بیش از دیگران آسیب‌پذیرند و سرما می‌تواند بر سلامت و حتی روند تحصیل آنان اثر منفی بگذارد.

دسترسی به آب گرم، بهبود بهداشت فردی و خانوادگی را به‌دنبال دارد و از بسیاری بیماری‌ها پیشگیری می‌کند. همچنین کاهش اضطراب ناشی از نبود امکانات اولیه، آرامش نسبی را به خانواده‌ها بازمی‌گرداند؛ آرامشی که در مناطق محروم، کالایی کمیاب است. از این منظر، بخاری و آبگرمکن صرفاً ابزار نیستند بلکه سرمایه‌هایی اجتماعی‌اند که کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهند.

نکته مهم دیگر اثر الگوساز این حرکت است. بازتاب درست چنین اقداماتی می‌تواند دیگر گروه‌های جهادی، نهادهای مردمی و حتی دستگاه‌های رسمی را به تحرک بیشتر وادارد. بشاگرد با همه محرومیت‌هایش می‌تواند به صحنه‌ای برای نمایش ظرفیت‌های همدلی و مشارکت تبدیل شود؛ ظرفیتی که اگر به‌درستی دیده و تقویت شود می‌تواند مسیر توسعه متوازن‌تری را رقم بزند.

در نهایت اقدام طلاب گروه جهادی انصار الزهرا(س) یادآور این حقیقت است که حل بسیاری از مسائل اجتماعی پیش از آنکه به بودجه‌های کلان نیاز داشته باشد، محتاج نگاه انسانی، اولویت‌شناسی درست و حضور صادقانه در میدان است. گرمایی که امروز به خانه‌های نیازمندان بشاگرد رسید، تنها حاصل شعله بخاری‌ها نیست؛ بلکه برآمده از دل‌هایی است که درد مردم را فهمیدند و بی‌درنگ به آن پاسخ دادند. اگر این روحیه گسترش یابدمی‌توان امیدوار بود که حتی سردترین زمستان‌ها نیز نتوانند شعله امید را خاموش کنند.