دولت از «کاهش تورم» سخن میگوید؛ کارگران از کاهش نان سفرهشان
با وجود آنکه مسئولان دولتی از کاهش نرخ تورم سخن میگویند، واقعیت زندگی اقشار مزدبگیر چشمانداز دیگری را نشان میدهد. در حالی که آمارها از تورم بیش از 50درصدی سخن میگویند، هزینههای واقعی زندگی کارگران بهگونهای افزایش یافته که قدرت خرید آنان نسبت به ده سال پیش به یکدهم کاهش یافته است.
در بازار امروز، اجاره مسکن، قیمت مواد غذایی، هزینههای درمان و آموزش دیگر هیچ تناسبی با سطح درآمد کارگران ندارد. کارگران ناچارند برای بقا از سبد مصرفی خود اقلام ضروری را حذف کنند؛ گوشت قرمز و حتی لبنیات برای بسیاری از خانوادههای کارگری به کالای لوکس تبدیل شده است.
این شرایط در حالی ادامه دارد که دولت، برخلاف واقعیت روز جامعه، از «بهبود وضعیت تورمی» سخن میگوید.
محمدجعفر قائمپناه ، معاون اجرایی رئیس جمهور در چند روز اخیردر پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا دولت مردم را رها کرده است، گفت: ابتدا باید تأکید کنم که این برداشت صحیح نیست. ممکن است چنین ذهنیتی مطرح شود، اما واقعیتهای آماری چیز دیگری را نشان میدهد.
وی افزود: زمانی که دولت کار خود را تحویل گرفت، نرخ تورم بیش از 45درصد و نزدیک به 50درصد بود. در پایان سال گذشته و پیش از وقوع جنگ، تورم به حدود 32.5 درصد کاهش یافت و در حال حاضر نیز نرخ تورم حدود 41درصد است.
معاون اجرایی رئیس جمهور با توضیح مفهوم تورم افزود: تورم به معنای افزایش سطح عمومی قیمتهاست و بر اساس یک سبد کالای استاندارد شامل حدود 310تا 340قلم کالا و خدمات از جمله خوراک، پوشاک، مسکن، بهداشت و درمان و سایر خدمات محاسبه میشود که هرکدام وزن مشخصی در محاسبه دارند.
قائمپناه ادامه داد: هرگاه نظام عرضه و تقاضا دچار اختلال شود، یعنی عرضه کاهش یابد یا تقاضا بیش از توان عرضه افزایش پیدا کند، تورم ایجاد میشود. این موضوع یک بیماری مزمن در اقتصاد کشور است.
گلپور: تورم عدد نیست، کوچک شدن سفرهی کارگران است
سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور، در گفتوگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم,در واکنش به اظهارات معاون اجرایی رئیس جمهور گفت:وقتی آقایان از کاهش نرخ تورم صحبت میکنند، شاید به جداول آماری روی کاغذ نگاه میکنند، اما اگر به سفرهی کارگران نگاهی بیندازند، خواهند دید تورم نه تنها کاهش نیافته بلکه کمر خانوادههای کارگری را خم کرده است. برای ما تورم یعنی کوچک شدن این سفره، نه درصد و عدد و فرمول.
گلپور افزود:کارگران طی سالها با تمام توان پای تولید ایستادهاند اما حاصل آن چیزی جز فشار اقتصادی و کاهش امنیت شغلی نبوده است. امروز 100 درصد کارگران نه فقط پسانداز ندارند، بلکه حتی از درمان خود صرفنظر میکنند چون هزینه دارو و خدمات درمانی از توانشان خارج شده است.
به زخم کارگران نمک میپاشند
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی با انتقاد از نوع نگاه برخی مسئولان به مسئله معیشت گفت:هر ساله با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال، همین حرفها تکرار میشود تا فضا را برای سرکوب دستمزد آماده کنند. در حالیکه کارگران با هزار مشکل زندگی میکنند و چشم به افزایش واقعی دستمزد دارند، چنین اظهاراتی فقط نمک پاشیدن به زخم دلشان است.
وی تأکید کرد:اگر تورم واقعاً کاهش یافته، پس چرا هیچکس بهبود در زندگی کارگران را احساس نمیکند؟ چرا قدرت خرید به جای افزایش، به یک دهم ده سال قبل رسیده است؟ واقعیت این است که فاصله بین درآمد و هزینهها به شکلی خطرناک رو به گسترش است و این شکاف امنیت اجتماعی را تهدید میکند.
به گزارش تسنیم, در شرایطی که آمارهای رسمی از روند نزولی تورم سخن میگویند، نشانههای عینی در جامعه چیز دیگری میگوید. سفرهی کارگران هر روز کوچکتر، کیفیت زندگی پایینتر و امید به بهبود کمتر شده است. اگر سیاستگذاران واقعاً قصد اصلاح دارند، باید از پشت میز فاصله بگیرند و واقعیت معیشت را نه در فرمولها، بلکه در خانههای بیرمق کارگران جستوجو کنند.