آیت الله سبحانی:
ایمان به قلب انسان روشنایی می‌دهد
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله سبحانی با تبیین تفاوت های مؤمنان و کافران گفت: دین مؤمنان و اعتقادات آنها قوی است، اما کافران چنین ویژگی را ندارند و بینش شان بسیار ضعیف است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید، ظهر سه شنبه، در بیستمین روز از ماه مبارک رمضان، در ادامه سلسله مباحث تفسیر قرآن کریم، که با حضور طلاب ایرانی و خارجی در مدرسه حجتیه قم برگزار شد، به تفسیر آیات بیستم و بیست و یکم سوره مبارکه حشر پرداخت.
وی با اشاره به آیه « لایستوی اصحاب النار و اصحاب الجنه، اصحاب الجنه هم الفائزون....» تصریح کرد: این آیه شریفه از دو طائفه اصحاب بهشت و دوزخ نام می برد و این دو با هم یکسان نیستند.
حضرت آیت الله سبحانی ادامه داد: اصحاب الجنه، اهل فوز و رستگاری هستند، اما اصحاب جهیم و دوزخ بدبخت و زیان کار هستند.
این مرجع تقلید ابراز داشت: قرآن کریم این نکات واضح را به ما تذکر می دهد و این موضوع به خاطر تنبه و بیداری بیشتر ما است و باید به عمق و کنه این مطالب دقت کنیم.
حضرت آیت الله سبحانی ابراز داشت: هرچند ظاهر این مطالب واضح و روشن است، اما قرآن با طرح این گونه مسائل می خواهد حقیقت علمی را بیان کند و توجه ما را به آن جلب کند.
استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم، با تبیین تفاوت های مؤمنان و کافران از منظر قرآن کریم تصریح کرد: دین مؤمن و اعتقادات او قوی است، اما کافر چنین ویژگی را ندارد و بینش او ضعیف است.
حضرت آیت الله سبحانی با بیان اینکه کفر، ظلمت قلب و روح است تصریح کرد: ایمان به قلب انسان روشنایی می دهد، بنابراین، مؤمنان از بینش بسیار واضح و روشنی برخوردارند، اما کافران فاقد این بینش هستند.
این مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: مؤمنان پشت این عالم هستی، عالم دیگری را می بینند، اما کافران از چنین درک و شعوری برخوردار نیستند و به همین امور ظاهری اکتفا می کنند.
این مرجع تقلید در ادامه، با اشاره به روایتی از پیامبر گرامی اسلام ابراز داشت: حضرت محمد(ص) می فرمایند: هر کس با حضرت علی(ع) دشمنی بورزد با من دشمنی کرده است و هر کس با من دشمنی کند، خشم خدا را متوجه خود کرده است.
این مفسر قرآن کریم، با اشاره به آیه شریفه« لو انزلنا هذالقرآن علی جبل لرایته خاشعا متصدعا...»اظهار داشت: مفسرین در تفسیر این آیه شریفه دو بیان دارند، بیان اول اینکه این مساله یک قضیه شرطیه است و معنای آیه این می شود که اگر کوه، عقل و شعور و بینش انسان را داشت و ما قرآن را بر آن نازل می کردیم، کوه با آن عظمت در برابر قرآن تسلیم می شد و فرومی ریخت.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم بیان داشت: گروهی دیگر نیز در تفسیر آیه شریفه فوق می گویند خداوند تبارک و تعالی هر موجودی را که آفریده است، به اندازه و سهم خود، آن موجود دارای عقل و شعور است.
وی با اشاره به آیه «یسبح لله ما فی السموات و الارض» افزود: جبل نیز از این قاعده مستثنی نیست، اما قرآن بر جبل نازل نشده است و الا اگر همین الان بر جبل نازل می شد، هرگز مثل انسان جاهل در برابر خدا و قرآن کریم نبود.
حضرت آیت الله سبحانی در بخش دیگری از سخنانش، با تسلیت ارتحال آیت الله احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم، یاد و خاطره این عالم ربانی را گرامی داشت و وی را از جمله دوستان خود ذکر کرد. /924/پ201/ص
ارسال نظرات