استاد حوزه علمیه:
تربیت یک اصل و مهمترین مشخصه حوزه است
خبرگزاری رسا ـ معاون آموزش و پژوهش حوزه علمیه خراسان، تربیت را مهمترین مشخصه حوزه برشمرد و گفت: استفاده ابزاری از دین که امروز در حوزه دیده می شود، حاصل عدم توجه به سیستم پرداخت طلاب در حوزه است و اینکه در تربیت تنها به کارهای کلیشه ای اکتفا کرده ایم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، ششمین گردهمایی معاونان فرهنگی تربیتی مدارس علمیه خواهران کشور امروز در مشهد ادامه یافت.
طلبه باید در مسیری قرار گیرد که صاحب نظر و تولیدکننده فکر باشد
حجت الاسلام پژمانفر، معاون آموزش و پژوهش مرکز مدیریت حوزه علمیه خراسان در این همایش در خصوص مدیریت تربیتی در حوزه ابراز داشت: در حوزه برای آموزش، جاده ای صاف و هموار وجود دارد به گونه ای که برنامه ها، اهداف و راهبردهای اموزشی و سیستم ارزیابی کاملا مشخص است لذا به راحتی می توان پیش رفت. این در حالی است که نظام طلبگی، مجموعه ای از دانش و مهارت های یک طلبه به همراه تعمیق دانش است یعنی طلبه باید در مسیری قرار گیرد که تولیدکننده فکر و صاحب نظر باشد. این مساله در گذشته حوزه وجود داشت اما اکنون متاسفانه دچار آسیب شده است. امروز ما انباشتی از اطلاعات در ذهن طلبه ایجاد می کنیم بدون اینکه خروجی مشخصی داشته باشیم.
این استاد حوزه علمیه مشهد، تربیت را مهمترین مشخصه حوزه برشمرد و گفت: متاسفانه این امر مورد عفلت واقع شده است.
وی ادامه داد: همانطور که در نظام اموزشی، نگاه سیستمی داریم در نظام تربیتی نیز باید نگاه سیستمی داشت. بسیاری از خروجی های ناخواسته امروز حوزه، حاصل مباحث پنهان نظام تربیتی آن است.
تربیت در حوزه اصل است نه فوق برنامه؛ باید فرصتی از وقت زنده طلاب در اختیار تربیت قرار گیرد
معاون آموزش و پژوهش حوزه علمیه خراسان با تأکید براینکه باید از نگاه های حداقلی عبور کرد افزود: تربیت در حوزه، اصل است نه فوق برنامه لذا باید به حقوق ان توجه کرد. استفاده ابزاری از دین که امروز در حوزه دیده می شود، حاصل عدم توجه به سیستم پرداخت طلاب در حوزه است و اینکه در تربیت تنها به کارهای کلیشه ای اکتفا کرده و هیچ گاه مشکلات این عرصه را جدی نگرفته ایم.
حجت الاسلام پژمانفر، عدم یقین به اهداف رسالت های تربیتی را از مشکلات موجود در عرصه تربیت ذکر کرد و گفت: متاسفانه مسیر حرکت تربیت در حوزه مشخص نیست. باید از کلیات به سمت تبیین اهداف، روش ها، اصول و راهکارها حرکت کرد.
وی ادامه داد: تراکم برنامه های اموزشی و قانع شدن ما بدان که نظام ظالمانه ای است، از دیگر مسائل است که فرصتی برای برنامه های فرهنگی تربیتی باقی نمی گذارد و این برنامه ها را به اردوهای جنبی و روزهای جمعه و ... محدود می کند حال آنکه باید فرصتی از وقت زنده طلاب در اخیتار تربیت قرار گیرد وگرنه با فوق برنامه به جایی نخواهیم رسید.
استاد حوزه علمیه مشهد گفت: از آسیب های عرصه تربیت این است که ما ارزیابی کمی می کنیم اما به ارزیابی کیفی توجه نداریم؛ تبدیل آیتم های کیفی به کمی مثل سنجش اینکه سطح عبودیت طلاب تا چه حد رشد داشته است، کار هر کسی نیست.
وی، عدم تخصیص منابع و زیرساخت ها را از دیگر مشکلات پیش روی تربیت در حوزه برشمرد و گفت: اگر باور داریم باید کار تربیتی در حوزه انجام شود نباید به حداقل ها اکتفا کنیم. اکنون در حوزه علمیه خراسان از طریق آموزش های ضمن خدمت و تکمیل مهارت ها اساتید را تخصصی کرده ایم اما در عرصه تربیت متاسفانه چنین پشتیبانی وجود ندارد.
تربیت مساوی با اخلاق نیست
حجت الاسلام پژمانفر تصریح کرد: اهدف تربیتی حوزه واضح نیست و تربیت را در بسیاری مواقع مساوی اخلاق در نظر می گیریم در حالی که این دو، ابعاد و ساحات مختلف دارند. تربیت تنها شامل اخلاق نیست بلکه وجوه عاطفی، روانی، اجتماعی و.... طلاب را نیز شامل می شود. امروز بسیاری از مشکلات عاطفی در نظام اجتماع وجود دارد حال مبلغی که خود هنوز مدیریت عاطفی بر خود ندارد چگونه می تواند تربیت عاطفی اجتماع را بر عهده گیرد.
مهمترین شاخص در جذب اساتید باید اثرگذاری معنوی آن ها باشد
معاون آموزش و پژوهش حوزه علمیه خراسان خاطرنشان کرد: مهمترین مولفه ای که می تواند تمام مشکلات گفته شده را از میان بردارد، استاد است. از این رو می بایست حتی تا 80 درصد شاخص های مهم در جذب اساتید، تأثیرات مثبت معنوی ان ها در طلاب باشد چرا که از این طریق ما مطمئن خواهیم بود که از چرخه اساتیدی کارآمد هم در عرصه آموزش و هم در تربیت برخوردار هستیم.
وی گفت: باید فرصت های نظام مندی را برای طلاب جهت رسیدن به ابعاد مختلف تربیتی ایجاد کنیم از جمله طرح رشد که در آن طلاب هنگام انتخاب واحد، دو ساعت درسی نیز با عنوان طرح رشد انتخاب می کنند. دراین دو ساعت، حضور و غیاب انجام نمی شود، جذابیت استاد محوریت دارد نه جذب طلبه بیشتر و استاد این فرصت را ایجاد می کند تا طلبه در طول ترم حداقل به یکی از اهداف تربیتی دست یابد. همچنین ایجاد ارتباطات عاطفی میان طلبه استاد بدون آسیب های جانبی از نقاط قوت این طرح است.
در نظام فعلی حوزه به سمت نظام آموزش عالی پیش می رویم تا حوزه ایده آل
معاون فرهنگی جامعة المصطفی العالمیة مشهد اظهار داشت: در حوزه های علمیه قدیم، استاد و شاگرد با هم زندگی می کردند و در غم و شادی هم شریک بودند. استاد ملجأ و پناهگاه طلبه در همه مسائل بود و استاد آیینه تمام نما برای طلبه بود اما در نظام فعلی این امر بسیار تضعیف شده و ما عملا به سمت نظام آموزش عالی پیش می رویم.
حجت الاسلام پژمانفر خزاب به معاونان فرهنگی مدارس علمیه یادآور شد: در شرایط فعلی نمی توانیم و نباید عقب نشینی کنیم از سوی دیگر تعداد زیاد متقاضیان را نیز باید پاسخگو باشیم. اگر نتوانیم پس از سی سال از انقلاب اسلامی در این عرصه توانمند باشیم فرصت سوء استفاده را برای مغرضانی فراهم کرده ایم که همواره به دنبال اثبات ادعای خود مبنی بر عدم کارآیی دین در ارائه راه برون رفت از مسائل اجتماعی هستند./930/پ202/ص
ارسال نظرات