آیه ولایت به روایت شبکه وهابی نور

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، منصور حسینی کارشناس وهابی  شبکه نور، نزول آیه ولایت درباره امام علی(ع ) را انکار کرد و گفت: برادران شیعه یک سند در مورد این آیه ندارند که دال بر امامت علی(ع) باشد، وی در حالی این ادعا را می کند که منابع مهم اهل سنت در تضاد با این گفته‌ها است.

بر اساس این گزارش، بسیاری از محدثان و مفسران اهل سنت نزول آیه ولایت را درباره علی(ع) با سندهای متعدد از صحابه نقل کرده اند و حتی در این باره ادعای اجماع کرده اند.

«اِنّما وَلیّکم الله و رسوله والّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون» قاضی عضد الدین ایجی در«کتاب المواقف ج3، ص601»که از مهم‌ترین کتاب‌های عقائدی اهل‌سنت به شمار می‌رود، در این باره نقل می‌کند: وأجمع أئمّه التفسیر أنّ المراد (علی)، تمام پیشوایان تفسیر اجماع دارند بر این که این آیه در باره امام علی (ع )نازل شده است.

همچنین سعد الدین تفتازانی در«شرح المقاصد فی علم الکلام ج 2 ص 288» در این باره می‌نویسد: نزلت باتفاق المفسرین فی علی بن أبی طالب حین أعطى السائل خاتمه وهو راکع فی صلاته وکلمة إنما للحصر بشهادة النقل والاستعمال، این آیه، به اتفاق مفسران در حق علی بن أبی طالب(ع) بعد از آن که در حال رکوع نماز به سائل انگشتر داد، نازل شده است.

این دو تن از شخصیت‌های کم نظیر اهل سنت اجماع علمای تفسیر را نقل می‌کنند ولی هیچ مطلبی در رد آن بیان نمی‌کنند و این نشانگر این است که مضمون اجماع، برای آنان ثابت بوده است.

حال با توجه به روایاتی که از منابع اهل سنت نقل شد، آیا انگیزه‌ای جز عناد و لجاجت می‌توان برای وهابیت جستجو کرد؟ آیا انکار نزول این آیه درباره امیر مؤمنان(ع) ، انکار سنت رسول خدا(ص) نیست؟

حتی اگر فرض را بر این بگیریم که سند همه این روایات ضعیف نیز باشند‌، بازهم بر مبنای ابن تیمیه و همفکران او، نزول آیه در باره امیر مؤمنان(ع) قطعی است، زیرا ابن تیمیه در«کتب و رسائل و فتاوى شیخ الاسلام ابن تیمیة، ج 18، ص 26» درباره روایتی که با چندین سند نقل شده می‌گوید: تعدد الطرق وکثرتها یقوى بعضها بعضا حتى قد یحصل العلم بها ولو کان الناقلون فجارا فساقا فکیف إذا کانوا علماء عدولا ولکن کثر فی حدیثهم الغلط، زیادى و تعدد راه‌هاى نقل حدیث برخى برخى دیگر را تقویت مى‌کند که خود زمینه علم به آن را فراهم مى‌کند؛ اگر چه راویان آن فاسق و فاجر باشند؛ حال چگونه خواهد بود حال حدیثى که تمام راویان آن افراد عادلى باشند که خطا و اشتباه هم در نقلشان فراوان باشد.

در نتیجه نزول این آیه در باره امیرمؤمنان قطعی است./9161/ت302/ن