۳۱ فروردين ۱۳۹۲ - ۱۶:۳۶
کد خبر: ۱۶۲۵۰۵
آیت‌الله جوادی آملی:

حرکت در مسیر اسلام سبب تأمین امنیت سیاسی و نظامی می‌شود

خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: خدای سبحان مقلب القلوب است و اگر کسی برای او راه بیفتد، به او معرفت یا سکینت و آرامش عطا می فرماید؛ آرامش از بهترین نعمت‌های الهی است و اگر کسی بیراهه رفت خداوند ترس را بر او می‌گمارد.
درس تفسير قرآن کريم آيت الله جوادي آملي در مسجد اعظم قم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی پیش از ظهر امروز در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد، در ادامه تفسیر سوره مبارکه احزاب، گفت: سوره مبارکه احزاب به مناسبت این‌که چند بار کلمه احزاب در این سوره ذکر شده به این نام نامیده شده است، کلمه خندق در قرآن نیست، در جنگ احزاب بعد از جریان بدر و احد این گروه‌های داخل و خارج با یکدیگر متشکل شدند و احزاب را تشکیل دادند، تبلیغات فراوانی هم کردند و مردم را به رعب و وحشت انداختند، خداوند همان‌طور که وعده تأمین اقتصادی داد، وعده تأمین سیاسی داد، خداوند فرمود «وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَکَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِینَ»، به این معنا هر کس درس اقتصاد بخواند و یاد بگیرد و کار انجام دهد، خداوند به او منفعت اقتصادی می‌رساند، خداوند فرمود اگر آنان به دین و آثار دین عمل کنند (که این آیه برای مسلمانان نیز صادق است) خداوند به آنان منفعت اقتصادی می‌رساند.
اگر کسی بیراهه برود خداوند بر او ترس را می‌گمارد
وی افزود: خداوند در زمینه سیاسی و نظامی هم چنین وعده‌ای را داد که مؤمنان را تأمین کند و این وعده را انبیا آوردند، همان طور که ذات اقدس اله در جنگ احزاب به وسیله کمک‌های غیبی مؤمنان را یاری کرد، «فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا» اگر عدد و ساز و برگ شما کم بود، تأمینتان کرد، اگر از نظر روانی ضعف داشتید، شما را تأمین کرد، ما در قلب شما آرامش ایجاد کردیم، اما برای کفار نیز رعب و هراس ایجاد کرد، خدای سبحان مقلب القلوب است و اگر کسی برای او راه بیفتد و این قلب را در اختیار یا علم، ایمان و معرفت یا سکینت و آرامش به او عطا می‌کند، فرمود اگر شما بی‌تابی می‌کردید، خداوند بر شما طمأنینه فرستاد، آرامش از بهترین نعمت‌های الهی است و اگر کسی بیراهه رفته است ترس را بر او می‌گمارد: «سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُواْ الرَّعْبَ»، خداوند می‌فرماید شما در عسرت و سختی بودید، اوست کسى که از میان اهل کتاب کسانى را که کفر ورزیدند در نخستین اخراج از مدینه بیرون کرد گمان نمى‏کردید که بیرون روند و خودشان گمان داشتند که دژهایشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود ولى خدا از آنجایى که تصور نمى‏کردند بر آنان درآمد و در دلهایشان بیم افکند.
مفسر برجسته قرآن کریم اظهار داشت: «هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِن دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ» آن کاری که شهامت و قدر و جرأت می‌طلبد اگر کسی اولین بار این کار را بکند سزاوار است و خداوند این کار را در سوره حشر ذکر می‌کند، شما هیچ فکر نمی‌کردید بتوانید بر آنان پیروز شوید، شما در حجاز گروهی مستضعف بودید، مستکبران مترف و مسرف را برای متواری کردن بیرون کنند، این اول ذکر کردن عظمت را می‌رساند، هم آنان به قدرت شان متکی بودند و هم شما گرفتار ضعف بودید، قلعه‌ها و قدرت مالی داشتند و گمان می‌کردند آنان را حفظ می‌کنند، از طریق مسائل عادی راهی نبود که شما پیروز شوید، نظیر ارتش آمریکا که در ایران مسلط بود، هیچ‌گاه ایرانی‌ها فکر نمی‌کردند ارتش آمریکا را از ایران بیرون کنند، آن‌ها هم فکر نمی‌کردند که باید فرار کنند، در داخل هم کسی فکر نمی‌کرد که می‌توان آنان را از بین برد، خداوند که مقلب القلوب است در مسائل سیاسی آرامش و گاه علم و معرفت در مسائل دانشگاهی و حوزوی ایجاد می‌کند.
مؤمنان تا آزمایش نشوند به بهشت نمی‌روند
وی با اشاره به آیه «قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنکُمْ وَالْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا»، اظهار داشت: خداوند بیان کرد که شما تا آزمایش نشوید بهشت نمی‌روید باید صحنه‌های سخت سیاسی نظامی مانند جنگ احزاب را ببینید تا به بهشت بروید،  وقتی آن وعده و گزارش الهی را قبلا شنیدند، وقتی احزاب آمدند طبق آیه 22 سوره احزاب گفتند که این همان وعده و آزمون الهی است و اکنون باید وعده پس بدهیم، «الْمُعَوِّقِینَ» در این جنگ در حال مانع‌تراشی بوند، خداوند کارشکنان و مانع‌تراشان شما را می‌شناسد، در سوره توبه هم خداوند از اینان یاد کرد، می‌فرماید هم خودشان از دین دور هستند هم دیگران را نسبت به دین نهی می‌کنند، در جنگ احزاب هم این معوقین بودند، آن‌ها هم خودشان را منصرف می‌کردند و دیگران را هم منصرف می‌کردند.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با قرائت آیه «أَشِحَّةً عَلَیْکُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْکَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ کَالَّذِی یُغْشَى عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ»، ابراز داشت: کسانی که درصدد تعویق هستند می‌گویند مگر بیکارید بروید جبهه و خودتان را به کشتن دهید و خودشان هم در بحث و جنگ شرکت نمی‌کنند مگر زمانی اندک، بگو متاع دنیا قلیل است، آن‌ها اگر در جنگ بیایند برای همین متاع قلیل حضور پیدا می‌کنند، این‌ها فرمود «وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا»، اینان رفیق کفار هستند، اگر هم حضور دارند برای توطئه و کارشکنی می‌آیند، اگر هم بیایند می‌گویند خودتان را به کشتن ندهید، و می‌گویند مشت و درفش قابل جنگ نیست، با شما خیرخواهانه سخن می‌گویند، خودتان را به زحمت ندهید، خیرخواهانه بیان می‌کنند، اما منافقانه است، اما هنگامی که جنگ شد، مانند کسی که بیهوش شده یا در آستانه مرگ است و چشمش از شدت ترس و هراس می‌چرخد، اما وقتی مسلمانان پیروز شدند، می‌گویند ما شریک هستیم.
حضور منافقان در جنگ احزاب برای رضای الهی نبود
وی با اشاره به آیه «سَلَقُوکُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَیْرِ أُوْلَئِکَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَکَانَ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا»، خاطرنشان کرد: یعنی با زبان تند نیش‌دار، سهم‌خواهانه با شما سخن می‌گویند، که این السنه حداد است، یعنی با زبان تند و نیش‌دار، با یک زبان و قلم تیز سهم‌خواهی می‌کننند که ما شرکت داشتیم و سهم می‌خواهیم، با گفتار و رفتار خودشان سهم‌خواه هستند، حریصانه و بخیلانه سهم‌خواه انقلاب هستند، از طرفی می‌گویند خودتان را به کشتن ندهید، اما از طرفی وقتی پیروز شدند، سهم‌خواهانه حرف می‌زنند، آن‌ها از همان اول ایمان نداشتند، آن چند روز و چند هفته‌ای که در جبهه‌ حضور داشتند برای رضای خدا نبود، برای خبرچینی و هراس انداختن نبود، ذره‌ای در انقلاب و جنگ حضور نداشتند، خداوند اعمال باطل آنان را ظاهر کرد، یک وقت کسی کار خوب داشته اما عاقبت به شر می‌شود، احباط می‌شود ، اما در آیه محل بحث از اساس اعمالی وجود نداشت که خداوند آن را احباط کند.
استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که خداوند در این چند آیه همه‌اش درباره کارشکنی و کار منافقان سخن می‌گوید، بیان داشت: خداوند در ادامه می‌فرماید که «یَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ یَذْهَبُوا وَإِن یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ یَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِکُمْ وَلَوْ کَانُوا فِیکُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِیلًا»، آنها گمان می‏کنند هنوز لشکر احزاب نرفته‏اند، و اگر برگردند اینها دوست می‏دارند در میان اعراب بادیه نشین پراکنده و پنهان شوند، اگر گروهی از احزاب رفتند و برگشتند می‌گویند، همین گروهی که شرح سیئات و خبائث آنان گذشت دوست دارند این‌جا نبودند و در میان اعراب بادیه‌نشین بودیم و همانجا از خبرهای جنگ می‌پرسیدند، و از همان جا از خبرها بپرسند./914/پ201/ج
ارسال نظرات