رشد مبانی فکری جامعه باید مطابق با آموزه های دینی باشد

حجت‌الاسلام ناصر نیکخو امیری، استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم، در پاسخ به پرسش‌های « تجمل‌گرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟ و چرا در بین بسیارى از مردم ما مصرف‌گرایی رواج دارد؟» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، گفت: آن تجمل‌گرایی که برگرفته از زیبایی و زیبا دوستی بوده و از جمال ناشی می شود از مواردی است که مورد تشویق و ترغیب اسلام می باشد و خداوند نیز در این باره فرموده است، من زیبایی را دوست دارم.

وی در ادامه افزود: اما آن تجمل گرایی که مد نظر مقام معظم رهبری و همچنین مورد مذمت اسلام نیز است در حقیقت خارج شدن از حد اعتدال و زیر پا گذاشتن هنجارهای اجتماعی و دینی است.

ضرورت وجود برنامه هدفمند در حرکت مسیر زندگی
این استاد سطوع عالی حوزه در تبیین ابعاد زندگی انسانی ابراز داشت: انسان بایستی در تمامی مراحل حرکت خود در دنیای مادی، آن وجه مسافر بودن در دنیا را مد نظر خود قرار داده و در این مسیر با برنامه حرکت کند، او باید طبق آموزه های دینی زندگی کرده و در خوردن، پوشیدن و سایر رفتار های اجتماعی حد اعتدال را رعایت کند، و نباید در وجودش نوعی وابستگی و تعلق خاطر نسبت به آن‌ها ایجاد شود.

وی اظهار داشت: متأسفانه امروزه ما شاهد آن هستیم که در جامعه افراد با زحمتی زیاد پولی حلال را کسب می کنند اما به واسطه چشم و هم چشمی و نشان دادن برتری خود نسبت به دیگران گرفتار تجمل گرایی شده و اقدام به تهیه لوازم زندگی می کنند که بعداً در پرداخت آن دچار مشکل می شوند، این عمل جدای ایجاد زحمت برای فرد و ایجاد تشویش خاطر و ناراحتی های روحی و روانی سبب آزار و اذیت دیگران نیز می شود.

وجود اختلافات طبقاتی عامل ترویج تجمل گرایی
حجت الاسلام نیکخو امیری در تبیین علل و عوامل رواج تجمل گرایی بیان داشت: یکی از عوامل تجمل گرایی وجود اختلاف طبقاتی در جامعه است، افرادی که از امکانات مالی خوبی برخوردار هستند و محدودیتی در تهیه امکانات زندگی ندارند، اگر خدای ناخواسته آن مسائل اخلاقی را رعایت نکرده و بدان بی توجه باشند، این عمل سبب شروع تجمل گرایی و دامن زدن به بحث مصرف گرایی خواهند شد.

وی ادامه داد: به واسطه دامن زدن به مصرف‌گرایی، این اقدام سبب تحریک افراد کم درآمد جامعه به تهیه آن امکانات می شود، و انسان‌هایی که از افکار بلندی برخوردار نبوده و مستقل نیستند تحت تأثیر این نوع زندگی قرار می گیرند، از این رو اختلاف طبقاتی می تواند منشأ تجمل گرایی باشد.

کمبود ها و حقارت های فردی عامل گرایش افراد به تجمل گرایی
این کارشناس مذهبی عامل دوم ترویج تجمل گرایی را کمبود ها و حقارت های فردی دانست و بیان داشت: عامل دیگری که خیلی مهم است و از لحاظ روانی باید بر روی آن کار شود، کمبود‌ها و حقارت‌هایی است که افراد در محیط زندگی و محیط کار خود دچار آن می شوند، به طور مثال فردی به واسطه عدم برخورداری از تحصیلاتی عالی، عدم جایگاه اجتماعی مناسب و نیز محرومیت از فضل و کمالات عالی، به منظور جبران آن گرفتار تجملات و زیبایی ظاهری دنیایی شده و به مرور به آن دامن می زند.

این استاد سطوح عالی حوزه در بیان آفت‌ها و پیامد های حاصل از تجمل گرایی در جامعه اظهار داشت: یکی از آفت‌های آن پدیدار شدن و افزایش استرس‌ها و اضطراب‌ها در میان جامعه است، زیرا تجمل گرایی سبب ایجاد رقابت در میان مردم تا ناکجا آباد خواهد شد، از این رو به واسطه ورود افراد اعم از زن و مرد در این عرصه رقابتی درنهایت سبب متلاشی شدن کانون خانواده خواهد شد.

وی تصریح کرد: آن وقت افراد باید شبانه روز تلاش کنند تا خود را در این رقابت حفظ کرده و عقب نمانند، از این رو تمام هم و غم آن‌ها کسب مال و تحصیلات عالی به منظور فراهم کردن زندگی همراه با رفاه خواهد شد، و در نتیجه از آن مقصد اصلی که هر انسان مؤمن باید به فکر آن باشد غافل مانده و در حقیقت از خود حقیقی غافل شده و به خود مجازی توجه می‌کنند.

ضرورت دوری طلاب و روحانیت از تجمل گرایی به دلیل نقش الگوپذیری آن
این کارشناس مذهبی در بیان آفت‌های حاصل از تجمل گرایی در قشر طلبه ابراز داشت: علما و طلاب به واسطه شاخص بودن و الگو پذیری از آن‌ها در میان جامعه، در صورت ورود به این وادی به عنوان پرچم داران تجمل گرایی شناخته خواهند شد و سبب می شود آن مصائب و آفت هایی که ذکر شد با شدت بیشتری دامن زده شود و در نتیجه طلبه ای که باید تهذیب نفس کرده و به عنوان معلمان اخلاق در جامعه شناخته شوند، به عنوان معلم تجمل گرایی معرفی خواهد شد.

وی در ادامه تأکید داشت: ورود به این عرصه سبب خواهد شد تا روحانیت از تحصیل علوم روز باز مانده و از توفیق خدمت به دیگران محروم شوند، اما این را باید توجه داشت که به واسطه آموزه های دینی کسب شده از سوی طلاب در حوزه های علمیه ما کمتر شاهد این اتفاقات می باشیم.

رشد مبانی فکری جامعه مطابق با آموزه های دینی
حجت الاسلام نیکخو امیری در بیان راهکار هایی موجود برای ترک تجمل گرایی اظهار داشت: ما باید به منظور مبارزه با تجمل گرایی، مبانی فکری افراد را به درستی مطابق با آموزهای دینی رشد دهیم، از این رو باید در جامعه ما مدیران فرهنگی از افرادی عاقل و با بصیرت و دارای آشنایی کامل با فقه و سیره ائمه(ع) انتخاب شوند.

وی درادامه گفت: با یک یا دو دستور اداری نمی توان این معضل را از جامعه دور کرد زیرا این اقدام در حقیقت کار یک مسکن را انجام داده و برای مدتی درد را تسکین می دهد، اما برای طولانی مدت جوابگو نخواهد بود، از این رو باید برای تغییر مبانی فکری جامعه به منظور ترک تجمل گرایی، از اهل فن و متخصصان در این عرصه کمک گرفته شده و کار را به آنان بسپاریم.

این استاد سطوح عالی حوزه همچنین بیان داشت: اگر علما محجور بمانند این آفات روز به روز بیشتر از این خواهد شد و بیشتر دامن جامعه را خواهد گرفت، از این رو به رسانه‌های عمومی همچون صدا و سیما، خبرگزاری ها و سایت ها، توصیه و سفارش می‌شود از متخصص فرهنگی این امر دعوت به عمل آید و از نظرات آنان استفاده شود تا در تصمیم گیری های فرهنگی جامعه دغدغه های آنان هم مد نظر قرار گیرد.

وی در پایان خاطرنشان داشت: اگر افکار عمومی اصلاح شود و افراد جامعه دارای فکری سالم باشند، به گونه ای که در هزینه کرد زندگی بجای پرداختن به تجمل گرایی، قناعت پیشه کرده و به رفع مشکل مادی برادر دینی خود بپردازند بی شک زندگی سعادت مندی در این دنیا و هم در دیار باقی خواهند داشت و این مباحث تجمل گرایی و مصرف گرایی از جامعه حذف خواهد شد.

شایان ذکر است، مقام معظم رهبری در دیدار جوانان خراسان شمالی به ارائه فهرستی از آسیب‌های سبک زندگی پرداختند و بیست پرسش مطرح کردند، پرسش‌های زیر بخشی از آن پرسش‌ها است:

چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه ما ضعیف است؟
علت کار گریزی چیست؟
چرا در روابط همسایگی‌مان رعایت‌های لازم را نمی‌کنیم؟
چرا در زمینه فرهنگ رانندگی، مردمان منضبطی به طور کامل نیستیم؟
حد زادوولد در جامعه ما چیست؟
الگوی تفریح سالم چیست؟
نوع معماری در جامعه ما چگونه است؟ چقدر متناسب با نیازهای ماست؟
در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان طلاق زیاد است؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری در میان بعضی از ماها چیست؟
چقدر به قانون احترام می‌کنیم؟ علت قانون گریزی در برخی از مردم چیست؟
انضباط اجتماعی در جامعه چقدر وجود دارد؟
وجدان کاری در جامعه چقدر وجود دارد؟
چرا برخی از حرف‌های خوب، ایده‌های خوب، در حد رؤیا و حرف باقی می‌ماند؟
چه کنیم که ریشهٔ ربا در جامعه قطع شود؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟
تجمل‌گرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟
چرا در بین بسیاری از مردم ما مصرف‌گرایی رواج دارد؟
چرا پشت سر یکدیگر حرف می‌زنیم؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان روی آوردن جوان‌ها به مواد مخدر زیاد است؟
چرا صلهٔ رحم در بین ما ضعیف است؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟ چقدر درست است؟
طراحی لباسمان چقدر متناسب با نیازهای ما و عقلانی و منطقی است؟
آرایش در بین مردان و زنان چقدر درست است؟
آیا ما در معاشرت‌های روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟
بعضی‌ها با داشتن توان کار، از کار می‌گریزند؛ علت کار گریزی چیست؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری و نا بردباری در میان بعضی از ماها چیست؟
حقوق افراد را چقدر در رسانه‌ها ، در اینترنت و... مراعات می‌کنیم؟
تولید کیفی در بخش‌های مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟
چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌های اداری ما کم است؟
چرا در بعضی از شهرهای بزرگ، خانه‌های مجردی وجود دارد؟ این بیماری غربی چگونه در جامعه ما نفوذ کرده است؟
چه کنیم که طلاق و فروپاشی خانواده، آنچنان که در غرب رایج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟
چه کنیم که زن در جامعه ما، هم کرامت و عزتش حفظ شود، هم وظائف اجتماعی‌اش را انجام دهد و هم حقوق اجتماعی و خانوادگی‌اش محفوظ بماند؟
چه کنیم حق همسر، حق فرزندان رعایت شود؟/9192/پ201/ن