به‌مناسبت ماه شعبان؛
ماه شعبان، مزیّن به میلاد اولیاء الهی
خبرگزاری رسا _ ماه با فضیلت شعبان، منسوب به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله می‌باشد و ایشان تلاش ویژه‌ای برای روزه گرفتن در این ماه و به پا داشتن نماز در شب و روز آن داشته است و برای فروتنی به درگاه خداوند این ماه را تا پایان عمر، محترم و گرامی می‌داشت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آغازین روزهای ماه با فضیلت و با عظمت شعبان، مزیّن به میلاد سرور و سالار شهیدان و میلاد فرزند بزرگوار ایشان، حضرت سید الساجدین و هم‌چنین میلاد قمر منیر بنی هاشم سلام الله علیهم می‌باشد. نیمه این ماه علاوه بر فضیلت خاصی که دارد، متبرّک به میلاد خاتم الاوصیاء و ذخیره الهی، حضرت مهدی موعود عجّل الله تعالی فرجه الشریف است. این ماه شریف منسوب به پیامبر اعظم صلى اللَّه علیه و آله می‌باشد و یکی از اعمال این ماه ذکر شریف صلوات است. روزه این ماه فضیلتی بی‌شمار دارد و توصیه‌های زیادی به آن شده است.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله تلاش ویژه‌ای برای روزه گرفتن در این ماه و به پا داشتن نماز در شب و روز این ماه داشته است و برای فروتنی به درگاه خداوند این ماه را تا پایان عمر، محترم و گرامی می‌داشت.
در ادامه به بخشی از مطالب مرتبط با میلاد امام حسین علیه‌السلام و گوشه‌ای از فضایل قمر بنی هاشم علیه‌السلام اشاره می‌شود.
تاریخ ولادت
در تاریخ ولادت امام حسین علیه‌السلام اختلافات بسیاری وجود دارد.
مشهور آن است که ولادت آن حضرت در سوم شعبان سال چهارم هجری بوده است. سید بن طاووس در اقبال این قول را برمی‌گزیند. این تاریخ عمدتاً به اعتبار توقیعی از امام حسن عسکری علیه‌السلام است که برای قاسم بن علاء همدانی که از وکلای ایشان بوده، آمده که امام حسین علیه‌السلام در روز پنجشنبه، سوم شعبان متولد شده؛ پس آن روز را روزه بدار و این دعا را بخوان: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلَالِهِ وَ وِلَادَتِهِ بَکَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ لَمَّا یَطَأْ لَابَتَیْهَا... .
ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی‌طالب و شیخ مفید در الارشاد و سید بن طاووس در لهوف، پنجم شعبان را ذکر کرده‌اند. شیخ مفید در مقنعه و شیخ طوسی در تهذیب، آخر ماه ربیع‌الاول را ذکر کرده‌اند و این قول، تقریباً موافق روایتی در کافی، باب مولد الحسین علیه‌السلام، است که نقل شده بین امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام شش ماه و ده روز اختلاف بوده است.
میلاد حزن انگیز
میلاد سیدالشهداء، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام از جمله موالیدی است که با حزن و اندوه همراه بوده است. کسی که به فرموده امام عسکری علیه‌السلام در دعای روز سوم شعبان، ملائکه آسمان و زمین و هر که در آنها است، زمان به دنیا آمدنش بر او گریسته‌اند.
اسماء بنت عمیس می‌گوید: زمانی که حسین بن علی علیه‌السلام به دنیا آمد و بعد از آنکه پیامبر صلى اللَّه علیه و آله اذان و اقامه در گوش امام حسین علیه‌السلام خواند، گریه کرد! به او گفتم: پدر و مادرم فدای شما، برای چه گریه می‌کنید؟ حضرت فرمود: به خاطر این فرزند. گفتم: این فرزند که تازه متولد شده! حضرت فرمود: ای اسماء! گروه ظالمین این فرزند را بعد از من خواهند کشت؛ خدا شفاعت مرا شامل آنها نگرداند! اعلام‌الوری/طبرسی/ص218
مژده مولودی که کشته خواهد شد
امام صادق علیه‌السلام فرمود: جبرئیل علیه السلام بر حضرت محمد صلى اللَّه علیه و آله نازل شد و گفت: اى محمد! خدا ترا به مولودى مژده می‌دهد که از فاطمه سلام الله علیها متولد می‌شود و امتّت، بعد از تو او را می‌کشند. فرمود: اى جبرئیل! سلام بر پروردگارم؛ مرا به مولودى که از فاطمه علیها‌السلام متولد شود و امتم او را بکشند نیازى نیست. جبرئیل به سوی آسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و همان سخن را گفت. پیغمبر فرمود: اى جبرئیل! سلام بر پروردگارم؛ مرا به مولودى که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازى نیست. جبرئیل به آسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: اى محمد! پروردگارت به تو سلام می‌رساند و به تو مژده می‌دهد که امامت و ولایت و وصیت را در ذریه آن مولود قرار می‌دهد. فرمود: راضى شدم؛ سپس [قاصدی] نزد فاطمه سلام الله علیها فرستاد که خدا مرا به مولودى مژده می‌دهد که از تو متولد مىشود و پس از من امتم او را می‌کشند؛ فاطمه علیها‌السلام پیغام داد که مرا به مولودى که امت تو او را پس از تو بکشند نیازى نیست. پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله پیغام داد که خدا امامت و ولایت و وصیت را در ذریه او قرار داده، او هم پیغام داد که من راضى گشتم... .
امام حسین علیه‌السلام از فاطمه علیها السلام و از هیچ زن دیگر شیر نخورد؛ بلکه او را خدمت پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله مىآوردند و آن حضرت انگشت ابهامش را در دهان او می‌گذاشت و او به اندازهاى که دو، سه روزش را کفایت کند، از آن می‌مکید؛ پس گوشت حسین علیه السلام از گوشت و خون رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله روئید. فرزندى شش ماهه متولد نشد، جز عیسى بن مریم علیه السلام و حسین بن على علیهما السلام. کافی/ج1/ص464
در بعضی روایات به جای حضرت عیسی علیه‌السلام، یحیی بن زکریا علیه‌السلام ذکر شده است. مناقب آل ابی‌طالب/ج4/ص85
حضرت عباس علیه‌السلام
حضرت اباالفضل‌العباس علیه‌السلام شخصیتی بزرگ و عظیم الشأن است که "تالی‌تلو" معصوم می‌باشد و به باب الحوائج معروف است. ایشان دارای ایمانی محکم و استوار بود و به تعبیر بعضی روایات "نافذ البصیرة" بود و بصیرتی مثال زدنی داشت. یکی از شاخصه‌های مهم ایشان اطاعت پذیری محض ایشان ازخدا و امام معصوم بود؛ هم‌چنانکه در زیارت‌نامه ایشان می‌خوانیم: السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ... ؛ سلام بر بنده صالح خدا! کسی که مطیع خدا و رسول او و امیرالمؤمنین و حسن و حسین علیهم‌السلام بود... . کامل الزیارات/ص 257
غبطه شهدا
قَالَ علی بن الحسین علیه‌السلام رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَةِ فِی الْجَنَّةِ کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛ امام سجاد علیه‌السلام فرمود: خدا [عمویم] عباس را رحمت کند که جانبازى کرد و خود را فداى برادر کرد تا دو دستش قطع شد و خدا در عوض، به او دو بال داد که به وسیله آنها با فرشتگان در بهشت پرواز می‌کند! چنان‌چه به جعفر بن ابى طالب عطا کرد و براى عباس نزد خداى تبارک و تعالى مقامى است که در قیامت همه شهداء به آن غبطه می‌خورند. الأمالی/ صدوق/ص462
"یا کاشفَ الکَرْبِ عن وجه الحسین علیه‌السلام، اِکشف کربَنا بحقّ اخیک الحسین"
والحمدلله ربّ العالمین
/999/703/ر
ارسال نظرات