رویش امیدها در جام رسانه امید
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، رویداد «جام رسانه امید»، که به سطح بینالمللی ارتقا یافته و با حضور ۷۰۰ فعال رسانهای از ایران و ۱۳ کشور خارجی برگزار شده است، یک رویداد رقابتی صرف نیست؛ بلکه تبلور اراده ملی برای تولید روایتهای سازنده است. این یادداشت بر دو محور اصلی این رویداد تمرکز دارد: امیدآفرینی در برابر هجمه دشمنان و نمایش عملی آزادی بیان در ایران اسلامی.
۱. امیدآفرینی در برابر سیاهنمایی دشمن
محور اصلی جشنواره، یعنی «امیدآفرینی»، یک عملیات رسانهای متقابل علیه پروژههای ناامیدسازی دشمنان انقلاب اسلامی است. دشمنان به طور سازمانیافته تلاش میکنند با بزرگنمایی چالشها، سرمایه اجتماعی را فرسوده سازند.
رسالت محوری: جشنواره فعالان را به تمرکز بر روایت پیشرفتها (دستاورد علمی، توسعه زیرساختها، جهش تولید) ترغیب میکند تا این دستاوردها در برابر موج محتوای منفی دشمن قرار گیرند.
حرفهایسازی: تأکید بر ارتقاء کیفیت فنی محتوا برای رقابت با استانداردهای جهانی و جلوگیری از تبدیل امیدآفرینی به شعار.
بعد بینالمللی: حضور رسانههای خارجی (از ۱۳ کشور) به عنوان پلسازی فرهنگی و ابزاری برای صدور گفتمان پیشرفت ایران به زبانهای مختلف، که انحصار روایتی غرب را میشکند.
۲. اثبات آزادی بیان در عمل و تکذیب ادعاها
ادعای اصلی دشمنان، مبنی بر وجود سانسور و فقدان آزادی بیان در ایران، با برگزاری رویدادی با این گستردگی و تعامل عمیق، به صورت میدانی ابطال میشود.
تحلیل هجمه دشمن: دشمنان با ایجاد یک جنگ شناختی، معیارهای خود را بر مبنای منافع سیاسی تعیین کرده و با نادیده گرفتن محدودیتهای قانونی مرسوم در سایر کشورها، صرفاً بر آنچه در راستای منافع آنها نیست، انگ سانسور میزنند. هدف آنها ساختن روایتی انحصاری از یک ایران بسته است.
شواهد عینی آزادی بیان در ایران
تنوع رسانهای: وجود صدها رسانه با دیدگاههای فکری متفاوت که به طور مستمر به نقد یکدیگر و ساختارها میپردازند، نشانگر فضای باز رسانهای است.
پاسخگویی مبتنی بر قانون: تنظیم روابط رسانهای بر اساس مسئولیتپذیری در قبال محتوای مجرمانه (و نه پیشسانسور کلی)، رویکردی مبتنی بر قانون است که در اکثر کشورها وجود دارد.
«جام رسانه امید» به عنوان سند: حضور فعال خبرنگاران خارجی در تهران و تعامل آزادانه آنها با مسئولین و محیط، بهترین گواه برای تکذیب ادعاهای محدودیت امنیتی شدید است.
ببنابراین این رویداد یک سند زنده است که نشان میدهد ایران اسلامی نه تنها آزادی بیان را در چارچوب قوانین خود میپذیرد، بلکه از آن به عنوان یک ابزار قدرتمند برای انتشار روایت امیدبخش پیشرفت و مقابله با جنگ روانی دشمنان بهره میبرد.