۱۱ تير ۱۳۹۳ - ۱۶:۱۳
کد خبر: ۲۱۱۶۲۸
پژوهشگر قرآنی:

ناامیدی نشانه عدم اعتماد به خداوند است

خبرگزاری رسا ـ پژوهشگر قرآنی با اشاره به برکات تسبیح خداوند در زندگی گفت: انسان با ذکر الهی به آرامش مطلوب می رسد و به مدیریت، قدرت و حضور خداوند در زندگی اعتقاد بیشتری پیدا کرده، از ناامیدی و تکیه بر غیر خدا که معنایش عیب و نیاز خالق است، دوری می‌کند.
تدبردر قرآن کريم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین صبوحی، پژوهشگر قرآن موسسه تدبر در کلام وحی، در سومین کلاس از سلسله بحث‌های قرآنی که امروز در این موسسه قرآنی برگزار شد، اظهار داشت: انسان در زندگی محتاج ذکر و یاد خداوند است چنان که بیشترین ذکر نماز تسبیح است و بهترین ذکر بعد از نماز هم تسبیحات حضرت زهرا(س) است.

حجت الاسلام صبوحی جهان آفرینش را شاهد پاک بودن خداوند از هر عیب، نقص و نیاز دانست و گفت: بی‌نیازی خدا به خاطر عزت و حکمت او است، که از اعمال و نیات ما آگاه است و همه آیاتش به تسبیح و یاد او ختم می‌شود.

این استاد حوزه عزت خداوند را در شاخه قدرتش خواند و افزود: خداوند عزیز است یعنی شکست‌ناپذیری که هیچ کس بر او غالب نمی شود و بر هر چیزی قدرت مطلق و فرمانروایی کامل دارد و این قدرت اعتباری نیست.

وی به صفت حکیم بودن خداوند اشاره کرد و ابراز داشت: هر کاری که با دقت، ظرافت، بدون خطا و از روی جدیت، یقین و آگاهی انجام شود سرشار از حکمت است که در امور هستی شاهدش هستیم.

حجت الاسلام صبوحی با برشمردن ذکر اول، آخر، ظاهر و باطن آنها را از شاخه علم خداوند دانست و خاطرنشان کرد: این چهار صفت از احاطه کامل خداوند بر جهان هستی سخن می‌گوید که خدا از جهت رتبه‌بندی اول است و به خاطر نامحدود بودن، دومی برایش تصور نمی‌شود.

وی صفت ظاهر را با اشاره به روایتی از حضرت علی(ع) این‌گونه توصیف کرد: خداوند حقیقتی در دل عالم هستی است که در اشیا قرار دارد به گونه‌ای که با آنها مخلوط نشده و خارج از آنها هم قرار نگرفته است.

حجت الاسلام صبوحی در ادامه به آفرینش جهان و صفت خالقیت خداوند پرداخت و گفت: آفرینش جهان، شش روز طول کشید که منظور از روز یک لحظه، مرحله و مقطع زمانی خاص است.

وی بعد از بیان خلقت به مرحله دوم که حاکمیت است اشاره کرد و تصریح کرد: تکیه زدن بر عرش و کرسی یک تصویرسازی از حاکمیت است و این تصویر نباید توهم نقص و نیاز به چیزی را برای ذات خداوند ثابت کند.

این استاد قرآن در پایان با برشمردن این صفات و نقش محوری تسبیح در این آیات، راه رسیدن به توحید و ایمان واقعی را در قرآن دانست که انسان با انفاق در زندگی از مال و جانش در راه هدایت بگذرد و در این معامله پرسود به خدا برسد./908/پ202/س

ارسال نظرات