ظاهر و باطن شیعه باید مهدوی باشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام محسن اویسی استاد حوزه علمیه قم پیش از ظهر امروز در مسجد جامع نجف آباد، با تسلیت سالروز شهادت امام صادق(ع)، درباره سنخیت وجودی میان امام صادق(ع) با شیعیان مکتب تشیع گفت: ما به عنوان شیعیان مکتب امام صادق(ع) یک پیوند و وابستگی بین ما و اهل بیت وجود دارد.

وی در ادامه بیان داشت: برای پی بردن به این سنخیت و پیوندی که میان ما و حضرات معصومان وجود دارد، خود امام صادق(ع) در کلامی زیبا آن را بیان می کنند که هر کس دارای این دو ویژگی باشد، هم سنخ ما خواهد بود، یکی حزن و اندوه در زمان اندوه ائمه و شادی بودن در زمان شادی ائمه دو ویژگی است که شیعیان مذهب جعفری دارای آن هستند.

حجت الاسلام اویسی در ادامه بیان داشت: ادعای عشق و محبت لوازمی دارد و تنها داشتن محبت قلبی برای اثبات ادعای محبت کافی نیست و باید این محبت در ظاهر نیز دارای تجلیاتی باشد و حضرت در سخن گهربار خود و بیان آن دو ویژگی دستور به امر نمی دهند چون محبت امر و نهی بردار نیست که کسی را وادار به دوست داشتن یا نفرت داشتن کنیم.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: حضرت با بیان این دو ویژگی خبر از واقعیت درونی هر شیعه ای می دهد که برای اثبات عشق در وجودش باید در ظاهر نیز از آن چه ائمه از آن غمگین می شوند، دوری کند.

این استاد حوزه علمیه قم با بیان این نکته که اوج عشق و علاقه در این زمان به وجود مبارک امام عصر است، افزود: یکی از بیانات حضرت است که گناهان شیعیان سبب به درد آمدن قلب ما می شود، و ما به عنوان شیعه باید به این باور برسیم که هر لحظه در محضر امام هستیم.

وی در ادامه بیان داشت: ما به جای این که در زمان انجام گناهان از وجود وسایل دنیایی چون دوربین های مدار بسته خجالت زده شویم، این باور را در خود تقویت کنیم که ما هر لحظه در برابر دوربین الهی قرار داریم.

حجت الاسلام اویسی در ادامه افزود: امام در هر لحظه و هر مکان احاطه به کل عالم هستی دارد و اگر ما ادعای شیعه بودن می کنیم، باید با تمام وجود خود چه در ظاهر و چه در باطن شیعه باشیم و کسانی که ارتباط خود را هر چه بیشتر با اهل بیت تقویت کنند اثر آن را در زندگی دنیایی خود به خوبی مشاهده می کنند.

وی از شیوه های برخورد ائمه معصومان را وارد شدن از راه محبت بیان داشت و گفت: در سخنان ائمه معصومین شاهد هستیم که حتی زمانی که برای ارشاد گناهکاران بیان می فرمایند نه اشاره ای به بهشت و نه به جهنم می کنند بلکه صحبت های خود را به سوی نکات عاطفی و احساسی می کشانند./1306/پ202/ب4