نشست نقد کتاب «رازجان،سرزمین آفتاب بامدادان» برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، نشست نقد کتاب «برازجان، سرزمین آفتاب بامدادان» بعدازظهر امروز سه شنبه 27 آبان با حضور دکتر عمادالدین شیخ‌الحکمایی، سندشناس و تاریخ پژوه، دکتر مجتبی خلیفه، استادیار گروه تاریخ دانشگاه بیرجند، دکتر سیروس نصرالله‌زاده، کتیبه‌شناس و پژوهشگر و دکتر عبدالرسول خیراندیش، استاد تاریخ دانشگاه شیراز و نویسنده کتاب در سرای اهل قلم برگزار شد.
در این نشست عبدالرسول خیراندیش، گفت: کتاب «برازجان، سرزمین آفتاب بامدادان» با مباحث مقدماتی درباره علم شناخت نام‌های جغرافیایی (توپونومی) و علم لغت‌شناسی (فیلولوژی) و سپس با نگاهی به موقعیت جغرافیایی و پیشینه تاریخی برازجان در فصل نخست آغاز می‌شود. در فصل دوم تمام نظریاتی که تاکنون در مورد نام برازجان ارائه شده است، به اطلاع خواننده می‌رسد و در فصل سوم تمام آبادی‌ها و مکان‌هایی که در سرزمین ایران به نام «برازجان» نامیده شد.
وی در ادامه افزود: «پژوهش درباره نام «برازجان» اگرچه کاری طولانی بود، اما هیچگاه از آن احساس خستگی نکردم، علاقه‌مندی به زادگاه و مردم اصیل و شریف آن هر چند برای من انگیزه‌ای قوی بوده است، اما پیش و بیش از آن، این احساس الهام بخش که درباره گوشه‌ای از تاریخ و فرهنگ پرافتخار ایران کهنسال جستجو می‌کنم، در من شور و شوقی فراوان ایجاد می‌کرد. بر همین اساس و نیز با عنایت به تمامیتی که همان تاریخ و تمدن ایرانی است، به جستجو درباره نام برازجان پرداخته‌ام.
خیراندیش افزود: نتیجه آنکه واژه برازجان و آنچه را که مربوط به آن یافته ام، به سان گوهری است از گنجینه ادب، فرهنگ، تاریخ و گوناگون بررسی، اعم از کتابخانه‌ای، مصاحبه‌ای و میدانی را به کار بسته‌ام و نیز از راهنمایی‌ها و کمک‌های استادان بسیار بهره برده‌ام ... هر چند در ابتدا انجام پژوهشی کم‌حجم را در نظر داشتم، اما حاصل تلاش طولانی، این مبحث را پردامنه کرد و در عمل پژوهش درباره نام برازجان را مبدل به یکی از پژوهش‌های تفصیلی درباره یک نام جغرافیایی در مجموعه تحقیقات ایرانی ساخت. پرداختن به معنای نام برازجان در ابتدا فقط برایم از این رو اهمیت داشت که در نگارش تاریخ برازجان به کار آید. در نتیجه نکته خاصی را پیش از آنچه که در کتاب‌ها منعکس شده بود، مدنظر نداشتم.
وی خاطرنشان کرد: کتاب حاضر با مباحث مقدماتی در مورد علم شناخت نام های جغرافیایی (توپونومی) و علم لغت شناسی (فیلولوژی) و سپس با نگاهی به موقعیت جغرافیایی و پیشینه تاریخی برازجان در فصل نخست آغاز می‌شود. در فصل دوم تمام نظریاتی که تاکنون در مورد نام برازجان ارائه شده است، به اطلاع خواننده برسد. در فصل سوم تمام آبادی‌ها و مکان‌هایی که در سرزمین ایران به نام «برازجان» نامیده شده‌اند، از کهن‌ترین اعصار تا امروز، معرفی شده‌اند.
وی اظهار داشت: «برازجان به معنای جای بلند است؛ اما منظور هر نوع بلندی یا داشتن بیشترین بلندی نیست، بلکه زمینی که نسبت به محیط اطراف خود در یک مکان، اولین اشعه آفتاب صبحگاهی را دریافت کند، «برازجان» نامیده می شود. چنانکه نام «البرز» و در اوستایی «هرابرزئیتی» یا در پهلوی «هربروز» به همین معناست: جای بلندی که اولین آفتاب صبحگاهی را دارد و درخشان دیده می‌شود و به دلیل روشنایی، گرما و به طور کلی باز بودن، در معرض دید قرار دارد و در نتیجه برای سکونت مناسب دانسته می‌شود، بدین جهت برازجان به عنوان اسم مکان، دامنه معنایی از یک مکان طبیعی تا سکونتگاه انسانی را داراست، به همین جهت است که در لغتنامه‌های فارسی، براز به معنای بلندی و روشنایی و برازندگی معنا شده است. بستر جغرافیایی و سیر تاریخی نام برازجان دشتستان، از دیگر مباحث این کتاب به شمار می‌آید.»
خیراندیش در پایان تصریح کرد: «بجز مکتوبات، موقعیت جغرافیایی و طبیعی «برازجان دشتستان» را مورد بررسی‌های مکرر قرار دادم. تجربه سال‌ها زندگی و به سر بردن در کوچه‌ها و محلات شهر تا کوهستان و نخلستان پیرامون آن سرانجام مرا بدین نتیجه رساند که بلندی مکان اولیه بنای شهر و موقعیت آن در قبال طلوع آفتاب، کلید درک این مطلب است... نتیجه آنکه برازجان به معنای زمینی است که به دلیل بلندی به نسبت زمین‌های اطراف و موقعیت طلوع خورشید در یک محل، اولین جایی است که در روشنایی صبح قرار می‌گیرد. بدین لحاظ هم زیبا و درخشان است و هم برازنده سکونت مردمان. این نظریه‌ای است که در این پژوهش بدان رسیده ایم . /817/پ202/ب