هر گناه پلی برای گناه دیگر است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در فارس، آیت الله سید علی اصغر دستغیب تولیت آستان مقدس احمد بن موسی (شاهچراغ) در جلسه ای که امروز بعد از ظهر در مسجدالرضا با حضور اقشار مختلف برگزار شد با اشاره به آیه یُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهانا، گفت: از آن جا که این سه گناه نهایت اهمیت را دارد باز در این آیه روى آن تکیه کرده، مى‏گوید، کسانى که مرتکب این امور شوند عذاب آن ها در قیامت مضاعف مى‏گردد، و با خوارى، جاودانه در عذاب خواهند ماند.

آیت الله دستغیب اظهار داشت: منظور از مضاعف شدن عذاب این است که بر هر یک از گناهان سه گانه که در آیه قبل مذکور است مجازات جدا گانه‏اى خواهد شد که مجموعا عذاب مضاعف است.

وی ادامه داد: از این گذشته گاه یک گناه سر چشمه گناهان دیگر مى‏شود، مانند کفر که سبب ترک واجبات و انجام محرمات می‌شود و این خود موجب مضاعف شدن مجازات الهى است.

تولیت آستان مقدس احمد بن موسی خاطرنشان کرد: ولى از آنجا که قرآن مجید هیچ‏گاه راه بازگشت را به روى مجرمان نمى‏بندد و گنهکاران را تشویق و دعوت به توبه مى‏کند، در این آیه چنین مى‏گوید، مگر کسانى که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل مى‏کند، و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است.

وی با بیان این که این جا چند تفسیر است که همه می توانند قابل قبول باشند تصریح کرد: هنگامى که انسان توبه مى‏کند و ایمان به خدا مى‏آورد، سیئات اعمالش در آینده تبدیل به حسنات مى‏شود، اگر در گذشته مرتکب قتل نفس مى‏شد در آینده دفاع از مظلومان و مبارزه با ظالمان را جاى آن مى‏گذارد.

نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری ابراز کرد: دیگر این که خداوند به لطف و کرم و فضل و انعامش بعد از توبه کردن سیئات اعمال او را محو مى‏کند، و به جاى آن حسنات مى‏نشاند، همچنین سومین تفسیر این که منظور از سیئات آثار سوئى است که از آن بر روح و جان انسان نشسته، هنگامى که توبه کند و ایمان آورد آن آثار سوء از روح و جانش بر چیده مى‏شود، و تبدیل به آثار خیر می‌شود.

وی با اشاره به آیه وَ مَنْ تابَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتاباً، بیان کرد: این آیه در حقیقت چگونگى توبه صحیح را تشریح کرده، مى‏گوید و کسى که توبه کند و عمل صالح انجام دهد، به سوى خدا بازگشت مى‏کند و پاداش خود را از او مى‏گیرد یعنى، توبه و ترک گناه باید تنها به خاطر زشتى گناه نباشد بلکه افزون بر آن انگیزه‏اش خلوص نیت و بازگشت به سوى پروردگار باشد.

وی خاطرنشان کرد: نهمین صفت برجسته عباد الرّحمن احترام و حفظ حقوق دیگران است آن ها کسانى هستند که هرگز شهادت به باطل نمى‏دهند و در مجالس باطل نیز حضور پیدا نمى‏کنند، به این ترتیب عباد الرحمن و بندگان خاص خدا نه شهادت به دروغ مى‏دهند، و نه در مجالس لهو و باطل و گناه حضور مى‏یابند، چرا که حضور در این مجالس افزون بر امضاى گناه، مقدمه آلودگى قلب و روح است.

تولیت آستان مقدس احمد بن موسی ابراز داشت: سپس در این آیه وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِراماً، به دهمین صفت برجسته آنان که داشتن هدف مثبت در زندگى است اشاره کرده، مى‏گوید، و آن ها هنگامى که با لغو و بیهودگى بر خورد کنند، بزرگوارانه از کنار آن مى‏گذرند، در حقیقت آن ها نه در مجلس باطل حضور پیدا مى‏کنند و نه آلوده لغو و بیهودگى مى‏شوند.

وی در پایان اظهار داشت: یازدهمین صفت این گروه از بندگان خاص خدا، داشتن چشم بینا، و گوش شنوا به هنگام بر خورد با آیات پروردگار است، مى‏فرماید، و آن ها کسانى هستند که هر گاه آیات پروردگارشان به آنها یاد آورى شود کر و کور روى آن نمى‏افتند، مسلما منظور اشاره به عمل کفار نیست، چرا که آن ها به آیات الهى اصلا اعتنایى ندارند، بلکه منظور گروه منافقان یا به ظاهر مسلمانان قشرى است که چشم و گوش بسته بر آیات خدا مى‏افتند بى‏آنکه حقیقت آن را درک کنند، و در عمل از آن الهام گیرند./839/پ202/ب4