نگاهی به یکصد و پنجاه و دومین شماره ماهنامه شمیم یاس
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، یکصد و پنجاه و دومین شماره ماهنامه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شمیم یاس به مدیر مسؤولی مصطفی رنجبر شیرازی از سوی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران منتشر شده است.
در این شماره از «ماهنامه شمیم یاس» این مطالب را مطالعه می‌کنیم: عید سعید غدیر، روح و ریحان، اصول تربیت فرزند از دیدگاه اسلام (2)، اسرار عرفات، مشاوره قرآنی، داروهای طبیعی و درمان‌های سنتی برای کودکان، قلمرویی به نام آشپزخانه، تار عنکبوت، رشد زبانی کودک من، با اجازه بزرگ‌ترها، تیغ و ابریشم، زلال همدلی، اخبار مرکز، خواندنی و زنانه.
مقاله «اصول تربیت فرزند از دیدگاه اسلام» به قلم صفورا صفایی است، نویسنده در این نوشتار به شاخصه‌های اصلی تربیت فرزندان همچون «آموزش مسؤولیت‌پذیری»، «رعایت نظم و انضباط»، «ایجاد اعتماد به نفس»، «تشویق» و «تنبیه» پرداخته است.
در بخشی از این مقاله درباره «آموزش مسؤولیت‌پذیری» می‌خوانیم: زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها بر کار و مسؤولیت‌پذیری استوار شده است، با کار، زمین آباد می‌شود و خوراک و پوشاک و مسکن انسان‌ها فراهم می‌آید.
تمدن کنونی بشر و این همه صنایع شگفت‌آور در اثر علم، دانش، کار و کوشش انسان‌ها به وجود آمده است، رمز موفقیت انسان‌ها در مقدار دانش و کار و فعالیت آن‌ها نهفته است. چنان که رمز ترقی، پیشرفت و عظمت یک ملت نیز به مقدار دانش، سعی و تلاش آحاد آن ملت، در وظیفه‌شناسی و انجام مسؤولیت است.
تنبلی و عدم پایبندی به انجام مسؤولیت‌های اجتماعی و عدم سعی و تلاش در تحصیل علوم را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ملت‌های عقب افتاده دانست. به همین جهت اسلام توجه مخصوصی نسبت به کار کردن، داشته و سفارش‌های فراوانی نموده است و کار را یک عبادت می‌داند.
پدر و مادر فرزندان خود را برای زندگی در اجتماع و استقلال و خود بسندگی پرورش دهند. دختران را برای مسؤولیت‌پذیری، خانه‌داری، شوهرداری، بچه‌داری و انجام مسؤولیت‌های اجتماعی پرورش دهند. پسران را برای قبول مسؤولیت‌های اجتماعی، کار و جدیت، تأمین نیاز عمومی، سرپرستی و اداره زندگی پرورش دهند تا بتوانند در رفاه خوشبختی زندگی کرده و برای همسرشان بهترین همسر و برای فرزندان خود بهترین پدر و مادر و برای همشهریان و هموطنان خود سودمندترین شهروند باشند.
در مقابل کودکانی هستند که از قبول هر نوع مسؤولیتی شانه خالی می‌نمایند و هرگاه کاری به آن‌ها محول می‌شود، آن کار به طور ناقص انجام می‌دهند. این عده جزء افرادی هستند که خصوصیات اجتماعی کمتر در آن‌ها وجود دارد و مشخص می‌شود که در محیط خانوادگی کمتر به پرورش این جنبه پرداخته شده است. این عده از کودکان در زندگی آینده خود از لحاظ اجتماعی موفقیت کمتری برخوردارند.
بسیاری از والدین از این موضوع مهم غفلت کرده و درباره آن عنایتی به خرج نمی‌دهند و تا مدت‌ها همه کارهای کودک را خودشان انجام می‌دهند و هیچ‌گونه مسؤولیتی بر عهده‌اش نمی‌گذارند و فکر می‌کنند بدین سان به کودک خود خدمت می‌کنند در حالی که خدمت نیست بلکه خیانتی بزرگ است هم به کودک، هم به کشور و اجتماع. گاهی می‌گویند در کار کردن نباید عجله کرد.
آموزش قبول مسؤولیت و تشویق کودکان باید خیلی زود شروع شود حتی کودک سه ساله هم می‌تواند در کارهایی نظیر چیدن سفره غذا، پوشیدن کفش و لباس خود، جمع کردن اسباب‌بازی‌های خود، بیرون آمدن از خانه و کارهای ساده‌تر، کمک کردن را یاد بگیرد.
هرچه بچه‌ها بیشتر کمک کنند به هم عادت بیشتری پیدا خواهند کرد. وقتی استدلال اخلاقی آن‌ها ابعاد وسیع‌تری می‌گیرد و دلیل کافی برای کمک به دیگران پیدا می‌کنند؛ عادت کمک و توجه به سایرین در آن‌ها تقویت می‌شود.
اما اولین قدمی می‌توان برای کودک مسؤول و وظیفه‌شناس برداشت این است که به آن‌ها بفهمانیم که چگونه برای جلب توجه و علاقه دیگران از راه‌های دیگر استفاده کنند.
البته این هدف نیست که از احساس مسؤولیت آنان بکاهیم. این گونه کودکان در برای تحسین و تشویق، عکس العمل خوبی نشان می‌دهند؛ اما در برابر انتقاد و سرزنش دیگران زود مأیوس و پژمرده می‌شوند و باید برای آنان موقعیت‌های مناسبی به وجود آورد تا مجبور نباشند برای جلب توجه دیگران مسؤولیت‌های فوق‌العاده‌ای به عهده بگیرند.
یکصد و پنجاهمین و دومین شماره ماهنامه شمیم یاس در 64 صفحه به قیمت 2000 تومان از سوی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران منتشر شده است./998/ن602/ق