اشتباهی که عربستان با اعدام شیخ نمر مرتکب شد
کمک به روند شکل گیری و حمایت از جریان های تروریستی مانند داعش، مخالفت با توافق هسته ای ایران با ٥+١، حمایت از جریان تروریستی در سوریه و تشدید منازعات خشن در آن کشور، حمله به یمن و بمباران مردم مظلوم آن کشور، کمک به کاهش شدید قیمت نفت، ازجمله خطا های استراتژیک بوده و اعدام شیخ نمر روحانی برجسته آن کشور به عنوان جدیدترین خطای فاحش و جبران ناپذیر این کشور است.
اعدام شیخ نمر نشانه عزم دستگاه حاکم آل سعود برای تشدید تصلب سیاسی داخلی آن کشور است. این اقدام نمادی بود تا به جریان های آزادی خواه آن کشور تفهیم نماید که استقلال طلبی و آزادیخواهی بسیار پرهزینه خواهد بود. از سوی دیگر این عمل نشان می دهد که عربستان در زیر سایه حمایت های غرب از نقص حقوق بشر و حقوق شهروندان خود چندان نگران نیست. پیام اعدام شیخ نمر به عنوان یک روحانی برجسته سعودی، رشد افراطی گری و تشدید منازعات در منطقه است.
دولت آل سعود همواره طی سالهای اخیر تلاش داشته است مسایل منطقه به سمت در گیریهای فرقه ای و شیعی_سنی کردن آن کشانده شود تا توان مقابله خویش را در مسائل منطقه ای در ایران افزایش داده و خشم ملت های مسلمان را در مقابل ایران به عنوان کشوری شیعی قرار دهد.
سیاست فرقه گرایانه و طایفه گری در منطقه، آفتی است که همه سرمایه های جهان اسلام را بلعیده و هدر داده است. حاصل سیاست شیعی_سنی کردن منازعات منطقه ای، بی اعتبار سازی جهان اسلام، افسردگی، بی هویتی و سرخوردگی جوانان، اسلام هراسی و از بین رفتن منابع مادی و معنوی بوده است.
عربستان به عنوان یک بال مهم کشور های اسلامی به همان میزان که در ایجاد تعادل در منطقه می تواند موثر باشد در متزلزل کردن امنیت منطقه، تنش و درگیری، گسترش اختلافات فرقه ای و مذهبی نقش مهمی دارد. از این رو سیاست کنونی حاکمان این کشور برای ایجاد و چالش های جدید برای مردم خاورمیانه و کشور های مسلمان بسیار زیانبار است.
همه دولت ها و قدرت های موثر منطقه ای از جمله ایران بایستی با اتخاذ شیوه های مناسب و با هدف بازگرداندن آرامش به منطقه، کمک کنند تا حکام عربستان از راهبرد های کنونی خود صرف نظر و در مسیر عقلانیت قرار گیرند.
هرگونه اقدام تحریک آمیز توسط کشور های منطقه و یا اقدامات مقابله ای غیر دیپلماتیک، وضعیت نامعلومی را پیش روی کشور های مسلمان قرار می دهد. واکنش در برابر اقدام اخیر عربستان در اعدام فردی آزادی خواه، هرچند در میان کشور های اسلامی و از جمله ایران قابل پیش بینی بوده و طبیعی به نظر میرسد اما حمله به مراکز دیپلماتیک و تند روی و افراطی گری راه حلی غیر منطقی و خلاف منافع ملی است. واکنش ها در ایران نبابد به گونه ای شکل بگیرد که منافع آن نصیب عربستان شود و یا زمینه ساز تشدید افراطی گری در منطقه گردد.
همه ما می دانیم که تشدید اختلاف و کشمکش در منطقه؛ به نفع هیچ کس نیست لذا افراطی گری در داخل کشور و کشورهای منطقه به نفع صهیونیسم و جریان وابسته به آن است.
بنابراین به بهانه اعدام شیخ نمر، نباید عدهای به دنبال همسو نشان دادن همه اهل سنت ایران و جهان با عربستان بوده وبا سوء نیت ویا بدون توجه به آثار زیانبار چنین برداشتی در پیاده سازی استراتژی شیعی سنی شدن منازعات منطقه ای ایفاء نقش کنند./807/101/ب1