تکامل علمی پس از مرگ انسان نیز وجود دارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، پیش از ظهر چهارشنبه در درس خارج تفسیر خود در تفسیر آیات پایانی سوره مبارکه زخرف گفت: در بخش پایانی سوره مبارکه زخرف به صورت قضیه شرطیه به پیامبر(ص) گفت اگر خداوند فرزند داشته باشد، همان طور که شما عبادت میکنید و عبادت او هم درست باشد، من خود اولین نفری هستم که این فرزند را عبادت میکند.
وی با اشاره به آیه 82، افزود: او رب آسمانها و زمین است، درست است که سماوات را او آفرید، ارض را هم او آفرید، اما مقام فرمانروایی را هم او آفرید، یک مقام فرمانروایی بیشتر در عالم نیست، او رب مقام فرمانفرمایی هم هست که ثابت میکند نظام در تحت تأثیر یک نفر است، او سبوح است و رب اوست، رب ارض و رب عرش اوست، او سبوح است از آن چه که آنان بحث میکنند.
مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: فرمود حالا که اینها اهل استدلال نیستند آنها را رها کن تا آنها خوض و لهو و لعب داشته باشند در احوال باطلشان تا بفهمند که حق چیست و آن چه که به آنان وعده دادهایم برایشان نمایان شود.
وی با بیان این که درست است که فطرتا حیات چیز خوبی است، ادامه داد: حیات مطلوبیت ذاتی ندارد، یعنی وقتی انسان زنده است که رنج ببرد این حیات چیز خوبی نیست، وجود در نظام حکمت نظری خیر است اما در حکمت عملی انسان اگر باشد که عذاب ببیند چه خیری دارد، برای همین هم اهل جهنم از خداوند مرگ خودشان را میخواهند، اما کسانی که دست به انتحار میزنند خبر ندارند که بعد از مرگ بلافاصله دچار عذاب میشوند.
حضرت آیتالله جوادی آملی با تأکید بر این که تکامل علمی در برزخ و در بهشت برای انسان وجود دارد، اظهار کرد: اما تکامل عملی وجود ندارد، این که انسان کاری بکند و به وسیله آن کار نجات بیابد، مانند این که انسان در عالم رویا چیزهایی را میفهمد که در بیداری نفهمیده است اما برای این فهم به او ثوابی نمیدهند، اما وقتی در عالم رویا مطلبی را کشف کرد برای او ثوابی نمینویسند.
وی ادامه داد: دین چند کار کلیدی انجام داده است، فرمود به شما یاد دادیم آن چه را که نمیدانستید، ما حرفهایی آوردیم که هیچ مقدور بشر نیست، بشر هیچ راه دستیابی به آن ندارد، حتی به خود پیامبر(ص) فرمود اگر وحی نباشد تو این چیزها را نمیتوانی یاد بگیری، یکی از این حرفها این است که انسان مرگ را میمیراند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم ابراز کرد: فرمودند هم خطوط کلی دین را تصدیق میکنند هم شرعه و منهاجی را که آوردند آن را لازم میدانستند در آن مقطع، اما برای بقیه اختلاف نظر هست، تا زنده هستند این اختلاف نظر هست، آیا این اختلافات پایان میپذیرد، فرمود ما یک نشئهای به نام معاد داریم که کامل مشخص میشود که حق با چه کسی است./914/پ202/ج1